هرچند هفته قبل شوراي اسلامي شهر تهران با اكثريت آرا به گزينه نهايي خود براي تصدي مديريت شهر تهران رسيد، ليكن به دليل اهميت مسئوليت فعلي اين گزينه و ضرورت ابقاي وي در مسئوليت فعليش، شورا مجدداً به رايزني هاي خود ادامه داد تا بتواند گزينه مناسب ديگري را براي تصدي اين مسئوليت خطير پيدا كند. اهميت اداره كلان شهر تهران بر كسي پوشيده نيست؛ به ويژه پس از يك دوره مديريت موفق كه علاوه بر حاكميت روحيه خدمت رساني، الگوي مناسبي از هماهنگي كامل بين شهردار و شوراي اسلامي شهر تهران را ارائه نمود.
اينك نيز تهران با توجه به مدت زمان باقيمانده از اين دوره شوراي شهر، شهرداري مي خواهد كه:
آشنا به امور و مسايل و مشكلات شهر تهران و همچنين كارها و مطالعات انجام شده براي رفع اين مشكلات باشد تا نخواهد راه طي شده را مجدداً بپيمايد؛
روحيه تواضع و خدمت گزاري صادقانه نسبت به مردم داشته باشد؛
بتواند سياست هاي اتخاذ شده توسط شوراي اسلامي شهر و شهردار قبلي را ادامه دهد؛
بتواند با هماهنگي كامل و بدون هرگونه اختلاف و تك روي با شوراي اسلامي شهر تهران مديريت كند؛
با رئيس جمهور و هيأت دولت هماهنگ باشد تا با تجميع امكانات، سطح و كيفيت خدمت رساني را ارتقا بخشد؛
بتواند از آرايش شكل گرفته در مديريت شهري در راستاي اداره مطلوب شهر تهران استفاده بهينه نمايد و فرصتها را جز موارد ضروري براي جابجايي هاي مكرر از دست ندهد؛
خوشبختانه اعضاي محترم شوراي اسلامي شهر تهران براي اين انتخاب دو تجربه گرانبها را در اختيار دارند:
۱- تجربه نخستين شوراي اسلامي شهر تهران، با همه اختلاف نظرهاي بين اعضاي شوراي شهر از يك سو و بين آنها و شهردار از سوي ديگر كه منجر به از دست رفتن فرصتهاي ارزشمند بسياري شد؛
۲- انتخاب شهردار قبلي و نتايج موفقيت آميز ناشي از هماهنگي كامل بين شهردار و شوراي اسلامي شهر كه ثمرات ارزشمندي را به همراه داشت.