شماره‌ 2469‏‎ ‎‏‏،‏‎ 6 Aug2001 ‎‏‏،‏‎ دوشنبه‌15مرداد1380‏‎
Front Page
National
International
Across Iran
Metropolitan
Features
Life
Metropolis
Business
Stocks
Sports
Science/Culture
Arts
Articles
Last Page
هشتمين‌‏‎ و‏‎ هشتاد‏‎ مرداد ، ‏‎ انگيزه‌ 12‏‎ به‌‏‎
مترجم‌‏‎ يك‌‏‎ خالي‌‏‎ جاي‌‏‎ قاضي‌‏‎ محمد‏‎ زادروز‏‎

شمس‌‏‎ با‏‎ مولانا‏‎ آشنايي‌‏‎ كيفيت‌‏‎ درباره‌‏‎
تبريزخود‏‎ شمس‌‏‎ ( پاياني‌‏‎ بخش‌‏‎ ) تبريزي‌‏‎
است‌‏‎ بهانه‌‏‎

است‌‏‎ گرفته‌‏‎ را‏‎ شور‏‎ جاي‌‏‎ شعور‏‎

شعر‏‎

در‏‎ علي‌‏‎ ياور‏‎ فاطمه‌‏‎ هنري‌‏‎ -‎ فرهنگي‌‏‎ همايش‌‏‎
مي‌شود‏‎ برگزار‏‎ تهران‌‏‎

هشتمين‌‏‎ و‏‎ هشتاد‏‎ مرداد ، ‏‎ انگيزه‌ 12‏‎ به‌‏‎
مترجم‌‏‎ يك‌‏‎ خالي‌‏‎ قاضي‌جاي‌‏‎ محمد‏‎ زادروز‏‎


!لطفا‏‎ بزنيد ، ‏‎ لبخند‏‎
شادي‌‏‎ از‏‎ حاكي‌‏‎ شما‏‎ نظر‏‎ به‌‏‎ من‌‏‎ خنديدن‌‏‎ هميشه‌‏‎ بايد‏‎ چرا‏‎"
بيش‌‏‎ را‏‎ خود‏‎ دين‌‏‎ كه‌‏‎ هستم‌‏‎ انساني‌‏‎ شما‏‎ نظر‏‎ به‌‏‎ اگرمن‌‏‎ نباشد؟‏‎
خوشبختي‌‏‎ آدم‌‏‎ بي‌شك‌‏‎ كرده‌ام‌‏‎ ادا‏‎ جامعه‌‏‎ به‌‏‎ بايد‏‎ آنچه‌‏‎ از‏‎
توضيحا‏‎ بخندد؟‏‎ كه‌‏‎ پس‌‏‎ نخندد‏‎ خوشبخت‌‏‎ آدم‌‏‎ يك‌‏‎ اگر‏‎ و‏‎ هستم‌‏‎
مادر‏‎ و‏‎ پدر‏‎ آنكه‌‏‎ با‏‎ كودكي‌‏‎ دوران‌‏‎ از‏‎ كه‌‏‎ مي‌كنم‌‏‎ عرض‌‏‎
پرتوقع‌‏‎ و‏‎ ننر‏‎ و‏‎ لوس‌‏‎ كه‌‏‎ نبوده‌اند‏‎ سرم‌‏‎ بالاي‌‏‎ يا‏‎ نداشته‌ام‌‏‎
تقريبا‏‎ و‏‎ راضي‌‏‎ كمي‌‏‎ به‌‏‎ كه‌‏‎ بوده‌ام‌‏‎ آدمي‌‏‎ هميشه‌‏‎ بيايم‌ ، ‏‎ بار‏‎
آدمي‌‏‎ هم‌‏‎ اجتماعي‌‏‎ و‏‎ تحصيلي‌‏‎ زندگي‌‏‎ در‏‎.‎خرسند‏‎ هيچ‌‏‎ به‌‏‎
ارج‌‏‎ من‌‏‎ به‌‏‎ و‏‎ داشتند‏‎ دوستم‌‏‎ همه‌‏‎ هميشه‌‏‎ و‏‎ موفق‌‏‎ بوده‌ام‌‏‎
وقعي‌‏‎ و‏‎ نناليده‌‏‎ هرگز‏‎ هم‌‏‎ زندگي‌‏‎ ناملايمات‌‏‎ از‏‎.‎گذاشته‌اند‏‎
دارم‌ ، ‏‎ دوست‌‏‎ را‏‎ مردم‌‏‎ دارم‌ ، ‏‎ دوست‌‏‎ را‏‎ زندگي‌‏‎ نگذاشته‌ام‌‏‎ آن‌‏‎ به‌‏‎
كه‌‏‎ هرنحو‏‎ به‌‏‎ را‏‎ عمر‏‎ دقايق‌‏‎ از‏‎ بردن‌‏‎ لذت‌‏‎ و‏‎ تفريح‌‏‎ و‏‎ شادي‌‏‎
"... دارم‌‏‎ دوست‌‏‎ باشد‏‎ ممكن‌‏‎
!مي‌خواهد‏‎ پشت‌نويسي‌‏‎ عكس‌‏‎ اين‌‏‎
.شدم‌‏‎ متولد‏‎ مهاباد‏‎ در‏‎ شمسي‌‏‎ هجري‌‏‎ يا 93‏‎ در 1292‏‎ من‌‏‎"
براي‌‏‎ و‏‎ دادم‌‏‎ انجام‌‏‎ شهر‏‎ آن‌‏‎ در‏‎ را‏‎ خود‏‎ ابتدايي‌‏‎ تحصيلات‌‏‎
در‏‎.‎آمدم‌‏‎ تهران‌‏‎ به‌‏‎ سال‌ 1308‏‎ در‏‎ دبيرستان‌‏‎ در‏‎ تحصيل‌‏‎ ادامه‌‏‎
در 1318‏‎ و‏‎ تهران‌‏‎ دارالفنون‌‏‎ از‏‎ را‏‎ ادبي‌‏‎ ديپلم‌‏‎ سال‌ 1315‏‎
دو‏‎.‎گرفتم‌‏‎ حقوق‌‏‎ دانشكده‌‏‎ از‏‎ قضايي‌‏‎ رشته‌‏‎ در‏‎ حقوق‌‏‎ ليسانس‌‏‎
به‌سر‏‎ وظيفه‌‏‎ نظام‌‏‎ خدمت‌‏‎ در‏‎ را‏‎ نيمه‌ 20‏‎ تا‏‎ و 19‏‎ سال‌ 18‏‎
خدمت‌‏‎ به‌‏‎ وقت‌‏‎ دارايي‌‏‎ وزارت‌‏‎ در‏‎ سال‌ 1321‏‎ مهرماه‌‏‎ در‏‎.‎بردم‌‏‎
ترجمه‌‏‎ با‏‎ را‏‎ ترجمه‌‏‎ كار‏‎ يا 1331‏‎ در 1330‏‎ و‏‎ درآمدم‌‏‎ دولت‌‏‎
از‏‎ دندان‌‏‎ سپيد‏‎ و‏‎ "فرانس‌‏‎ آناتول‌‏‎" از‏‎ پنگوئن‌‏‎ جزيره‌‏‎ كتاب‏‎
شما‏‎ حضور‏‎ در‏‎ كه‌‏‎ امروز‏‎ به‌‏‎ تا‏‎ و‏‎ كردم‌‏‎ شروع‌‏‎ "لندن‌‏‎ جك‌‏‎"
و‏‎ تاريخي‌‏‎ ادبي‌ ، ‏‎ آثار‏‎ از‏‎ اثر‏‎ هفتاد‏‎ از‏‎ بيش‌‏‎ نشسته‌ام‌‏‎
عقيده‌‏‎ به‌‏‎ و‏‎ برگردانده‌ام‌‏‎ فارسي‌‏‎ زبان‌‏‎ به‌‏‎ را‏‎ خارجي‌‏‎ تحقيقي‌‏‎
فارسي‌‏‎ زبان‌‏‎ و‏‎ فرهنگ‌‏‎ به‌‏‎ خدمتي‌‏‎ (باشد‏‎ درست‌‏‎ اگر‏‎)‎ خودم‌‏‎
حساب‏‎ به‌‏‎ جايي‌‏‎ در‏‎ ناچيز‏‎ خدمت‌‏‎ اين‌‏‎ كه‌‏‎ اميدوارم‌‏‎ و‏‎ كرده‌ام‌‏‎
".بيايد‏‎
ترجمه‌‏‎ حرفه‌‏‎ به‌‏‎ كه‌‏‎ سالي‌‏‎ شصت‌‏‎ طول‌‏‎ در‏‎ وظيفه‌اش‌‏‎ حكم‌‏‎ به‌‏‎ قاضي‌‏‎
و‏‎ گوناگون‌‏‎ كشورهاي‌‏‎ از‏‎ زيادي‌‏‎ مغزهاي‌‏‎ فرار‏‎ باعث‌‏‎ داشت‌‏‎ تسلط‏‎
چون‌‏‎ اما‏‎شد‏‎ ايران‌‏‎ به‌‏‎ آمدن‌‏‎ و‏‎ فرانسه‌‏‎ زبان‌‏‎ به‌‏‎ آشنا‏‎
با‏‎ دهد‏‎ گسترش‌‏‎ بي‌جهت‌‏‎ و‏‎ بي‌خود‏‎ را‏‎ امكاناتش‌‏‎ نمي‌خواست‌‏‎
كه‌‏‎ بود‏‎ ديده‌‏‎ تدارك‌‏‎ را‏‎ گذرنامه‌اي‌‏‎ فردش‌‏‎ به‌‏‎ منحصر‏‎ انتخاب‏‎
به‌‏‎ منحصر‏‎ گذرنامه‌‏‎ اين‌‏‎.‎مي‌كرد‏‎ وارسي‌‏‎ را‏‎ آن‌‏‎ لزوم‌‏‎ موقع‌‏‎ در‏‎
‎‏‏،‏‎"سيلونه‌‏‎ ايگناتسيو‏‎" ‎‏‏،‏‎"هوگو‏‎ ويكتور‏‎" تنها‏‎ و‏‎ نبود‏‎ نام‌‏‎ يك‌‏‎
"شاندور‏‎ آلبر‏‎" و‏‎ "گوركي‌‏‎ ماكسيم‌‏‎" ‎‏‏،‏‎"كازانتزاكيس‌‏‎ نيكوس‌‏‎"
ايران‌‏‎ وبه‌‏‎ كنند‏‎ استفاده‌‏‎ دوبار‏‎ مجوز‏‎ اين‌‏‎ از‏‎ توانستند‏‎
بود؟‏‎ چه‌‏‎ گذرنامه‌‏‎ اين‌‏‎ حال‌‏‎ و‏‎ بيايند‏‎
زبان‌‏‎ به‌‏‎ كه‌‏‎ معروف‌‏‎ اصل‌‏‎ آن‌‏‎ به‌‏‎ را‏‎ شما‏‎ توجه‌‏‎ است‌‏‎ لازم‌‏‎ قبلا‏‎"
قال‌ ، ‏‎ من‌‏‎ الي‌‏‎ لاتنظر‏‎:اينكه‌‏‎ آن‌‏‎ و‏‎ كنم‌‏‎ جلب‏‎ خوانده‌ايم‌‏‎ عربي‌‏‎
مي‌گويد ، ‏‎ كسي‌‏‎ چه‌‏‎ اينكه‌‏‎ به‌‏‎ مكن‌‏‎ نگاه‌‏‎)‎ ماقال‌‏‎ انظرالي‌‏‎ بل‌‏‎
به‌‏‎ شروع‌‏‎ كه‌‏‎ بدانيد‏‎ اينجا‏‎ از‏‎ (‎مي‌گويد‏‎ چه‌‏‎ كه‌‏‎ ببين‌‏‎ بلكه‌‏‎
كه‌‏‎ است‌‏‎ نبوده‌‏‎ مبنا‏‎ اين‌‏‎ بر‏‎ من‌‏‎ براي‌‏‎ كتاب‏‎ يك‌‏‎ ترجمه‌‏‎ كار‏‎
او‏‎ نام‌‏‎ و‏‎ شهرت‌‏‎ فريب‏‎ يا‏‎ و‏‎ بگيرم‌‏‎ نظر‏‎ در‏‎ را‏‎ نويسنده‌‏‎ شخصيت‌‏‎
همگان‌‏‎ تعبير‏‎ به‌‏‎ كه‌‏‎ وقتي‌‏‎ تا‏‎ اشتاين‌بك‌‏‎ جان‌‏‎ از‏‎.بخورم‌‏‎ را‏‎
ترجمه‌‏‎ را‏‎ "مشكوك‌‏‎ نبردي‌‏‎ در‏‎" كتاب‏‎ بود ، ‏‎ انديشي‌‏‎ درست‌‏‎ آدم‌‏‎
از‏‎ چيزي‌‏‎ نشدم‌‏‎ حاضر‏‎ كرد‏‎ عوض‌‏‎ را‏‎ راهش‌‏‎ كه‌‏‎ وقتي‌‏‎ از‏‎ ولي‌‏‎.‎كردم‌‏‎
.كنم‌‏‎ ترجمه‌‏‎ را‏‎ كارهايش‌‏‎
دو‏‎ بر‏‎ نوشته‌اند‏‎ خارجي‌‏‎ نويسندگان‌‏‎ كه‌‏‎ داستانهايي‌‏‎ اصولا‏‎
و‏‎ شيريني‌‏‎ ايده‌‏‎ فقط‏‎ و‏‎ است‌‏‎ كننده‌‏‎ سرگرم‌‏‎ صرفا‏‎ يا‏‎ است‌‏‎ قسم‌‏‎
بيشتر‏‎ مانند‏‎ است‌ ، ‏‎ بوده‌‏‎ نويسنده‌‏‎ موردنظر‏‎ داستان‌‏‎ زيبايي‌‏‎
سرگرم‌‏‎ درعين‌‏‎ يا‏‎ غيره‌‏‎ و‏‎ سو‏‎ اوژن‌‏‎ و‏‎ دوما‏‎ الكساندر‏‎ آثار‏‎
كتاب‏‎ بودن‌‏‎ آموزنده‌‏‎ ايده‌‏‎ وحتي‌‏‎ هست‌‏‎ هم‌‏‎ آموزنده‌‏‎ بودن‌ ، ‏‎ كننده‌‏‎
.مي‌چربد‏‎ آن‌‏‎ بودن‌‏‎ كننده‌‏‎ سرگرم‌‏‎ ايده‌‏‎ بر‏‎ نويسنده‌‏‎ خود‏‎ نظر‏‎ در‏‎
يا‏‎ و‏‎ هميشه‌‏‎ من‌‏‎ و‏‎ است‌‏‎ مفيد‏‎ جامعه‌‏‎ براي‌‏‎ بيشتر‏‎ آثاري‌‏‎ چنين‌‏‎
به‌‏‎ آثار‏‎ آن‌گونه‌‏‎ ميان‌‏‎ از‏‎ را‏‎ خود‏‎ انتخاب‏‎ همواره‌‏‎ تقريبا‏‎
چه‌‏‎ به‌‏‎ كه‌‏‎ شما‏‎ سوال‌‏‎ پاسخ‌‏‎ به‌‏‎ بپردازيم‌‏‎ حال‌‏‎.آورده‌ام‌‏‎ عمل‌‏‎
مطالبي‌‏‎ است‌‏‎ بديهي‌‏‎.داشته‌ام‌‏‎ توجه‌‏‎ پيامهايي‌‏‎ يا‏‎ موضوعاتي‌‏‎
مويد‏‎ و‏‎ انساني‌‏‎ اصالت‌‏‎ و‏‎ شرافت‌‏‎ گراميداشت‌‏‎ تاييد‏‎ در‏‎ كه‌‏‎
رعايت‌‏‎ مبلغ‌‏‎ و‏‎ نو‏‎ انديشه‌هاي‌‏‎ مروج‌‏‎ و‏‎ آزاديخواهي‌‏‎ افكار‏‎
و‏‎ انديشه‌‏‎ و‏‎ بيان‌‏‎ و‏‎ عقيده‌‏‎ آزادي‌‏‎ قبيل‌‏‎ از‏‎ انسان‌‏‎ اوليه‌‏‎ حقوق‌‏‎
بيشتر‏‎ را‏‎ آدمي‌‏‎ و‏‎ است‌‏‎ انسانيت‌‏‎ و‏‎ عدالت‌‏‎ و‏‎ حق‌‏‎ از‏‎ دفاع‌‏‎ و‏‎ قلم‌‏‎
حق‌‏‎ تشخيص‌‏‎ و‏‎ انديشي‌‏‎ درست‌‏‎ و‏‎ (‎روشنفكري‌‏‎)‎ فكري‌‏‎ روشن‌‏‎ سوي‌‏‎ به‌‏‎
همه‌‏‎ و‏‎ است‌‏‎ بوده‌‏‎ من‌‏‎ توجه‌‏‎ مورد‏‎ مي‌كند‏‎ هدايت‌‏‎ باطل‌‏‎ از‏‎
دارند‏‎ علاقه‌‏‎ آثارم‌‏‎ به‌‏‎ كه‌‏‎ خوانندگاني‌‏‎ شهادت‌‏‎ به‌‏‎ ترجمه‌هايم‌‏‎
".است‌‏‎ اصل‌‏‎ اين‌‏‎ از‏‎ حاكي‌‏‎ مي‌شناسند‏‎ متعهدي‌‏‎ مترجم‌‏‎ مرا‏‎ و‏‎
چيست‌؟‏‎ كودكان‌‏‎ از‏‎ شما‏‎ قضاوت‌‏‎
روحيه‌‏‎ اما‏‎ شد‏‎ سرشناس‌‏‎ و‏‎ بزرگ‌‏‎ زود‏‎ خيلي‌‏‎ ترجمه‌‏‎ در‏‎ قاضي‌‏‎
اين‌‏‎ مهربان‌‏‎ پدري‌‏‎ چون‌‏‎ او‏‎ و‏‎ بود‏‎ همراه‌‏‎ او‏‎ با‏‎ هميشه‌‏‎ كودكي‌‏‎
و‏‎ كار‏‎ مدعا‏‎ اين‌‏‎ شاهد‏‎.‎نمي‌ساخت‌‏‎ دور‏‎ خود‏‎ از‏‎ را‏‎ كودك‌‏‎
كه‌‏‎ بود‏‎ نوجوانان‌‏‎ و‏‎ كودكان‌‏‎ فكري‌‏‎ پرورش‌‏‎ كانون‌‏‎ در‏‎ او‏‎ آفرينش‌‏‎
ضبط‏‎ آنجا‏‎ كار‏‎ ساله‌‏‎ سه‌‏‎ دو‏‎ حاصل‌‏‎ و‏‎ شد‏‎ آغاز‏‎ ش‌‏‎ سال‌ 1353‏‎ از‏‎
همراه‌‏‎ به‌‏‎ بود‏‎ غرب‏‎ بزرگ‌‏‎ موسيقيدانان‌‏‎ معرفي‌‏‎ در‏‎ نوار‏‎ چند‏‎
‎‏‏،‏‎"كوهپايه‌‏‎ چراغ‌‏‎ و‏‎ چشم‌‏‎ پولينا‏‎":‎نامهاي‌‏‎ به‌‏‎ كتاب‏‎ پنج‌‏‎
پنج‌‏‎" و‏‎ "من‌‏‎ كودكي‌‏‎ داستان‌‏‎" ‎‏‏،‏‎"باخانمان‌‏‎" ‎‏‏،‏‎"جوان‌‏‎ ماجراجوي‌‏‎"
."آندرسن‌‏‎ از‏‎ قصه‌‏‎
ادبي‌ ، ‏‎ رمانهاي‌‏‎ برگرداندن‌‏‎ در‏‎ فعال‌‏‎ مترجمي‌‏‎ عنوان‌‏‎ به‌‏‎ قاضي‌‏‎
كلاسيك‌‏‎ كار‏‎ به‌‏‎ و‏‎ نمي‌گيرد‏‎ ادبي‌‏‎ نوين‌‏‎ جريان‌‏‎ از‏‎ سراغي‌‏‎ هيچ‌‏‎
پرسيده‌‏‎ امر‏‎ اين‌‏‎ علت‌‏‎ وقتي‌‏‎ مي‌دهد‏‎ ادامه‌‏‎ آخر‏‎ دم‌‏‎ تا‏‎ خود‏‎
يا‏‎ "پروست‌‏‎" ‎‏‏،‏‎"جوليس‌‏‎":چون‌‏‎ نويسندگاني‌‏‎ از‏‎ چرا‏‎ كه‌‏‎ مي‌شود‏‎
بيشتري‌‏‎ تكنيكي‌‏‎ و‏‎ زباني‌‏‎ پيچيدگي‌‏‎ از‏‎ آنها‏‎ آثار‏‎ كه‌‏‎ "كافكا‏‎"
چون‌‏‎ مترجمي‌‏‎ به‌‏‎ نيز‏‎ آنها‏‎ فارسي‌‏‎ برگردان‌‏‎ و‏‎ است‌‏‎ برخوردار‏‎
آثار‏‎ با‏‎ من‌‏‎":مي‌گويد‏‎ نكرده‌ايد؟‏‎ ترجمه‌‏‎ دارد ، ‏‎ نياز‏‎ شما‏‎
به‌‏‎ و‏‎ دارند‏‎ مشخصي‌‏‎ و‏‎ روشن‌‏‎ نگارش‌‏‎ سبك‌‏‎ كه‌‏‎ كلاسيك‌‏‎ نويسندگان‌‏‎
و‏‎ مي‌گويند‏‎ چه‌‏‎ كه‌‏‎ مي‌كند‏‎ درك‌‏‎ بخوبي‌‏‎ خواننده‌‏‎ ديگر‏‎ عبارت‌‏‎
اشاره‌‏‎ شما‏‎ كه‌‏‎ آثاري‌‏‎.‎هستم‌‏‎ آشنا‏‎ بيشتر‏‎ دارند ، ‏‎ رسالتي‌‏‎ چه‌‏‎
يكي‌‏‎ قول‌‏‎ به‌‏‎ و‏‎ است‌‏‎ پيچيده‌‏‎ و‏‎ گنگ‌‏‎ نوشته‌هايشان‌‏‎ فرموده‌ايد‏‎
نمي‌دانند‏‎ هم‌‏‎ خودشان‌‏‎ اغلب‏‎ نويسندگان‌‏‎ گونه‌‏‎ اين‌‏‎ دوستان‌‏‎ از‏‎
معتقدم‌‏‎ يعني‌‏‎ است‌ ، ‏‎ همينطور‏‎ تقريبا‏‎ من‌‏‎ نظر‏‎مي‌گويند‏‎ چه‌‏‎
است‌ ، ‏‎ نامفهوم‌‏‎ و‏‎ گنگ‌‏‎ مطالبشان‌‏‎ نوپرداز‏‎ شاعران‌‏‎ كه‌‏‎ همان‌طور‏‎
ندارند‏‎ نوپرداز‏‎ شاعران‌‏‎ از‏‎ كمي‌‏‎ دست‌‏‎ نيز‏‎ نوپرداز‏‎ نويسندگان‌‏‎
خلاصه‌‏‎.‎مي‌برد‏‎ حرفشان‌‏‎ و‏‎ فكر‏‎ به‌‏‎ پي‌‏‎ زحمت‌‏‎ به‌‏‎ آدم‌‏‎ و‏‎
صاحب‏‎ و‏‎ متعهد‏‎ نويسندگان‌‏‎ نوشته‌هاي‌‏‎ بنده‌‏‎ ندهم‌‏‎ دردسرتان‌‏‎
اجازه‌‏‎ و‏‎ مي‌فهمم‌‏‎ بهتر‏‎ و‏‎ بيشتر‏‎ را‏‎ انساني‌‏‎ پيام‌‏‎ و‏‎ رسالت‌‏‎
نويسندگاني‌‏‎ آثار‏‎ ترجمه‌‏‎ و‏‎ بپردازيم‌‏‎ همانها‏‎ ترجمه‌‏‎ به‌‏‎ بدهيد‏‎
".واگذارم‌‏‎ نوپردازان‌‏‎ به‌‏‎ را‏‎ برده‌ايد‏‎ اسم‌‏‎ كه‌‏‎
مترجم‌‏‎ يك‌‏‎ خالي‌‏‎ جاي‌‏‎
قاضي‌‏‎ محمد‏‎ كه‌‏‎ ماه‌ 1376‏‎ دي‌‏‎ چهارشنبه‌ 24‏‎ روز‏‎ صبح‌‏‎ دم‌‏‎ سپيده‌‏‎
پايين‌‏‎ خود‏‎ پرافتخار‏‎ مسند‏‎ از‏‎ و‏‎ شست‌‏‎ دست‌‏‎ زندگي‌‏‎ و‏‎ ترجمه‌‏‎ از‏‎
دوران‌‏‎ آيا‏‎ كه‌‏‎ شد‏‎ تداعي‌‏‎ پرسش‌‏‎ اين‌‏‎ آراميد ، ‏‎ درخاك‌‏‎ و‏‎ آمد‏‎
:داد‏‎ جواب‏‎ قاضي‌‏‎ و‏‎ است‌؟‏‎ رسيده‌‏‎ سر‏‎ به‌‏‎ ايران‌‏‎ در‏‎ بزرگ‌‏‎ مترجمان‌‏‎
درخشان‌‏‎ زياد‏‎ ايران‌‏‎ در‏‎ را‏‎ ترجمه‌‏‎ وضع‌‏‎ متاسفانه‌‏‎ من‌‏‎"
فهميد‏‎ مي‌شود‏‎ كه‌‏‎ خوب‏‎ مترجمان‌‏‎ از‏‎ تايي‌‏‎ چند‏‎ بجز‏‎ و‏‎ نمي‌بينم‌‏‎
با‏‎ كه‌‏‎ را‏‎ بقيه‌‏‎ نوشته‌هاي‌‏‎ مي‌گويند‏‎ چه‌‏‎ و‏‎ مي‌نويسند‏‎ چه‌‏‎
تطبيق‌‏‎ فارسي‌‏‎ زبان‌‏‎ اصيل‌‏‎ معيارهاي‌‏‎ و‏‎ سنتي‌‏‎ مقياس‌هاي‌‏‎
نظر‏‎ به‌‏‎ امر‏‎ اين‌‏‎ علت‌‏‎كرد‏‎ درك‌‏‎ مي‌توان‌‏‎ زحمت‌‏‎ به‌‏‎ نمي‌كند ، ‏‎
زبان‌‏‎ خوب ، ‏‎ و‏‎ معدود‏‎ مترجم‌‏‎ چند‏‎ آن‌‏‎ كه‌‏‎ است‌‏‎ همين‌‏‎ تنها‏‎ من‌‏‎
بيهقي‌ ، ‏‎ ابوالفضل‌‏‎ چون‌‏‎ استاداني‌‏‎ از‏‎ را‏‎ دري‌‏‎ فارسي‌‏‎ شيرين‌‏‎
و‏‎ سعدي‌‏‎ خيام‌ ، ‏‎ منوچهري‌ ، ‏‎ عنصري‌ ، ‏‎ فردوسي‌ ، ‏‎ منشي‌ ، ‏‎ نصرالله‌‏‎
جاي‌‏‎ به‌‏‎ خلق‌الساعه‌‏‎ مترجمان‌‏‎ اكثر‏‎ ولي‌‏‎.‎آموخته‌اند‏‎ حافظ‏‎
را‏‎ آن‌‏‎ و‏‎ مي‌نويسند‏‎ و‏‎ مي‌دانند‏‎ وري‌‏‎ دري‌‏‎ فارسي‌‏‎ دري‌‏‎ فارسي‌‏‎
و‏‎ نفيسي‌‏‎ فرهنگ‌‏‎ مانند‏‎ فارسي‌‏‎ به‌‏‎ خارجي‌‏‎ لغات‌‏‎ فرهنگهاي‌‏‎ از‏‎ هم‌‏‎
همين‌‏‎ كارشان‌‏‎ ثمره‌‏‎ لاجرم‌‏‎ و‏‎ آموخته‌اند‏‎.. و‏‎ حييم‌‏‎
".مي‌بينيم‌‏‎ كه‌‏‎ است‌‏‎ نامفهوم‌‏‎ و‏‎ غلط‏‎ ترجمه‌هاي‌‏‎
مي‌برد‏‎ حمله‌‏‎ بادي‌‏‎ آسيابهاي‌‏‎ به‌‏‎ دن‌كيشوت‌‏‎ وقتي‌‏‎
نمي‌توانست‌‏‎ بود ، ‏‎ گريبانگيرش‌‏‎ كه‌‏‎ بيماري‌اي‌‏‎ به‌خاطر‏‎ قاضي‌‏‎
پزشكان‌‏‎ خرمشاهي‌ ، ‏‎ بهاءالدين‌‏‎ قول‌‏‎ به‌‏‎ آخر‏‎ دست‌‏‎.‎بگويد‏‎ سخن‌‏‎
گلويش‌‏‎ در‏‎ كه‌‏‎ سوراخي‌‏‎ راه‌‏‎ از‏‎ تا‏‎ دادند‏‎ دستش‌‏‎ به‌‏‎ "ماسماسكي‌‏‎"
چگونه‌‏‎ كه‌‏‎ دريافت‌‏‎ زود‏‎ خيلي‌‏‎ قاضي‌‏‎ همين‌‏‎ براي‌‏‎بزند‏‎ حرف‌‏‎ بود ، ‏‎
اين‌‏‎.‎باشد‏‎ داشته‌‏‎ را‏‎ خود‏‎ امور‏‎ اداره‌‏‎ آبباريكه‌‏‎ همين‌‏‎ با‏‎
و‏‎ قلم‌‏‎ آزادي‌‏‎ ترجمان‌‏‎ براي‌‏‎ ابزاري‌‏‎ او‏‎ براي‌‏‎ ترجمه‌‏‎ كه‌‏‎ بود‏‎
و‏‎ فكري‌‏‎ كردن‌‏‎ روشن‌‏‎ و‏‎ خرافات‌‏‎ و‏‎ استبداد‏‎ با‏‎ مبارزه‌‏‎ و‏‎ بيان‌‏‎
و‏‎ دموكراسي‌‏‎ و‏‎ انساندوستي‌‏‎ و‏‎ محبت‌‏‎ و‏‎ همنوع‌‏‎ به‌‏‎ عشق‌‏‎ تبليغ‌‏‎
.بود‏‎ جامعه‌‏‎ و‏‎ خود‏‎ براي‌‏‎ كوشش‌‏‎ و‏‎ كار‏‎
خوزوئه‌‏‎ دكتر‏‎" زبان‌‏‎ از‏‎ را‏‎ "خرچنگها‏‎ و‏‎ آدمها‏‎" كتاب‏‎ قاضي‌‏‎
به‌‏‎ پاسخ‌‏‎ در‏‎.‎مي‌گرداند‏‎ بر‏‎ فارسي‌‏‎ به‌‏‎ برزيل‌‏‎ اهل‌‏‎ "دوكاسترو‏‎
:مي‌گويد‏‎ مي‌شود‏‎ جويا‏‎ كتاب‏‎ ترجمه‌‏‎ از‏‎ را‏‎ انگيزه‌اش‌‏‎ كه‌‏‎ او‏‎
رايج‌‏‎ بي‌عدالتيهاي‌‏‎ و‏‎ بدبختيها‏‎ از‏‎ نمي‌توانيم‌‏‎ اينجا‏‎ ما‏‎"
ساواك‌‏‎ با‏‎ سروكارمان‌‏‎ چون‌‏‎ بگوييم‌ ، ‏‎ سخن‌‏‎ مستقيما‏‎ كشورمان‌‏‎ در‏‎
اگر‏‎ ولي‌‏‎.‎بود‏‎ خواهد‏‎ شكنجه‌‏‎ و‏‎ زجر‏‎ با‏‎ و‏‎ زندان‌‏‎ با‏‎ و‏‎
ستمكش‌‏‎ مردم‌‏‎ بدبختيهاي‌‏‎ و‏‎ دردها‏‎ - شما‏‎ مثلا‏‎ -‎ نويسنده‌اي‌‏‎
آنچه‌‏‎ كه‌‏‎ كنيم‌‏‎ حس‌‏‎ ما‏‎ و‏‎ باشد‏‎ كرده‌‏‎ عرضه‌‏‎ كتابي‌‏‎ در‏‎ را‏‎ كشورش‌‏‎
كه‌‏‎ است‌‏‎ همان‌‏‎ تقريبا‏‎ يا‏‎ عينا‏‎ مي‌آيد‏‎ ما‏‎ كشور‏‎ مردم‌‏‎ سر‏‎ بر‏‎
آن‌‏‎ ترجمه‌‏‎ به‌‏‎ است‌‏‎ شده‌‏‎ توصيف‌‏‎ و‏‎ تشريح‌‏‎ كتاب‏‎ آن‌‏‎ در‏‎
مورد‏‎ اگر‏‎ و‏‎ بدهيم‌‏‎ خود‏‎ دل‌‏‎ درد‏‎ به‌‏‎ تسكيني‌‏‎ تا‏‎ مي‌پردازيم‌‏‎
مي‌گوييم‌‏‎ گرفتيم‌‏‎ قرار‏‎ هم‌‏‎ سانسور‏‎ دستگاه‌‏‎ تعقيب‏‎ و‏‎ اعتراض‌‏‎
.. ندارد‏‎ ما‏‎ كشور‏‎ به‌‏‎ ربطي‌‏‎ و‏‎ است‌‏‎ كشور‏‎ فلان‌‏‎ به‌‏‎ مربوط‏‎ اينها‏‎
را‏‎ خودمان‌‏‎ حرفهاي‌‏‎ شما‏‎ پناه‌‏‎ در‏‎ ما‏‎ ديگر ، ‏‎ عبارت‌‏‎ به‌‏‎.‎
مصون‌‏‎ آزار‏‎ و‏‎ تعقيب‏‎ از‏‎ هم‌‏‎ شما‏‎ نام‌‏‎ پناه‌‏‎ در‏‎ و‏‎ مي‌زنيم‌‏‎
".مي‌مانيم‌‏‎
بر‏‎ را‏‎ همدلي‌‏‎ قضاوت‌‏‎ مسند‏‎ در‏‎ قاضي‌‏‎ گفت‌‏‎ بايد‏‎ راستي‌‏‎ به‌‏‎ آري‌‏‎
.مي‌دهد‏‎ ترجيح‌‏‎ همزباني‌‏‎
دسته‌جمعي‌‏‎ عكس‌‏‎ يك‌‏‎
و‏‎ نقد‏‎ به‌‏‎ راي‌‏‎ كسي‌‏‎ كمتر‏‎ كه‌‏‎ قاضي‌‏‎ محمد‏‎ آثار‏‎ كردن‌‏‎ رديف‌‏‎
فايده‌مندي‌‏‎ به‌‏‎ تمجيد‏‎ و‏‎ تعريف‌‏‎ زبان‌‏‎ همه‌‏‎ و‏‎ داده‌‏‎ آن‌‏‎ توبيخ‌‏‎
سال‌‏‎ يا‏‎ الفبايي‌‏‎ ترتيب‏‎ صورت‌‏‎ به‌‏‎ چه‌‏‎ حال‌‏‎ داده‌اند ، ‏‎ آن‌‏‎
بيرون‌‏‎ دارد‏‎ محدود‏‎ ظرفيتي‌‏‎ كه‌‏‎ ما‏‎ عكس‌‏‎ كادر‏‎ از‏‎ انتشار‏‎
تا‏‎ مي‌گيريم‌‏‎ انتخاب‏‎ در‏‎ قضاوتي‌‏‎ قاضي‌‏‎ جناب‏‎ خود‏‎ از‏‎.‎مي‌زند‏‎
كرديد ، ‏‎ اشاره‌‏‎ كه‌‏‎ همانطور‏‎":سازيم‌‏‎ فراهم‌‏‎ خروار‏‎ نمونه‌‏‎ مشتي‌‏‎
كه‌‏‎ نيست‌‏‎ بعيد‏‎ ولي‌‏‎ دارد ، ‏‎ دوست‌‏‎ را‏‎ خود‏‎ فرزندان‌‏‎ همه‌‏‎ پدري‌‏‎ هر‏‎
خودم‌‏‎ ترجمه‌هاي‌‏‎ همه‌‏‎ نيز‏‎ من‌‏‎.‎باشد‏‎ تفاوت‌‏‎ به‌‏‎ قايل‌‏‎ آنها‏‎ بين‌‏‎
نفس‌‏‎ نظر‏‎ از‏‎ كه‌‏‎ بگويم‌‏‎ بدهيد‏‎ اجازه‌‏‎ اما‏‎ دارم‌ ، ‏‎ دوست‌‏‎ را‏‎
نظر‏‎ از‏‎ و‏‎ "فقير‏‎ مسيحي‌‏‎ يك‌‏‎ ماجراي‌‏‎" و‏‎ "كيشوت‌‏‎ دن‌‏‎" ترجمه‌‏‎
ساده‌‏‎" و‏‎ "انجليها‏‎ مفهوم‌‏‎ باره‌‏‎ در‏‎" و‏‎ "شراب‏‎ و‏‎ نان‌‏‎" موضوع‌‏‎
ظرافت‌‏‎ و‏‎ شعري‌‏‎ روح‌‏‎ نظر‏‎ از‏‎ و‏‎ "فقير‏‎ مسيحي‌‏‎ يك‌‏‎ ماجراي‌‏‎" و‏‎ "دل‌‏‎
فن‌‏‎ نظر‏‎ از‏‎ و‏‎ "خرچنگها‏‎ و‏‎ آدمها‏‎" و‏‎ "كوچولو‏‎ شازده‌‏‎" فكري‌‏‎
از‏‎ و‏‎ "مصلوب‏‎ باز‏‎ مسيح‌‏‎" و‏‎ "مرگ‌‏‎ يا‏‎ آزادي‌‏‎" داستان‌نويسي‌‏‎
را‏‎ "آمريكا‏‎ سرخپوستان‌‏‎ فاجعه‌‏‎" و‏‎ "ناپلئون‌‏‎" تاريخي‌‏‎ نظر‏‎
".مي‌پسندم‌‏‎
چهره‌‏‎ به‌‏‎.مي‌گيريم‌‏‎ دست‌‏‎ در‏‎ را‏‎ نامه‌‏‎ قاضي‌‏‎ دسته‌جمعي‌‏‎ عكس‌‏‎
يا‏‎ فيلم‌‏‎ پاياني‌‏‎ صحنه‌‏‎ ياد‏‎ و‏‎ مي‌دوزيم‌‏‎ نگاه‌‏‎ نيز‏‎ او‏‎ متبسم‌‏‎
بالاخره‌‏‎ و‏‎ مي‌افتيم‌‏‎ دوربين‌‏‎ گرفتن‌‏‎ عكس‌‏‎ زمان‌‏‎ خاص‌‏‎ صداي‌‏‎
زوديها‏‎ همين‌‏‎ به‌‏‎ و‏‎ قاضي‌ام‌‏‎ محمد‏‎ من‌‏‎".‎.‎.‎ را‏‎ پاياني‌‏‎ تيتراژ‏‎
"ندارم‌‏‎ مردن‌‏‎ خيال‌‏‎
رضويان‌‏‎ ارشاد‏‎:‎تنظيم‌‏‎ و‏‎ تهيه‌‏‎
:منابع‌‏‎
رود ، 1371‏‎ زنده‌‏‎ اول‌ ، ‏‎ قاضي‌ ، ‏‎ محمد‏‎:مترجم‌‏‎ يك‌‏‎ خاطرات‌‏‎ -‎ ‎‏‏1‏‎
روايت‌ ، 1373‏‎ اول‌ ، ‏‎ قاضي‌ ، ‏‎ محمد‏‎:من‌‏‎ ترجمه‌هاي‌‏‎ سرگذشت‌‏‎ -‎ ‎‏‏2‏‎
ققنوس‌ ، ‏‎ اول‌ ، ‏‎ صالحي‌ ، ‏‎ سيدعلي‌‏‎ كرد؟‏‎ چه‌‏‎ و‏‎ كيست‌‏‎ قاضي‌‏‎ محمد‏‎ - ‎‏‏3‏‎
(مصاحبه‌‏‎)‎‎‏‏1368‏‎
سنندج‌‏‎ اول‌ ، ‏‎ قانعي‌فرد ، ‏‎ عرفان‌‏‎:‎ترجمه‌‏‎ و‏‎ قاضي‌‏‎ با‏‎ دمي‌‏‎ -‎ ‎‏‏4‏‎
ژيار ، 1376‏‎ نشر‏‎
اول‌ ، ‏‎ سال‌‏‎:(قاضي‌‏‎ محمد‏‎ ويژه‌نامه‌‏‎)‎ گلستانه‌‏‎ ماهنامه‌‏‎ - ‎‏‏5‏‎
تير‏‎ هفتم‌ ، ‏‎ شماره‌‏‎

شمس‌‏‎ با‏‎ مولانا‏‎ آشنايي‌‏‎ كيفيت‌‏‎ درباره‌‏‎
تبريزخود‏‎ شمس‌‏‎ ( پاياني‌‏‎ بخش‌‏‎ ) تبريزي‌‏‎
است‌‏‎ بهانه‌‏‎


به‌‏‎ كه‌‏‎ بيدل‌‏‎ مولاناي‌‏‎ او ، ‏‎ غيبت‌‏‎ و‏‎ شمس‌‏‎ قتل‌‏‎ از‏‎ بعد‏‎
مرگ‌‏‎ او‏‎ نداشت‌ ، ‏‎ قرار‏‎ لحظه‌اي‌‏‎ بود ، ‏‎ شده‌‏‎ بدل‌‏‎ سودازده‌اي‌‏‎
غروب‏‎ شمس‌‏‎ پي‌‏‎ در‏‎ چندين‌بار‏‎.‎كرد‏‎ نمي‌‏‎ باور‏‎ را‏‎ شمس‌الدين‌‏‎
مي‌ساخت‌‏‎ جاري‌‏‎ ديده‌‏‎ از‏‎ شفق‌‏‎ رنگ‌‏‎ به‌‏‎ اشك‌‏‎ كه‌‏‎ حالي‌‏‎ در‏‎ كرده‌اش‌‏‎
.نمود‏‎ مسافرت‌‏‎ دمشق‌‏‎ به‌‏‎
دمشقيم‌‏‎ شيداي‌‏‎ و‏‎ سرگشته‌‏‎ و‏‎ عاشق‌‏‎ ما‏‎
دمشقيم‌‏‎ سوداي‌‏‎ به‌‏‎ بسته‌‏‎ دل‌‏‎ و‏‎ داده‌‏‎ جان‌‏‎
جاست‌‏‎ آن‌‏‎ چون‌‏‎ تبريز‏‎ شمس‌الحق‌‏‎ مخدومي‌‏‎
دمشقيم‌‏‎ مولاي‌‏‎ چو‏‎ و‏‎ دمشقيم‌‏‎ مولاي‌‏‎
و‏‎ مي‌آمد‏‎ مدرسه‌‏‎ بام‌‏‎ بر‏‎ زده‌اي‌‏‎ جنون‌‏‎ همچو‏‎ قلندرانه‌‏‎ گاهي‌‏‎
:مي‌گفت‌‏‎ رقص‌‏‎ حال‌‏‎ به‌‏‎ و‏‎ مي‌كشيد‏‎ آه‌‏‎ دل‌‏‎ بسوز‏‎
خيزي‌‏‎ شب‏‎ يكي‌‏‎ طرف‌‏‎ هر‏‎ تو‏‎ عشق‌‏‎ از‏‎
بيزي‌‏‎ عنبر‏‎ تو‏‎ زلفين‌‏‎ ز‏‎ گشته‌‏‎ شب‏‎
طرفي‌‏‎ هر‏‎ كند‏‎ نقش‌‏‎ ازل‌‏‎ نقاش‌‏‎
تبريزي‌‏‎ من‌‏‎ دل‌‏‎ قرار‏‎ بهر‏‎ از‏‎
قونيه‌‏‎ كوچه‌هاي‌‏‎ پس‌‏‎ كوچه‌‏‎ در‏‎ برهنه‌‏‎ پا‏‎ و‏‎ آشفته‌وار‏‎ گاهي‌‏‎ و‏‎
:مي‌خواند‏‎ و‏‎ مي‌دويد‏‎
بمرد‏‎ انگيز‏‎ عشق‌‏‎ روح‌‏‎ كه‌‏‎ گفت‌‏‎ كه‌‏‎
بمرد‏‎ تيز‏‎ خنجر‏‎ ز‏‎ امين‌‏‎ جبرئيل‌‏‎
بمرد‏‎ زاتيز‏‎ ابليس‌‏‎ چو‏‎ كه‌‏‎ كس‌‏‎ آن‌‏‎
بمرد‏‎ تبريز‏‎ شمس‌‏‎ كه‌‏‎ مي‌پنداشت‌‏‎
و‏‎ مي‌آويخت‌‏‎ دامنش‌‏‎ به‌‏‎ مولانا‏‎ مي‌رسيد‏‎ راه‌‏‎ از‏‎ كه‌‏‎ مسافري‌‏‎ هر‏‎
:مي‌جست‌‏‎ خبري‌‏‎ گشته‌‏‎ گم‌‏‎ يار‏‎ از‏‎
كنيد‏‎ تبريز‏‎ قصه‌‏‎ كنان‌‏‎ قصه‌‏‎ لحظه‌اي‌‏‎
كنيد‏‎ ريز‏‎ خون‌‏‎ غمزه‌‏‎ آن‌‏‎ قصه‌‏‎ لحظه‌اي‌‏‎
دخاني‌‏‎ دستار‏‎ مي‌بست‌ ، ‏‎ سر‏‎ بر‏‎ سپيد‏‎ دستاري‌‏‎ همواره‌‏‎ كه‌‏‎ مولانا‏‎
مي‌شد ، ‏‎ بيشتر‏‎ رقص‌‏‎ و‏‎ سماع‌‏‎ در‏‎ او‏‎ گرمي‌‏‎ رفته‌رفته‌‏‎.نهاد‏‎ برسر‏‎
.مي‌چرخيدند‏‎ وي‌‏‎ با‏‎ و‏‎ فراگرفته‌‏‎ را‏‎ وي‌‏‎ پيرامون‌‏‎ زيادي‌‏‎ عده‌‏‎
باز‏‎ رقص‌‏‎ از‏‎ مولانا‏‎ تا‏‎ بكوبيد‏‎ را‏‎ زرها‏‎ تمامي‌‏‎ مي‌كرد‏‎
:شوند‏‎ تلف‌‏‎ زرها‏‎ اگر‏‎ حتي‌‏‎ نايستد‏‎
وي‌‏‎ با‏‎ مست‌‏‎ هزار‏‎ دو‏‎ مستي‌ ، ‏‎ دست‌‏‎ به‌‏‎ علمي‌‏‎
شهريارم‌‏‎ خمار‏‎ كه‌‏‎ گردان‌‏‎ شهر‏‎ ميان‌‏‎ به‌‏‎
و‏‎ مي‌كردند‏‎ صادر‏‎ را‏‎ سماع‌‏‎ تحريم‌‏‎ ‎‏‏، فتواي‌‏‎ فقها‏‎ و‏‎ محدثان‌‏‎
خود‏‎.‎مي‌ديدند‏‎ دين‌‏‎ در‏‎ عظيمي‌‏‎ رخنه‌‏‎ را‏‎ مولانا‏‎ سرانجام‌‏‎
:مي‌گويد‏‎ مولانا‏‎
سوال‌‏‎ در‏‎ آيند‏‎ خرد‏‎ مدرس‌‏‎ سوي‌‏‎
چرا‏‎ شد‏‎ اسلام‌‏‎ در‏‎ عظيم‌‏‎ فتنه‌‏‎ كاين‌‏‎
.كند‏‎ نيز‏‎ بسيار‏‎ اين‌‏‎ از‏‎ و‏‎ است‌‏‎ كرده‌‏‎ اين‌‏‎ از‏‎ عشق‌‏‎ آري‌‏‎
شنيد‏‎ و‏‎ گفت‌‏‎ در‏‎ عشق‌‏‎ نيايد‏‎ در‏‎
ناپديد‏‎ قعرش‌‏‎ است‌‏‎ دريايي‌‏‎ عشق‌‏‎
آخر‏‎ سفر‏‎ در‏‎ مي‌كرد ، ‏‎ بي‌قراري‌‏‎ شمس‌‏‎ طلب‏‎ در‏‎ رسوا‏‎ جلال‌الدين‌‏‎
كه‌‏‎ دانست‌‏‎.‎شد‏‎ نااميد‏‎ شمس‌‏‎ ديدار‏‎ از‏‎ ديگر‏‎ كه‌‏‎ بود‏‎ دمشق‌‏‎ به‌‏‎
.مي‌گريست‌‏‎ سوگمندانه‌‏‎.‎ديد‏‎ نخواهد‏‎ را‏‎ او‏‎ را‏‎ ديگر‏‎
ظاهر‏‎ از‏‎گشت‌‏‎ نخواهد‏‎ باز‏‎ رود ، ‏‎ اگر‏‎ كه‌‏‎ بود‏‎ گفته‌‏‎ شمس‌‏‎ خود‏‎
ديگر‏‎ را‏‎ او‏‎ سر‏‎ چشم‌‏‎ به‌‏‎ مولانا‏‎.‎نبود‏‎ اثري‌‏‎ شمس‌‏‎ جسماني‌‏‎
جا‏‎ مولانا‏‎ روحاني‌‏‎ درون‌‏‎ در‏‎ شمس‌‏‎ اما‏‎.ببيند‏‎ نمي‌توانست‌‏‎
باده‌ ، ‏‎ چون‌‏‎ روحش‌‏‎ و‏‎ بود‏‎ پيمانه‌‏‎ همچون‌‏‎ شمس‌‏‎ جسم‌‏‎.‎بود‏‎ گرفته‌‏‎
سيماي‌‏‎.‎جام‌‏‎ با‏‎ نه‌‏‎ داشت‌‏‎ كار‏‎ باده‌‏‎ و‏‎ شراب‏‎ با‏‎ ما‏‎ مولاناي‌‏‎
او‏‎ مولانا‏‎.‎بود‏‎ كرده‌‏‎ تجلي‌‏‎ مولانا‏‎ اندرون‌‏‎ در‏‎ شمس‌‏‎ روحاني‌‏‎
يكي‌‏‎ دو‏‎ هر‏‎ شمس‌الدين‌‏‎ و‏‎ او‏‎ بود ، ‏‎ يافته‌‏‎ خويش‌‏‎ "آن‌‏‎" در‏‎ را‏‎
.بودند‏‎ شده‌‏‎
است‌‏‎ بهانه‌‏‎ خود‏‎ تبريز‏‎ شمس‌‏‎
مائيم‌‏‎ لطف‌‏‎ و‏‎ حسن‌‏‎ به‌‏‎ و‏‎ مائيم‌‏‎
:مي‌گويد‏‎ چنين‌‏‎ را‏‎ "بابا‏‎" حال‌‏‎ ولد‏‎ سلطان‌‏‎
نديد‏‎ شام‌‏‎ به‌‏‎ را‏‎ تبريز‏‎ شمس‌‏‎
پديد‏‎ ماه‌‏‎ همچو‏‎ ديد‏‎ خودش‌‏‎ در‏‎
دوريم‌‏‎ او‏‎ از‏‎ تن‌‏‎ به‌‏‎ گرچه‌‏‎ گفت‌‏‎
نوريم‌‏‎ يك‌‏‎ دو‏‎ هر‏‎ روح‌‏‎ و‏‎ تن‌‏‎ بي‌‏‎
مرا‏‎ خواه‌‏‎ و‏‎ ببين‌‏‎ را‏‎ او‏‎ خواه‌‏‎
جويا‏‎ اي‌‏‎ است‌‏‎ من‌‏‎ او‏‎ اويم‌‏‎ من‌‏‎
بر‏‎ را‏‎ ارشاد‏‎ بناي‌‏‎ شمس‌‏‎ جست‌وجوي‌‏‎ از‏‎ فراغت‌‏‎ از‏‎ بعد‏‎ مولانا‏‎
او‏‎.‎آورد‏‎ روي‌‏‎ عشق‌‏‎ طريق‌‏‎ ناقصان‌‏‎ تكميل‌‏‎ به‌‏‎ و‏‎ نهاد‏‎ نو‏‎ بنيادي‌‏‎
و‏‎ نمي‌پرداخت‌‏‎ معارف‌‏‎ نشر‏‎ به‌‏‎ گذشته‌‏‎ پيران‌‏‎ و‏‎ مشايخ‌‏‎ سنت‌‏‎ به‌‏‎
مقام‌‏‎ به‌‏‎ را‏‎ شخصي‌‏‎ خود‏‎ نزديكان‌‏‎ از‏‎.‎نمي‌كرد‏‎ پيري‌‏‎ مريدان‌‏‎ بر‏‎
.بود‏‎ قونوي‌‏‎ زركوب‏‎ صلاح‌الدين‌‏‎ آنها‏‎ اولين‌‏‎ برمي‌گزيد ، ‏‎ شيخي‌‏‎
.بود‏‎ يافته‌‏‎ لقب‏‎ "جنودالله‌‏‎ سرلشكر‏‎" مولانا‏‎ جانب‏‎ از‏‎ آنكه‌‏‎
.بود‏‎ تنها‏‎ خيلي‌‏‎ مولانا‏‎
گويد‏‎ همي‌‏‎ معشوقم‌‏‎ كه‌‏‎ غرقم‌‏‎ نيستي‌‏‎ در‏‎ چنان‌‏‎
نمي‌دارم‌‏‎ هم‌‏‎ آن‌‏‎ سر‏‎ بنشين‌‏‎ دمي‌‏‎ من‌‏‎ با‏‎ بيا‏‎
مقام‌‏‎ به‌‏‎ ارموي‌‏‎ چلبي‌‏‎ صلاح‌الدين‌ ، حسام‌الدين‌‏‎ وفات‌‏‎ از‏‎ بعد‏‎
پيشنهادش‌‏‎ به‌‏‎ كه‌‏‎ او‏‎ هم‌‏‎ شد ، ‏‎ منصوب‏‎ مولانا‏‎ مريدان‌‏‎ شيخي‌‏‎
. شد‏‎ سروده‌‏‎ شريف‌‏‎ مثنوي‌‏‎
توي‌‏‎ حسام‌الدين‌‏‎ ضياءالحق‌‏‎ اي‌‏‎
مثنوي‌‏‎ بنورت‌‏‎ مه‌‏‎ از‏‎ گذشت‌‏‎ كه‌‏‎
بوده‌اي‌‏‎ مبدا‏‎ تو‏‎ چون‌‏‎ را‏‎ مثنوي‌‏‎
افزوده‌اي‌‏‎ تواش‌‏‎ گردد‏‎ فزون‌‏‎ گر‏‎
نحيف‌تر‏‎ و‏‎ لاغرتر‏‎مي‌شد‏‎ نزديك‌‏‎ پيري‌‏‎ دوران‌‏‎ به‌‏‎ مولانا‏‎
آن‌‏‎ ناگاه‌‏‎ به‌‏‎ اما‏‎بود‏‎ گراييده‌‏‎ زردي‌‏‎ به‌‏‎ رخسارش‌‏‎.مي‌گرديد‏‎
سربالينش‌‏‎ به‌‏‎ طبيبان‌‏‎افتاد‏‎ بيماري‌‏‎ بستر‏‎ به‌‏‎ روحاني‌‏‎ طبيب‏‎
ترك‌‏‎ قصد‏‎ مولانا‏‎نبخشيد‏‎ سودي‌‏‎ كوشيدند‏‎ چه‌‏‎ هر‏‎.‎آمدند‏‎ حاضر‏‎
تيره‌‏‎ آسمان‌‏‎.‎مي‌گراييد‏‎ تاريكي‌‏‎ به‌‏‎ ادب‏‎ دنياي‌‏‎.داشت‌‏‎ را‏‎ ما‏‎
سال‌‏‎ به‌‏‎ جمادي‌الثاني‌‏‎ يكشنبه‌ 5‏‎ روز‏‎ هنگام‌‏‎ غروب‏‎.‎بود‏‎ شده‌‏‎
به‌‏‎ روحش‌‏‎ مرغ‌‏‎ آمده‌ ، ‏‎ حيات‌‏‎ مغرب‏‎ به‌‏‎ نيز‏‎ مولانا‏‎ جان‌‏‎ شمس‌‏‎ ‎‏‏672‏‎
غزلواره‌اي‌‏‎ آخرين‌‏‎.‎پيوست‌‏‎ شمس‌‏‎ به‌‏‎ و‏‎ كرد‏‎ پرواز‏‎ علوي‌‏‎ عالم‌‏‎
كه‌‏‎ است‌‏‎ فرزندش‌‏‎ به‌‏‎ خطاب‏‎ سرود‏‎ گداز‏‎ و‏‎ سوز‏‎ نهايت‌‏‎ در‏‎ كه‌‏‎ را‏‎
:گفت‌‏‎
كن‌‏‎ رها‏‎ مرا‏‎ تنها‏‎ بالين‌‏‎ به‌‏‎ بنه‌‏‎ روسر‏‎
كن‌‏‎ مبتلا‏‎ شبگرد‏‎ خراب‏‎ من‌‏‎ ترك‌‏‎
تنها‏‎ روز‏‎ به‌‏‎ تا‏‎ شب‏‎ سودا ، ‏‎ موج‌‏‎ و‏‎ مائيم‌‏‎
كن‌‏‎ جفا‏‎ برو‏‎ خواهي‌‏‎ ببخشا‏‎ بيا‏‎ خواهي‌‏‎
نيفتي‌‏‎ بلا‏‎ در‏‎ هم‌‏‎ تو‏‎ تا‏‎ گريز‏‎ من‌‏‎ از‏‎
...كن‌‏‎ بلا‏‎ ره‌‏‎ ترك‌‏‎ سلامت‌‏‎ ره‌‏‎ بگزين‌‏‎
شاهي‌‏‎ خسرو‏‎ طاهر‏‎ محمد‏‎

است‌‏‎ گرفته‌‏‎ را‏‎ شور‏‎ جاي‌‏‎ شعور‏‎


:اشاره‌‏‎
چرا‏‎" يعني‌‏‎ صفحه‌ ، ‏‎ اين‌‏‎ در‏‎ ما‏‎ سوال‌كوتاه‌‏‎ مي‌رسد‏‎ نظر‏‎ به‌‏‎
‎‏‏،‏‎ شاعران‌‏‎ كه‌‏‎ دارد‏‎ طولاني‌‏‎ پاسخي‌‏‎ "ندارد؟‏‎ مخاطب‏‎ امروز‏‎ شعر‏‎
را‏‎ آن‌‏‎ از‏‎ زاويه‌اي‌‏‎ يك‌ ، ‏‎ هر‏‎ دانشگاه‌‏‎ استادان‌‏‎ و‏‎ منتقدان‌‏‎
چرا‏‎"پرسيده‌ايم‌‏‎ همچنان‌‏‎ ما‏‎ جهت‌‏‎ همين‌‏‎ به‌‏‎مي‌كنند‏‎ روشن‌‏‎
پسانيمايي‌‏‎ شعر‏‎ به‌‏‎ چاهي‌‏‎ بابا‏‎ علي‌‏‎ "ندارد؟‏‎ مخاطب‏‎ امروز‏‎ شعر‏‎
و‏‎ مطالعه‌‏‎ چارچوب‏‎ درهمين‌‏‎ نيز‏‎ را‏‎ او‏‎ شعر‏‎ و‏‎ دارد‏‎ باور‏‎ سخت‌‏‎
در‏‎ كه‌‏‎ شاعراني‌‏‎ همچون‌ديگر‏‎ نيز‏‎ باباچاهي‌‏‎.‎مي‌كنند‏‎ بررسي‌‏‎
را‏‎ خود‏‎ خاص‌‏‎ حرف‌‏‎ خوانده‌ايد ، ‏‎ را‏‎ آنها‏‎ ديدگاههاي‌‏‎ صفحه‌ ، ‏‎ اين‌‏‎
:رامي‌خوانيم‌‏‎ پاسخ‌وي‌‏‎.‎دارد‏‎
چاهي‌‏‎ بابا‏‎ علي‌‏‎
مخاطب؟‏‎ كدام‌‏‎ شعر؟‏‎ كدام‌‏‎
به‌تبع‌‏‎ و‏‎ هنري‌‏‎ -تاريخي‌‏‎ ناهمزماني‌‏‎ يك‌‏‎ در‏‎ ما‏‎ كه‌‏‎ مي‌دانيد‏‎
با‏‎ بنابراين‌‏‎.‎به‌سرمي‌بريم‌‏‎ فرهنگي‌‏‎ ناهمزماني‌‏‎ دريك‌‏‎ آن‌‏‎
مقطعي‌‏‎ مثلادر‏‎.‎مواجهيم‌‏‎ نگارش‌‏‎ درنتيجه‌‏‎ بينش‌و‏‎ چندگونه‌‏‎
هم‌شعر‏‎ "زمان‌‏‎ يك‌‏‎ در‏‎" يعني‌‏‎ مي‌بريم‌ ، ‏‎ سر‏‎ به‌‏‎ كه‌‏‎
پيشامدرن‌‏‎ هم‌‏‎.پسانيمايي‌‏‎ شعر‏‎ هم‌‏‎ و‏‎ است‌‏‎ مطرح‌‏‎ پيشانيمايي‌‏‎
فرديت‌‏‎ و‏‎ اصولاهويت‌‏‎ و‏‎.‎.‎.‎ و‏‎ پسامدرن‌‏‎ هم‌‏‎ و‏‎ مي‌انديشيم‌‏‎
كه‌‏‎ فرديتي‌التقاطي‌است‌‏‎ -‎پيشرو‏‎ شاعر‏‎ فرضايك‌‏‎ -هنري‌ما‏‎
طلب‏‎ هم‌‏‎ جداگانه‌اي‌‏‎ بحث‌‏‎ البته‌‏‎ است‌ ، ‏‎ ديگري‌‏‎ موضوع‌‏‎ اين‌‏‎
ژانرهاي‌مختلف‌‏‎ دنبال‌‏‎ بدهيدبرويم‌‏‎ اجازه‌‏‎ اگر‏‎.مي‌كند‏‎
شعر‏‎ تقسيم‌بندي‌ ، ‏‎ خلاصه‌ترين‌‏‎ در‏‎.‎مختلف‌‏‎ مخاطبهاي‌‏‎ و‏‎ شعري‌‏‎
:كنيم‌‏‎!شقه‌‏‎ شقه‌‏‎ گونه‌‏‎ اين‌‏‎ مي‌توان‌‏‎ را‏‎ امروزايران‌‏‎
شناخته‌‏‎ زيبايي‌شناختي‌‏‎ ساختار‏‎ داراي‌‏‎ كه‌‏‎ معمول‌‏‎ شعر‏‎ -‎‏‏1‏‎
.معين‌‏‎ پيش‌‏‎ از‏‎ قواعدي‌‏‎ با‏‎ است‌‏‎ شعري‌‏‎;است‌‏‎ شده‌اي‌‏‎
به‌‏‎ چون‌‏‎!شود‏‎ عوض‌‏‎ نبايد‏‎ بازي‌‏‎ اين‌‏‎ قواعد‏‎ منظري‌‏‎ از‏‎
تو‏‎ به‌‏‎ بيفتي‌‏‎ بازي‌‏‎ اين‌‏‎ كردن‌‏‎ عوض‌‏‎ فكر‏‎ به‌‏‎ محض‌اين‌كه‌‏‎
به‌‏‎ ندارد؟‏‎ مخاطب‏‎ شعر‏‎ نوع‌‏‎ ببينم‌اين‌‏‎ خوب‏‎ !عوضي‌‏‎:‎مي‌گويند‏‎
پهن‌‏‎ بساط‏‎ كنارها‏‎ -‎گوشه‌‏‎ همين‌‏‎ بيشترين‌مخاطبها‏‎ من‌‏‎ گمان‌‏‎
نه‌؟عرض‌‏‎ مي‌گوييد‏‎ مي‌خوانند‏‎ هم‌‏‎ خوب‏‎ مي‌خوانند ، ‏‎ !كرده‌اند‏‎
در‏‎ مصدق‌ ، ‏‎ حميد‏‎ مشيري‌ ، ‏‎ فريدون‌‏‎ شعر‏‎!خدمتتان‌‏‎ مي‌كنم‌‏‎
مريم‌‏‎ خانم‌‏‎ البته‌‏‎ و‏‎ سهيلي‌‏‎ مهدي‌‏‎ شعر‏‎ ديگر‏‎ مرتبه‌اي‌‏‎
همين‌‏‎ زير‏‎ خودشان‌‏‎ خاص‌‏‎ اگرهاي‌‏‎ و‏‎ اما‏‎ با‏‎ يك‌‏‎ هر‏‎ حيدرزاده‌كه‌‏‎
.مي‌شوند‏‎ خوانده‌‏‎ و‏‎ مي‌گيرند‏‎ قرار‏‎(معمول‌‏‎)شعر‏‎
و‏‎ !باشد‏‎ شمارگان‌‏‎ همان‌‏‎ كه‌‏‎ تيراژ‏‎ است‌ ، ‏‎ معلوم‌‏‎ خب‏‎ دليل‌؟‏‎ -
!دارد‏‎ مخاطب‏‎ امروز‏‎ شعر‏‎ از‏‎ بخشي‌‏‎ پس‌‏‎ !متعدد‏‎ چاپ‌هاي‌‏‎ البته‌‏‎
امروز‏‎ شعر‏‎ نبايد‏‎ را‏‎ شعرها‏‎ كه‌‏‎ بفرماييد‏‎ اينكه‌‏‎ مگر‏‎ قبول‌؟‏‎
. نيستم‌‏‎ موافق‌‏‎ جنابعالي‌‏‎ با‏‎ صورت‌من‌‏‎ دراين‌‏‎ كه‌‏‎ ناميد‏‎
!است‌‏‎ بديهيات‌‏‎ از‏‎ چرايش‌‏‎
هستي‌‏‎ و‏‎ حيات‌‏‎ و‏‎ اينجايي‌‏‎ زماني‌‏‎ اين‌‏‎ تلقي‌‏‎ زمان‌ ، ‏‎ از‏‎ عناصري‌‏‎
علاوه‌‏‎.‎است‌‏‎ رويت‌‏‎ سروران‌قابل‌‏‎ شعراين‌‏‎ امروزدر‏‎ انسان‌‏‎
اين‌‏‎ از‏‎ تعدادي‌‏‎ شعر‏‎ از‏‎ نيمايي‌‏‎ انقلابي‌‏‎ تركش‌هاي‌‏‎ اين‌‏‎ بر‏‎
خرابات‌‏‎ كوچه‌‏‎"مشيري‌‏‎ كوچه‌‏‎".‎كشيد‏‎ بيرون‌‏‎ مي‌توان‌‏‎ شاعران‌‏‎
نيمايي‌‏‎ معماري‌‏‎ سياق‌‏‎ و‏‎ سبك‌‏‎ به‌‏‎ است‌كه‌‏‎ نيست‌كوچه‌اي‌‏‎ كه‌‏‎
باشيم‌‏‎ نرسيده‌‏‎ اگر‏‎ هم‌‏‎ توافق‌‏‎ به‌‏‎ مورد‏‎ اين‌‏‎ در‏‎شده‌‏‎ بنا‏‎
.بدهيم‌‏‎ ادامه‌‏‎ كه‌‏‎ اين‌‏‎ نيست‌جز‏‎ چاره‌اي‌‏‎
كه‌‏‎ شعري‌‏‎ قراردادي‌‏‎ ساختار‏‎ از‏‎ غيرمعمول‌ ، ‏‎ شعر‏‎ اما‏‎ و‏‎ -‎‎‏‏2‏‎
را‏‎ اين‌‏‎.‎شناختي‌مي‌گيرد‏‎ زيبايي‌‏‎ فاصله‌اي‌‏‎ كردم‌‏‎ عرض‌‏‎ قبلا‏‎
آن‌‏‎ به‌‏‎.نيست‌‏‎ بازي‌ ، راضي‌‏‎ آن‌‏‎ قواعد‏‎ از‏‎.‎مي‌دانند‏‎ همه‌‏‎ كه‌‏‎
اين‌‏‎ مخاطبان‌‏‎.‎است‌‏‎ كرده‌‏‎ واقع‌‏‎ در‏‎ و‏‎ كند‏‎ مي‌‏‎ دست‌درازي‌هم‌‏‎
از‏‎ هم‌‏‎ شاملو‏‎ چون‌‏‎ اول‌ ، ‏‎ درمرحله‌‏‎ مي‌روند ، ‏‎ شاملو‏‎ سراغ‌‏‎ شعر ، ‏‎
گفتن‌‏‎ سخن‌‏‎ نوع‌‏‎ مكمل‌اين‌‏‎ كه‌‏‎ عشق‌‏‎ از‏‎ هم‌‏‎ مي‌گويد‏‎ سخن‌‏‎ آزادي‌‏‎
براي‌‏‎ كه‌‏‎ دارد‏‎ بسياري‌‏‎ متوسط‏‎ شاملوشعرهاي‌‏‎.‎است‌‏‎ آزادي‌‏‎ از‏‎
"پل‌‏‎" نوعي‌‏‎ غيرمعمول‌ ، ‏‎ شعر‏‎ به‌‏‎ معمول‌‏‎ شعر‏‎ از‏‎ گذرمخاطب‏‎
دارند‏‎ كه‌‏‎ مي‌بينم‌‏‎ اكنون‌‏‎ هم‌‏‎ را‏‎ خيلي‌ها‏‎ من‌‏‎.‎مي‌شود‏‎ محسوب‏‎
بيشتر‏‎ ‎‏‏،‏‎(مخاطب‏‎)نوع‌‏‎ همه‌‏‎.‎مي‌كنند‏‎ عبور‏‎ پل‌‏‎ روي‌اين‌‏‎ از‏‎
كه‌‏‎ شاملو‏‎ اسم‌‏‎ جاذبه‌‏‎ تحت‌‏‎ كه‌‏‎ هستند‏‎ عزيزان‌ ، افرادي‌‏‎ اين‌‏‎
.مي‌روند‏‎ شعرها‏‎ نوع‌‏‎ اين‌‏‎ سراغ‌‏‎ است‌ ، ‏‎ روشنفكري‌‏‎ حس‌‏‎ ارضاكننده‌‏‎
غيرمتخصص‌ ، ‏‎ و‏‎ متخصص‌‏‎ پزشكان‌‏‎ مخاطبها ، ‏‎ درميان‌اين‌‏‎ البته‌‏‎
و‏‎ آتشه‌‏‎ دو‏‎ قبلا‏‎ بفروش‌هاي‌‏‎ و‏‎ كاركشته‌ ، بساز‏‎ مهندسين‌‏‎
ديده‌‏‎.‎.‎. و‏‎ شده‌اند‏‎ "خانه‌دار‏‎" اجبار‏‎ به‌‏‎ كه‌‏‎ خانم‌هايي‌‏‎
مخاطب‏‎ -‎ كه‌‏‎ مي‌بينم‌‏‎-شاملو‏‎ شعر‏‎ از‏‎ بخش‌‏‎ اين‌‏‎.‎مي‌شوند‏‎
ندارد ، ‏‎ را‏‎ شعرها‏‎ كردن‌‏‎ اجازه‌سوا‏‎ مخاطب‏‎ چون‌‏‎ البته‌‏‎.‎دارد‏‎
آه‌‏‎ شعرهاي‌دلخواه‌ ، ‏‎ با‏‎ و‏‎ خواننده‌مي‌برد‏‎ به‌‏‎ را‏‎ كتابها‏‎
فروغ‌‏‎.‎دارد‏‎ خواننده‌‏‎ هم‌‏‎ اخوان‌‏‎.مي‌آورد‏‎ بيرون‌‏‎ ازنهادخود‏‎
من‌‏‎ چشم‌‏‎ جايش‌روي‌‏‎ هم‌‏‎ شاملو‏‎ شعرهاي‌برجسته‌‏‎ بگذريم‌ ، ‏‎ كه‌‏‎ هم‌‏‎
.است‌‏‎
مگر‏‎.‎كنم‌‏‎ بيشتري‌‏‎ مكث‌‏‎ شعر ، ‏‎ بخش‌‏‎ اين‌‏‎ روي‌‏‎ بايد‏‎ كنم‌‏‎ مي‌‏‎ فكر‏‎
ناديده‌‏‎ نام‌ ، ‏‎ چند‏‎ اين‌‏‎ به‌‏‎ اشاره‌‏‎ كه‌‏‎ است‌‏‎ اين‌‏‎ منظورم‌‏‎ نه‌؟‏‎
.نيست‌‏‎ عنوان‌‏‎ اين‌‏‎ زير‏‎ نامهاي‌‏‎ ديگر‏‎ گرفتن‌‏‎
!اين‌‏‎ از‏‎ هم‌‏‎ اين‌‏‎ است‌؟‏‎ شاملو ، پرمخاطب‏‎ شعر‏‎ (‎ژانر‏‎) نوع‌‏‎ پس‌‏‎
امروز‏‎ شعر‏‎ يعني‌‏‎است‌‏‎ سوم‌‏‎ گروه‌‏‎ منظورتان‌‏‎ اما‏‎ گمانم‌‏‎ به‌‏‎
. اكنون‌‏‎
آسمان‌‏‎ بر‏‎ فغان‌‏‎ و‏‎ آه‌‏‎ كه‌‏‎ جاست‌‏‎ همين‌‏‎ !فرامعمول‌‏‎ شعر‏‎ -‎‏‏3‏‎
!مي‌رود‏‎
حضرت‌‏‎ كه‌‏‎ است‌‏‎ واقعامنظورتان‌اين‌‏‎ اگر‏‎ !من‌‏‎ عزيز‏‎ ببين‌‏‎
"رابطه‌‏‎" ايجاد‏‎ هستيدكه‌‏‎ روبه‌رو‏‎ شعرهايي‌‏‎ يا‏‎ شعري‌‏‎ با‏‎ عالي‌‏‎
.دارد‏‎ زيادي‌‏‎ توضيح‌‏‎ به‌‏‎ نياز‏‎ نمي‌كند‏‎
به‌‏‎ مدرن‌‏‎ هنر‏‎ كه‌‏‎ كنم‌‏‎ عرض‌‏‎ شما‏‎ خدمت‌‏‎ بايد‏‎ اما‏‎ خلاصه‌‏‎ به‌طور‏‎
نو‏‎ از‏‎ را‏‎ "رابطه‌‏‎"بايد‏‎ تازه‌‏‎.دارد‏‎ نياز‏‎ حرفه‌اي‌‏‎ خواننده‌‏‎
دهد؟‏‎ انجام‌‏‎ را‏‎ كارها‏‎ اين‌‏‎ كسي‌بايد‏‎ چه‌‏‎.كرد‏‎ تفهيم‌‏‎ و‏‎ تعريف‌‏‎
عاليقدر‏‎ مدارس‌ ، استادان‌‏‎ در‏‎ معلم‌ها‏‎ مي‌فرماييد‏‎ حتما‏‎
‎‏‏،‏‎ تلويزيون‌‏‎ و‏‎ راديو‏‎ در‏‎ عالي‌جنابان‌ديگر‏‎ و‏‎ دانشگاه‌ها‏‎ در‏‎
و‏‎ ي‌‏‎"كانون‌‏‎" گسترده‌‏‎ شعر‏‎ شبهاي‌‏‎ درسي‌ودر‏‎ كتابهاي‌‏‎ در‏‎
.غيركانوني‌‏‎ البته‌‏‎
من‌‏‎ كه‌‏‎ صورتي‌‏‎ به‌‏‎ واقعاقضيه‌‏‎ اما‏‎ و‏‎ عقيده‌ام‌‏‎ هم‌‏‎ شما‏‎ با‏‎ من‌‏‎
همين‌‏‎ به‌‏‎ قضيه‌‏‎ اما‏‎ و‏‎ است‌؟‏‎ گرفته‌‏‎ صورت‌‏‎ مي‌خواهيم‌ ، ‏‎ شما‏‎ و‏‎
"ديگر‏‎ وضعيت‌‏‎ در‏‎"شعر‏‎ يا‏‎ فرامعمول‌ ، ‏‎ شعر‏‎.‎نيست‌‏‎ هم‌‏‎ سادگي‌‏‎
تفكري‌‏‎ فرآيند‏‎ طرفي‌‏‎ از‏‎.‎باشد‏‎ هم‌‏‎ نبايد‏‎ كه‌‏‎ نيست‌‏‎ يكدست‌‏‎ شعري‌‏‎
از‏‎ پيش‌‏‎ مدرن‌‏‎ شعر‏‎ الزامات‌‏‎ و‏‎ مسلمات‌‏‎ كه‌‏‎ تفكري‌‏‎است‌‏‎ ديگر‏‎
شك‌‏‎ اين‌‏‎ تبع‌‏‎ به‌‏‎مي‌كند‏‎ ارزيابي‌‏‎ ترديد‏‎ و‏‎ تشكيك‌‏‎ با‏‎ را‏‎ اين‌‏‎
پيش‌‏‎ جديد‏‎ ي‌‏‎"نگارش‌‏‎" ‎‏‏،‏‎"نگاه‌‏‎" نوع‌‏‎ اين‌‏‎ تبع‌‏‎ به‌‏‎ و‏‎ فلسفي‌‏‎ -‎هنري‌‏‎
نوع‌‏‎ اين‌‏‎هست‌‏‎ هم‌‏‎ بحث‌انگيز‏‎ بسيار‏‎ كه‌‏‎ شده‌‏‎ /مي‌شود‏‎ كشيده‌‏‎
به‌‏‎ گاه‌‏‎ را‏‎ سال‌‏‎ پنجاه‌‏‎ زير‏‎ مدرن‌هاي‌‏‎ نگارش‌ ، ‏‎ و‏‎ نگاه‌‏‎
كه‌‏‎ توضيح‌‏‎ اين‌‏‎ با‏‎ !است‌‏‎ داده‌‏‎ تقليل‌‏‎ امروزي‌‏‎ هاي‌‏‎"نوقدمايي‌‏‎"
اي‌‏‎"چهره‌‏‎" خودشان‌ ، ‏‎ براي‌‏‎ كه‌‏‎ را‏‎ اخير‏‎ دهه‌‏‎ دو‏‎ "نونگاران‌‏‎"
مدعي‌اند‏‎ همچنان‌‏‎ حضرات‌‏‎ اين‌‏‎.‎است‌‏‎ رانده‌‏‎ حاشيه‌‏‎ به‌‏‎ شده‌اند ، ‏‎
ديدن‌‏‎ قطبي‌‏‎ ثنويت‌گرايي‌ ، ‏‎.‎دارد‏‎ !دوپا‏‎ فقط‏‎ مرغ‌‏‎ كه‌‏‎
دان‌ها‏‎ فلسفه‌‏‎ كه‌‏‎ ديگر‏‎ چيزهاي‌‏‎ خيلي‌‏‎ و‏‎ هستي‌‏‎ پديده‌هاي‌‏‎
از‏‎ جدي‌تر‏‎ خيلي‌‏‎ "رابطه‌‏‎" قضيه‌‏‎ پس‌‏‎.‎مي‌دانند‏‎ من‌‏‎ از‏‎ بهتر‏‎
كم‌كم‌ ، ‏‎ اينجا‏‎ در‏‎ مخاطب ، ‏‎ كه‌‏‎ است‌‏‎ معلوم‌‏‎ خوب‏‎ حرف‌هاست‌ ، ‏‎ اين‌‏‎
همين‌‏‎ به‌‏‎ شعر ، ‏‎ نوع‌‏‎ اين‌‏‎ مخاطب‏‎ كمي‌‏‎ علت‌‏‎ واقعا‏‎!مي‌شود‏‎ كم‌‏‎
گذشت‌‏‎ به‌‏‎ اولا‏‎ !خير‏‎ كه‌‏‎ است‌‏‎ معلوم‌‏‎ است‌؟‏‎ تبيين‌‏‎ قابل‌‏‎ سادگي‌‏‎
شعري‌‏‎ خصوصيات‌‏‎ از‏‎ موج‌برانگيزي‌‏‎ ثانيا‏‎ ;داريم‌‏‎ نياز‏‎ زمان‌‏‎
اين‌‏‎ منظورم‌‏‎.‎است‌‏‎ آن‌‏‎ براي‌‏‎ مناسبي‌‏‎ نام‌‏‎ "ديگر‏‎ وضعيت‌‏‎" كه‌‏‎ است‌‏‎
"پسانويسي‌‏‎" قصد‏‎ به‌‏‎ صرفا‏‎ چشمگيري‌‏‎ گروه‌‏‎ ميان‌‏‎ اين‌‏‎ در‏‎ است‌‏‎
.آورده‌اند‏‎ روي‌‏‎ "نوشتن‌‏‎ نوع‌‏‎" اين‌‏‎ به‌‏‎ نمايي‌‏‎ پسامدرن‌‏‎ يا‏‎
اما‏‎ گذراست‌ ، ‏‎ صورت‌‏‎ هر‏‎ به‌‏‎ موج‌ ، ‏‎ كه‌‏‎ شده‌‏‎ ثابت‌‏‎ تجربه‌‏‎ به‌‏‎ گرچه‌‏‎
شايد‏‎.‎است‌‏‎ مولد‏‎ غير‏‎ كه‌‏‎ مي‌كند‏‎ ايجاد‏‎ بحران‌‏‎ نوعي‌‏‎ بي‌گمان‌‏‎
اين‌‏‎ به‌‏‎ شخصا‏‎ خود‏‎ من‌‏‎ برسد ، ‏‎ نظر‏‎ به‌‏‎ هم‌‏‎ كننده‌‏‎ دلسرد‏‎ قدري‌‏‎
در‏‎ تك‌آوايي‌‏‎ و‏‎ مقتدرانه‌‏‎ بسيار‏‎ كه‌‏‎ غيرلازم‌‏‎ پريشي‌‏‎ نحو‏‎ همه‌‏‎
كار‏‎ اما‏‎ معترضم‌؟‏‎ مي‌شود ، ‏‎ ديده‌‏‎ جوان‌ها‏‎ از‏‎ برخي‌‏‎ شعر‏‎
برخوردارند ، ‏‎ شاعرانه‌اي‌‏‎ فطرت‌‏‎ از‏‎ كه‌‏‎ را‏‎ آن‌ها‏‎ از‏‎ تعدادي‌‏‎
.مي‌بينم‌‏‎ رويشان‌‏‎ پيش‌‏‎ خوبي‌‏‎ آينده‌‏‎ هم‌‏‎ و‏‎ مي‌پسندم‌‏‎ هم‌‏‎
كه‌‏‎ زيادي‌‏‎ حرف‌هاي‌‏‎ و‏‎ بگذريم‌‏‎ كه‌‏‎ تقسيم‌بندي‌ها‏‎ اين‌‏‎ از‏‎
.است‌‏‎ فعال‌‏‎ همچنان‌‏‎ امروز‏‎ شعر‏‎ كه‌‏‎ معتقدم‌‏‎ من‌‏‎ مي‌ماند ، ‏‎
.شدن‌اند‏‎ نو‏‎ حال‌‏‎ در‏‎ مدام‌‏‎ شاعران‌‏‎
جوان‌ترند ، ‏‎ آتشي‌‏‎ از‏‎ كه‌‏‎ بعضي‌ها‏‎ اما‏‎ و‏‎ مثلا‏‎ آتشي‌‏‎
جسارت‌هاي‌‏‎ و‏‎ نوآوري‌ها‏‎ و‏‎ كرده‌اند‏‎ عقبنشيني‌‏‎ كه‌‏‎ مي‌بينيم‌‏‎
طرز‏‎ اين‌‏‎ به‌‏‎ من‌‏‎ مي‌كنند ، ‏‎ ارزيابي‌‏‎ "احمقانه‌‏‎" را‏‎ ديگران‌‏‎
.هم‌‏‎ زدن‌ها‏‎ حرف‌‏‎ گونه‌‏‎ اين‌‏‎ به‌‏‎ و‏‎ "شباني‌‏‎ تفكر‏‎" مي‌گويم‌‏‎ تفكر‏‎
بحران‌‏‎ حال‌‏‎ در‏‎ مدام‌‏‎ ماشاءالله‌‏‎ سال‌ها‏‎ اين‌‏‎ در‏‎ كه‌‏‎ هم‌‏‎ جامعه‌‏‎
.بوده‌‏‎ ديگري‌‏‎ گرفتاري‌هاي‌‏‎ نيامده‌ ، ‏‎ بيرون‌‏‎ جنگ‌‏‎ از‏‎است‌‏‎ بوده‌‏‎
را‏‎ پنجاه‌‏‎ -‎چهل‌‏‎ دهه‌‏‎ صورت‌‏‎ به‌‏‎ شدن‌‏‎ سياسي‌‏‎ حوصله‌‏‎ ديگر‏‎ شعر ، ‏‎
به‌‏‎ ما‏‎ شعر‏‎.‎ندارد‏‎ خاصيتي‌‏‎ شكل‌ ، ‏‎ آن‌‏‎ به‌‏‎ بودن‌ ، ‏‎ سياسي‌‏‎.ندارد‏‎
حال‌‏‎ در‏‎ ما‏‎.‎باشد‏‎ هم‌‏‎ سياسي‌‏‎ مي‌تواند‏‎ غيرسياسي‌ ، ‏‎ شكلي‌‏‎
مجادله‌‏‎ سلاح‌‏‎ كه‌‏‎ نمي‌خواهيم‌‏‎ شعر‏‎ از‏‎ يكديگريم‌ ، ‏‎ با‏‎ مكالمه‌‏‎
.است‌‏‎ گرفته‌‏‎ را‏‎ مجادله‌‏‎ جاي‌‏‎ شعر‏‎ در‏‎ مكالمه‌ ، ‏‎بردارد‏‎ را‏‎
طرز‏‎ اين‌‏‎.‎باشد‏‎ جدلي‌‏‎ بايد‏‎ شعر‏‎ كه‌‏‎ است‌‏‎ اين‌‏‎ اما‏‎ غالب‏‎ تصور‏‎
به‌‏‎ توجه‌‏‎ با‏‎ كه‌‏‎ مي‌شود‏‎ شعري‌‏‎ با‏‎ آمدن‌‏‎ كنار‏‎ مانع‌‏‎ تفكر ، ‏‎
يافته‌‏‎ زبان‌‏‎ و‏‎ ذهن‌‏‎ در‏‎ تغييراتي‌‏‎ جهاني‌ ، ‏‎ سطح‌‏‎ در‏‎ امور‏‎ تغيير‏‎
چون‌‏‎ اخير ، ‏‎ دهه‌‏‎ دو‏‎ شعر‏‎ كه‌‏‎ بگويم‌‏‎ بايد‏‎ هم‌‏‎ را‏‎ نكته‌‏‎ يك‌‏‎.است‌‏‎
تاكيد‏‎ برآن‌‏‎ پنجاه‌‏‎ -چهل‌‏‎ دهه‌‏‎ شعر‏‎ كه‌‏‎ است‌‏‎ شوري‌‏‎ فاقد‏‎
ترديد‏‎ به‌‏‎ خود‏‎ به‌‏‎ نسبت‌‏‎ را‏‎ معتاد‏‎ ذهنيت‌هاي‌‏‎ مي‌ورزيد ، ‏‎
.است‌‏‎ گرفته‌‏‎ را‏‎ شور‏‎ جاي‌‏‎ شعور ، ‏‎.است‌‏‎ واداشته‌‏‎
شعور‏‎ نه‌‏‎ بود‏‎ برخوردار‏‎ شعورمند‏‎ شوري‌‏‎ از‏‎ امروز ، ‏‎ شعر‏‎ كاش‌‏‎ اي‌‏‎
نگيريم‌‏‎ قطعي‌‏‎ نتيجه‌اي‌‏‎ كه‌‏‎ مي‌گيريم‌‏‎ نتيجه‌‏‎ پس‌‏‎ !كاش‌‏‎ اي‌‏‎ محض‌ ، ‏‎
از‏‎ -‎امروز‏‎ شعر‏‎ خوانش‌‏‎ ركود‏‎ باعث‌‏‎ كه‌‏‎ غيرهنري‌‏‎ ملاحظات‌‏‎ به‌‏‎ و‏‎
به‌‏‎.‎كنيم‌‏‎ فكر‏‎ هم‌‏‎ -مي‌كنيد‏‎ نگاه‌‏‎ آن‌‏‎ به‌‏‎ شما‏‎ كه‌‏‎ زاويه‌اي‌‏‎
نگاه‌‏‎ هم‌‏‎ آب‏‎ به‌‏‎ نمي‌شود‏‎ خالي‌‏‎ جيب‏‎ با‏‎.‎بي‌پولي‌‏‎ به‌‏‎ بيكاري‌ ، ‏‎
نسبت‌‏‎ را‏‎ جوانان‌‏‎ كه‌‏‎ طبقاتي‌‏‎ فاصله‌‏‎ به‌‏‎.‎كتاب‏‎ به‌‏‎ برسد‏‎ چه‌‏‎ كرد‏‎
.مي‌كند‏‎ بي‌رغبت‌‏‎ مطالعه‌‏‎ به‌‏‎
و‏‎)شعر‏‎ يقه‌‏‎ آمده‌ايد‏‎ يكراست‌‏‎ و‏‎ كرده‌ايد‏‎ ول‌‏‎ را‏‎ همه‌‏‎ شما‏‎
خوب‏‎ شعر‏‎ البته‌‏‎ -‎گفتن‌‏‎ شعر‏‎ تازه‌‏‎ گرفته‌ايد؟‏‎ را‏‎ (‎شاعران‌‏‎
ول‌‏‎ "دل‌‏‎" وقتي‌‏‎ "دل‌‏‎" مخصوصا‏‎.‎مي‌خواهد‏‎ دماغ‌‏‎ و‏‎ دل‌‏‎ -‎گفتن‌‏‎
!مي‌آيد‏‎ پيش‌‏‎ مشكل‌‏‎ البته‌‏‎ است‌ ، ‏‎ معطل‌‏‎
به‌‏‎ هم‌‏‎ شاعران‌‏‎ از‏‎ بعضي‌‏‎ كه‌‏‎ بماند‏‎ خودمان‌‏‎ پيش‌‏‎ اما‏‎ يكي‌‏‎ اين‌‏‎
.بعضي‌ها‏‎ فقط‏‎ بعضي‌ها‏‎.‎شده‌اند‏‎ روزمرگي‌‏‎ گرفتار‏‎ شدت‌‏‎
مخاطب‏‎ در‏‎ بعضا‏‎ چقدر‏‎ بعضي‌ها ، ‏‎ روزمرگي‌‏‎ اين‌‏‎ نمي‌دانم‌‏‎
!والله‌‏‎ كنم‌‏‎ عرض‌‏‎ چه‌‏‎مي‌كند‏‎ ايجاد‏‎ بحران‌‏‎

شعر‏‎


است‌‏‎ شده‌‏‎ الفبايي‌‏‎ ‎‏‏، ترتيب‏‎ شاعران‌‏‎ نام‌‏‎ اساس‌‏‎ بر‏‎ شعرها‏‎
عاشورا‏‎ و‏‎ شعر‏‎
رضيئي‌‏‎ عباس‌‏‎
نبود ، ‏‎ حماسه‌‏‎
بود‏‎ شعر‏‎
را‏‎ جاري‌‏‎ آبهاي‌‏‎ كه‌‏‎
بخشيد‏‎ حرمت‌‏‎
را‏‎ عطش‌‏‎ و‏‎
شكوهمندي‌‏‎
نبود‏‎ حماسه‌‏‎
بود‏‎ شعر‏‎
سرود‏‎ را‏‎ عشق‌‏‎ كه‌‏‎
نواخت‌‏‎ را‏‎ نبودن‌‏‎ آهنگ‌‏‎ و‏‎
... نبود‏‎ حماسه‌‏‎
مگس‌‏‎ و‏‎ پروانه‌‏‎ حكايت‌‏‎
صلاحي‌‏‎ عمران‌‏‎
آورده‌اند‏‎
را‏‎ پرشان‌‏‎ مگس‌‏‎ و‏‎ پروانه‌‏‎
كردند‏‎ معاوضه‌‏‎ يكديگر‏‎ با‏‎
دوباره‌‏‎ مگس‌‏‎ اما‏‎
بود‏‎ زباله‌‏‎ روي‌‏‎
!لاله‌‏‎ روي‌‏‎ پروانه‌‏‎
...مي‌مانم‌‏‎ صحنه‌‏‎ در‏‎
كاوه‌‏‎ پوران‌‏‎
مي‌شوم‌‏‎ دور‏‎ روياها‏‎ از‏‎
مي‌نشينم‌‏‎ خودم‌‏‎ كنار‏‎ كمي‌‏‎
روياهاست‌‏‎ آخرين‌‏‎ چشم‌انداز‏‎ كه‌‏‎ پنجره‌اي‌‏‎ كنار‏‎ و‏‎
شده‌اند‏‎ فلزي‌‏‎ درختان‌‏‎ مي‌كنم‌‏‎ حس‌‏‎
... هم‌‏‎ اعتمادها‏‎ و‏‎ خنده‌ها‏‎ نگاهها ، ‏‎ صداها ، ‏‎
مي‌مانم‌‏‎ صحنه‌‏‎ در‏‎
خاطرات‌‏‎ ماهواره‌‏‎ به‌‏‎ نگاهي‌‏‎ نيم‌‏‎ با‏‎
مدرن‌‏‎ پست‌‏‎ عشقي‌‏‎ كسالت‌آور‏‎ سايت‌‏‎ و‏‎
رايانه‌ها‏‎ همه‌‏‎ زدن‌‏‎ پا‏‎ و‏‎ دست‌‏‎ در‏‎
***
مي‌شوم‌‏‎ جدا‏‎ روياها‏‎ از‏‎
... رديف‌‏‎ خودم‌‏‎ كنار‏‎ دوباره‌‏‎ و‏‎
عبور‏‎
مشرف‌‏‎ مريم‌‏‎
نه‌ ، ‏‎
سرمه‌اي‌‏‎ راه‌‏‎ اين‌‏‎
نيست‌‏‎ شب‏‎ مثل‌‏‎ چيزي‌‏‎
ماه‌‏‎ بغض‌‏‎ يا‏‎
چشمت‌‏‎ سراميكهاي‌‏‎ بر‏‎
دلهره‌‏‎
را‏‎ دره‌‏‎ سطح‌‏‎
مي‌زند‏‎ هاشور‏‎
سقوط‏‎ مثل‌‏‎
نگير‏‎ را‏‎ دستم‌‏‎
سقوط‏‎ مثل‌‏‎
الفبا‏‎
(آلماني‌‏‎ معاصر‏‎ شاعر‏‎) بينك‌‏‎ هورست‌‏‎
احمدپوري‌‏‎:‎ترجمه‌‏‎
است‌‏‎ درد‏‎ كه‌‏‎ وقتي‌‏‎
نيست‌‏‎ چيز‏‎ هيچ‌‏‎ براي‌‏‎ جايي‌‏‎ ديگر‏‎
ساعت‌‏‎ عقربه‌‏‎ نه‌‏‎
سكه‌‏‎ نه‌‏‎
اسلحه‌‏‎ نه‌‏‎
دعا‏‎ نه‌‏‎
نه‌‏‎ بادي‌‏‎ و‏‎ درخت‌‏‎
نه‌‏‎ تصويري‌‏‎ و‏‎ رنگ‌‏‎
ياري‌‏‎ نه‌‏‎
آرميدن‌‏‎ براي‌‏‎ مكاني‌‏‎ نه‌‏‎
آوردن‌‏‎ ياد‏‎ به‌‏‎ براي‌‏‎ سخني‌‏‎ نه‌‏‎
.دشمني‌‏‎ نه‌‏‎
:برجاست‌‏‎ الفبا‏‎ يك‌‏‎ تنها‏‎
درد‏‎
خون‌‏‎ غمياد‏‎
(فرانسه‌‏‎ معاصر‏‎ شاعر‏‎) ژوبرت‌‏‎ ژان‌‏‎
لنگرودي‌‏‎ خالقي‌‏‎ مجيد‏‎:ترجمه‌‏‎
!برتر‏‎ پرنده‌‏‎
قله‌هاي‌جاويدان‌‏‎ بر‏‎ كه‌‏‎
مي‌لغزي‌ ، ‏‎ و‏‎ گسترده‌اي‌‏‎ بال‌‏‎
ظريف‌ ، ‏‎ مي‌بينمت‌‏‎
پرواز ، ‏‎ در‏‎ كوچكي‌‏‎ روح‌‏‎
.مي‌نهد‏‎ برسرت‌‏‎ تاج‌‏‎ و‏‎ مي‌زند‏‎ يخ‌‏‎ را‏‎ تو‏‎ جاودانگي‌‏‎
پايين‌تر ، ‏‎
پايين‌تر ، ‏‎ خيلي‌‏‎
دلگير‏‎ رودخانه‌اي‌‏‎ حاشيه‌‏‎ در‏‎
مي‌بندد‏‎ نقش‌‏‎ خون‌‏‎ غمياد‏‎
هستيم‌‏‎ شما‏‎ ديگر‏‎ شعرهاي‌‏‎ منتظر‏‎
قاسم‌‏‎ ‎‏‏،‏‎(يزد‏‎) احتياط‏‎ مجتبي‌‏‎ ‎‏‏،‏‎(‎قدس‌‏‎ شهر‏‎)‎ محمدي‌‏‎ اميد‏‎
فقيهي‌‏‎ رسول‌‏‎ ‎‏‏،‏‎(‎لنگرود‏‎) احمدي‌‏‎ حسين‌‏‎ ‎‏‏،‏‎(تهران‌‏‎)‎ حسن‌نژاد‏‎
محمدعلي‌‏‎ ‎‏‏،‏‎(مقدس‌‏‎ مشهد‏‎)‎ اصفهاني‌‏‎ ناجي‌‏‎ ‎‏‏، سيدحسين‌‏‎(‎مشهد‏‎)
قاضي‌پور‏‎ امير‏‎ ‎‏‏،‏‎(‎آبادان‌‏‎) دريس‌‏‎ لفته‌‏‎ ‎‏‏،‏‎(اصفهان‌‏‎)‎ شاهمرادي‌‏‎
‎‏‏،‏‎(رامهرمز‏‎)‎ سفيد‏‎ حميدرضا‏‎ ‎‏‏،‏‎(بهبهان‌‏‎)‎ مكي‌‏‎ مندني‌‏‎ ‎‏‏،‏‎(‎تهران‌‏‎)
‎‏‏،‏‎(رشت‌‏‎) قوچاني‌‏‎ ظهيري‌‏‎ غلامرضا‏‎ ‎‏‏،‏‎(‎تهران‌‏‎) عالي‌پور‏‎ ايرج‌‏‎
سلطاني‌‏‎ داوود‏‎ ‎‏‏،‏‎(‎اهواز‏‎) حسيني‌‏‎ هاشم‌‏‎ ذوالفقاري‌ ، ‏‎ مريم‌‏‎
آناهيتا‏‎ زارع‌ ، ‏‎ بابك‌‏‎ ‎‏‏،‏‎(اصفهان‌‏‎) احمدي‌‏‎ پروانه‌‏‎ ‎‏‏،‏‎(‎تهران‌‏‎)‎
فيروزي‌‏‎ هادي‌‏‎ ‎‏‏،‏‎(‎اصفهان‌‏‎) نيك‌نژادي‌‏‎ الهام‌‏‎ ‎‏‏،‏‎(تهران‌‏‎)‎ گودرزي‌‏‎
‎‏‏،‏‎(اسلامشهر‏‎)‎ نوروزي‌‏‎ عذرا‏‎ ‎‏‏،‏‎(‎تهران‌‏‎) جعفرزاده‌‏‎ شيما‏‎ ‎‏‏،‏‎(‎تهران‌‏‎)
.(شاهرود‏‎)‎ دهقانيان‌‏‎ عليرضا‏‎ و‏‎(‎اردبيل‌‏‎) رامتين‌‏‎ الهام‌‏‎

در‏‎ علي‌‏‎ ياور‏‎ فاطمه‌‏‎ هنري‌‏‎ -‎ فرهنگي‌‏‎ همايش‌‏‎
مي‌شود‏‎ برگزار‏‎ تهران‌‏‎


بانوي‌‏‎ بزرگ‌‏‎ شهادت‌‏‎ سالروز‏‎ فرارسيدن‌‏‎ با‏‎ همزمان‌‏‎:‎هنري‌‏‎ گروه‌‏‎
ياور‏‎ (‎س‌‏‎)فاطمه‌‏‎ هنري‌‏‎ فرهنگي‌‏‎ همايش‌‏‎ (س‌‏‎)‎فاطمه‌‏‎ حضرت‌‏‎ اسلام‌‏‎
برگزار‏‎ تهران‌‏‎ در‏‎ شهريور‏‎ تا 18‏‎ مرداد‏‎ از 12‏‎ (ع‌‏‎)‎ علي‌‏‎
.مي‌شود‏‎
اين‌‏‎:‎گفت‌‏‎(سرو‏‎)‎ بانو‏‎ فرهنگسراي‌‏‎ مدير‏‎ فرد‏‎ احمدي‌‏‎ سهيلا‏‎
در‏‎ كه‌‏‎ شده‌‏‎ طراحي‌‏‎ جشنواره‌‏‎ و‏‎ سوگواره‌‏‎ مرحله‌‏‎ دو‏‎ در‏‎ همايش‌‏‎
مذهبي‌‏‎ برنامه‌هاي‌‏‎ ويژه‌‏‎ فاطميه‌‏‎ ايام‌‏‎ با‏‎ همزمان‌‏‎ اول‌‏‎ مرحله‌‏‎
بانو‏‎ فرهنگسراي‌‏‎ ويژه‌‏‎ به‌‏‎ تهران‌‏‎ فرهنگسراهاي‌‏‎ در‏‎ ديني‌‏‎ و‏‎
.است‌‏‎ (‎سرو‏‎)
و‏‎ موسيقي‌‏‎ جشنواره‌ها‏‎ صورت‌‏‎ همايش‌به‌‏‎ اين‌‏‎ دوم‌‏‎ مرحله‌‏‎
.مي‌شود‏‎ برگزار‏‎ نيز‏‎ بانوان‌‏‎ تئاتر‏‎
فروشگاه‌‏‎ و‏‎ نمايشگاه‌‏‎ برپايي‌‏‎ (سرو‏‎)‎ بانو‏‎ فرهنگسراي‌‏‎ مدير‏‎
برگزاري‌‏‎ (‎س‌‏‎)فاطمه‌‏‎ حضرت‌‏‎ زندگي‌‏‎ به‌‏‎ مربوط‏‎ آثار‏‎ ويژه‌‏‎ كتاب‏‎
عنوان‌‏‎ تحت‌‏‎ عكس‌‏‎ نمايشگاه‌‏‎ برپايي‌‏‎ بانوان‌ ، ‏‎ ورزشي‌‏‎ مسابقات‌‏‎
نمايش‌‏‎ تعزيه‌ ، ‏‎ ايران‌ ، اجراي‌‏‎ امروز‏‎ جامعه‌‏‎ در‏‎ زنان‌‏‎ سيماي‌‏‎
بخش‌‏‎ و‏‎ كوتاه‌‏‎ فيلمهاي‌‏‎ نمايش‌‏‎ مستندساز ، ‏‎ زنان‌‏‎ مستند‏‎ فيلمهاي‌‏‎
ديگر‏‎ از‏‎ را‏‎ مجيد‏‎ قرآن‌‏‎ قاري‌‏‎ و‏‎ حافظ‏‎ بانوان‌‏‎ با‏‎ همراه‌‏‎ ويژه‌‏‎
(ع‌‏‎)‎علي‌‏‎ ياور‏‎ (س‌‏‎)فاطمه‌‏‎ هنري‌‏‎ فرهنگي‌‏‎ همايش‌‏‎ برنامه‌هاي‌‏‎
.كرد‏‎ اعلام‌‏‎
همايش‌ ، ‏‎ برگزاري‌‏‎ با‏‎ همزمان‌‏‎:كرد‏‎ تصريح‌‏‎ فرد‏‎ احمدي‌‏‎ سهيلا‏‎
حضرت‌‏‎ شخصيت‌‏‎ پيرامون‌‏‎ ياس‌‏‎ عطر‏‎ موضوعات‌‏‎ با‏‎ سمينارهايي‌‏‎
موثر‏‎ ارتباطات‌‏‎ امروز ، ‏‎ زن‌‏‎ شعر ، عرفان‌ ، رسالت‌‏‎ زن‌ ، ‏‎ (‎س‌‏‎)‎فاطمه‌‏‎
جامعه‌‏‎ در‏‎ مصرف‌‏‎ بهينه‌‏‎ الگوي‌‏‎ و‏‎ زن‌‏‎ خانواده‌ ، ‏‎ روابط‏‎ بهبود‏‎ در‏‎
و‏‎ صاحبنظران‌‏‎ سياسي‌ ، ‏‎ شخصيتهاي‌‏‎ از‏‎ جمعي‌‏‎ حضور‏‎ با‏‎
خواهد‏‎ برگزار‏‎ (‎سرو‏‎) بانو‏‎ فرهنگسراي‌‏‎ در‏‎ فرهنگي‌‏‎ انديشمندان‌‏‎
.شد‏‎


Copyright 1996-2001 HAMSHAHRI, All rights reserved.
HTML Production by Hamshahri Computer Center.