در راستاي طرح دانش افزايي دانشجويان دانشگاه آزاد اسلامي و طرح اشتغال زايي در سطح كشور و بالا بردن سطح علمي داوران رشته هاي مختلف ورزشي كلاس داوري آمادگي جسماني دختران دانشجوي دانشگاه آزاد اسلامي در سطح استان تهران با حضور ۳۲ ورزشكار درسالن ورزشي حضرت فاطمه(س) شهرك اكباتان برگزار شد كه پس از انجام آزمون تئوري و عملي ۸۵ درصد اين دانشجويان موفق به گذراندن اين دوره شدند.

با راه اندازي انستيتو تخصصي ورزش قهرماني در مجموعه ورزشي انقلاب اين انستيتو دومين كارگاه آموزشي خود را تحت عنوان «برنامه ريزي اصولي تمرينات با وزنه» ويژه مربيان تيم هاي ملي ۱۴ فدراسيون،  در اين مجموعه برگزار شد.
افسون صبري رئيس انستيتو ورزش قهرماني فعاليتهاي اين انستيتو را در راستاي علمي كردن و ارتقاء سطح دانش و آگاهي هاي تخصصي و كاربردي مربيان و ورزشكاران رشته هاي مختلف ورزشي معرفي كرد.
مدرسين اين كارگاه دكتر حميد رجبي و مسعود قاسمي و مديره دوره لعبت خليلي بودند كه در طي اين كارگاه يكروزه كليه اصول علمي برنامه ريزي تمرينات با وزنه را به صورت تئوري و عملي با استفاده از جديدترين دستگاههاي الكترونيكي آموزش دادند. اين انستيتو تحت نظر مركز آموزش و تربيت مربي سازمان تربيت مربي فعاليت دارد و محل برگزاري دوره هاي آموزشي آن سالن «بخش آموزشهاي كوتاه مدت و انستيتوهاي تخصصي» واقع در مجموعه ورزشي انقلاب است.

در راستاي توسعه رشته ورزشي بسكتبال در سطح واحدهاي دانشگاهي دانشگاه آزاد اسلامي سراسر كشور و مراكز آموزشي مدارس سما و ساير مراكز مربوطه جلسه اي با حضور دكتر بهرام قديمي مديركل تربيت بدني دانشگاه آزاد اسلامي، محمود مشحون رئيس، عنايت الله آتشي دبير، محمد رضا مشحون مدير تيم هاي ملي و محسن نوربخش مسئول كميته مسابقات فدراسيون بسكتبال و مسئولين و كارشناسان اداره كل تربيت بدني دانشگاه آزاد اسلامي در سالن كنفرانس اين اداره كل تشكيل و تفاهم نامه اي ميان اين فدراسيون و دانشگاه آزاد اسلامي در امور فرهنگي و آموزشي به امضا رسيد. در تفاهم نامه مذكور در خصوص مسايل زير تصميماتي اتخاذ گرديد:
۱- تشكيل كميته مشترك فدراسيون و ادراه كل تربيت بدني دانشگاه آزاد اسلامي.۲- جذب قهرمانان و بازيكنان ملي پوش براي تحصيل در دانشگاه آزاد اسلامي.۳- برگزاري سمينار مشترك ورزشي.۴- پيش بيني حضور يك تيم از دانشگاه آزاد اسلامي در ليگ هاي بسكتبال ۵- ارتباط فدراسيون در مورد برگزاري كلاسهاي مربيگري و داوري دانشگاه آزاد اسلامي. ۶- همكاري و مشاركت در مراكز كشف و پرورش استعدادهاي ورزشي دانشگاه آزاد اسلامي. ۷- اعزام تيم بسكتبال دانشگاه آزاد اسلامي به تورنمنت هاي بين المللي.

در دهه ۹۰ در يك فاصله ۸ ساله تيم شيكاكو بولز ۶ بار از سال ۱۹۹۱ تا ۱۹۹۸ قهرمان بلامنازع NBA شد.
۵ بار عنوان مرد سال بسكتبال اتحاديه ملي بسكتبال را يدك كشيد. ۱۰ بار آقاي گل و سرآمد آن قهرمان و آقاي قرن بيستم ورزش جهان شد. در دي ماه ۱۹۹۸ در سن ۳۶ سالگي براي اولين بار اعلام بازنشستگي كرد ولي ديري نپائيد كه پشيمان شد و مجدداً در سال ۲-۲۰۰۱ با واشنگتن ويزاردز به NBA برگشت كه در دور مقدماتي آن هم به لطف جردن اين تيم با شرايط ۳۷ برد و ۴۵ باخت در جاي پنجم آتلانتيك قرار گرفت و موفق به حضور در مرحله پلي آف نشد. در سال ۳-۲۰۰۲ بازهم با اين تيم وارد بازي ها شد كه سرانجام آخرين بازي خود را در برابر تمام همدوره هايش انجام داد و براي هميشه صحنه بازي را ترك و خداحافظي نمود.
خيلي ها معتقدند كه NBA ديگر بازيكني مثل مايكل جردن به خود نخواهد ديد. جردن با حضورش در NBA اعتبار خاصي در سطح جهان به اين ليگ حرفه اي داد و موجب شد كه سيل علاقه مندان چه در محل بازي و چه از طريق تلويزيون بيننده اين بازي ها باشند. حالا ديگر مايكل جردن به عنوان مدير باشگاه واشنگتن سعي مي كند خاطرات خودش را از اين طريق و درست كردن يك تيم قدرتمند زنده كند چرا كه مردم تمام كشورها با نام مايكل جردن آشنا هستند. آنها چهره او را مي شناسند. شماره پيراهن او را مي دانند: ۲۳. او بلند قد و قوي است پولهاي زيادي دارد بسيار مشهور است و مي تواند پرواز كند.
مايكل جردن يك بسكتباليست  است او ۱۳ سال براي تيم شيكاگو بولز در NBA بازي مي كرد اكثر مردم ورزش بسكتبال را مي شناسند و آن را دوست دارند. اما مايكل جردن با بسكتبال زندگي مي كند. هر بازي براي او مهم است. اما او اهل كجاست؟ چگونه شش بار قهرمان NBA شد؟ او پرواز خود را چگونه آغاز كرد؟
روزهاي اوليه:
مايكل از سن ۱۲ تا ۱۵ سالگي در مدرسه بيسبال، بسكتبال و فوتبال بازي مي كرد. او براي بازي بسكتبال كوتاه بود. قد او تنها ۱۷۵ سانتي متر بود. پدر و مادر او زير ۱۷۵ سانتي متر بودند و بنابر اين به نظر نمي رسيد كه او قد بكشد.
در سال ۱۹۷۸ مايكل دوره سه ساله دبيرستان خود را در مدرسه لاني آغاز كرد. معلمين او مي گويند: «مايكل دانش آموز خوبي بود. آرام و ساكت بود ولي دوستان زيادي نداشت.»
مايكل بسكتبال را در تيم الف مدرسه لاني آغاز كرد. لري هم در تيم الف بود. شماره لري ۴۵ بود. مايكل خواهان شماره ۲۳ بود. چون كه ۵/۲=۲۲÷ ۴۵. اما او در تيم الف نماند. مربي تيم او را به تيم ب برد.
مايكل از اين موضوع ناراحت بود. او مي خواست در بهترين تيم بازي كند. او هر روز صبح و بعد از ظهر و عصر، بسكتبال بازي مي كرد. بعضي اوقات او به مدرسه نمي رفت. پدرش با او صحبت كرد كه بسكتبال مهم است اما مدرسه هم مهم است، مايكل مجدداً به مدرسه رفت.
تابستان ۱۹۷۹ بود. پدر مايكل مي گفت: «او مي خواست بلند قد باشد. او مي خواست در تيم الف بازي كند. ناگهان قد او به ۱۹۱ سانتي متر رسيد. در سپتامبر همان سال، مايكل در تيم الف بازي كرد. او در تيم لاني ستاره اي به شمار مي رفت. بازي هاي تيم الف ساعت ۳۰/۷ عصر شروع مي شد. ولي اهالي شهر ويلمينگتون از قبل از ساعت ۵ بعد از ظهر به سالن مي آمدند و منتظر مي ماندند. آنها مي خواستند مايكل را ببينند. تيم لاني در آن سال به اولين مقام قهرماني خود دست يافت.
زندگي دانشگاهي
پس از تيم لاني، بسكتبال تنها چيزي بود كه فكر مايكل را به خود مشغول كرد. دانشگاه هاي زيادي او را مي خواستند. مايكل دانشگاه كاروليناي شمالي (UNC) را در كاپل هيل دوست داشت. او به مربي اين تيم دين اسميت علاقه مند بود. مايكل در سپتامبر ۱۹۸۱ همراه خواهرش از لين به اين دانشگاه رفت. او دانش آموز بسيار خوبي بود و خيلي زود وارد دانشگاه شد.
دين اسميت چيزهاي بسيار زيادي در بسكتبال به مايكل آموخت. او مي گفت: «همه بازيكنان تيم مهم هستند.» مايكل در تيم خود بازي مي كرد. او در اولين سال بازي در UNC در تيم اول حضور داشت.
مايكل بهترين بازيكن جديد الورود كالج در سال
۲-۱۹۸۱ بود. تيم UNC نارهيلز به فينال مسابقات بسكتبال دانشگاه ها رسيد و حالا آنها بايد با جرج تون هوياس بازي مي كردند. ۶۱ هزار نفر از اهالي نيواورنپنز براي ديدن مسابقه بزرگ حضور داشتند. نتيجه بازي ۶۱ بر ۶۲ به سود تيم هوياس بود. وقت چنداني تا پايان مسابقه نمانده بود. دين اسميت به بازيكنانش گفت كه توپ را به مايكل بدهيد. مايكل توپ را دريافت كرد، بازيكنان هوياس به سمت او يورش بردند. اما مايكل به آنها نگاه نكرد. او سبد را ديد. مايكل يك شوت از راه دور زد. توپ وارد سبد شد UNC براي اولين بار قهرمان بازي هاي دانشگاهي شد.
ماجراي آن شوت در روزنامه ها و تلويزيون پخش شد. مايكل مشهور شد. عكس او به هنگام پرتاب آن شوت روي جلد دفتر تلفن كاپل هيل در سال ۱۹۸۲ چاپ گرديد.
NBA: 93-1984
در ژوئن سال ۱۹۸۴، تيم هاي NBA به دنبال بازيكنان بلندقد بودند. مايكل ۱۹۸ سانتي متر بود. او براي بازي در NBA قد بلندي نداشت. تيم هيوستون راكس حكيم اولا جوان را با قد ۲۰۸ به خدمت گرفت. تيم پورتلند تريل بليزرز، سام بووي را با قد ۲۱۶ گرفت و آنگاه به عنوان نفر سوم، جردن نام خود را شنيد. شيكاگو بولز خواهان او بود. شيكاگو بولز در سال ۱۹۸۴ تيم خوبي نبود. آنها فقط ۲۸ بازي از ۸۲ بازي را برده بودند. آنها مبلغ ۶ ميليون دلار براي هفت سال به مايكل دادند.
در جولاي سال ۱۹۸۴، مايكل به لس آنجلس پرواز كرد. او در آن سال در تيم المپيك آمريكا عضويت داشت. بهترين بازيكنان دانشگاه هاي بسكتبال در اين تيم انتخاب شده بودند. آنها تمامي مسابقات خود را با پيروزي پشت سر گذاشتند و جايزه المپيك را از آن خود ساختند مايكل جايزه خود را به مادرش هديه كرد. (او باز هم در المپيك در سال ۱۹۸۸ بازي كرد و باز قهرمان شد.)
پس از المپيك ۱۹۸۴، مايكل كار خود را در تيم بولز آغاز كرد. در مسابقات NBA او مي توانست تبديل به يك ستاره بزرگ در زمين بسكتبال شود.
نايك شركتي بود كه براي بازيكنان بسكتبال كفش توليد مي كرد. كاركنان نايك مي گفتند «اين ستاره جديد مي تواند پرواز كند او مي رود كه مشهور شود.» آنها كفشي را براي مايكل درست كردند و نام آن كفش را Air Jordan گذاشتند. مايكل بازي خود را آغاز كرد و مردم مي گفتند: «آيا او خود مي تواند پرواز كند يا پرش او به خاطر كفش ها است؟» مردم تعداد زيادي كفش Air Jordan خريدند. در طي دوسال شركت نايك درآمدي بالغ بر ۰۰۰/۰۰۰/۱۳۰ دلار از فروش اين كفش ها بدست آورد و مايكل هم از اين راه پول زيادي بدست آورد.
NBA: 1958
روز هشتم مارس ۱۹۹۵ دفتر باشگاه شيكاگو بولز مطلبي را به روزنامه ها داد. اين موضوعي كوتاه درباره مايكل جردن بود كه مي گفت: «من برمي گردم.» شيكاگو در آن زمان غرق در شادي بود. مايكل مجدداً در كنار تيم پر از دوستان قديمي و مربي اش، نيل جكسون، خوشحال بود. تيم به خوبي كار كرد و مجدداً شروع به بردن مسابقات نمود.
مايكل در مسابقات قهرماني شماره ۴۵ بود. در اين مرحله تيم بولز زياد خوب كار نمي كرد. برخي بازيكنان مي گفتند: «شماره ۴۵ خوب است، اما شماره ۲۳ يك ستاره بود.» اين موضوع مايكل را ناراحت كرد. او به شماره ۲۳ برگشت. حالا بازيكنان احساس مي كردند كه او برگشته است!
بولز در سال ۱۹۹۵ قهرمان شد. در تابستان آن سال مايكل اوقات فراغتي را در اختيار داشت او فيلمي را با نام «مرباي فضايي» ساخت كه كودكان آن را خيلي دوست داشتند و اين فيلم پول زيادي را براي او به ارمغان آورد.
تيم بولز در فصل ۶-۱۹۹۵ كار خود را با يك بازيكن جديد با نام دنيس رادمن و چند بازيكن قديمي مانند اسكالي پيپن و مايكل جردن آغاز كرد، تيم بولز مجدداً بهترين تيم NBA لقب گرفت و مايكل جردن ستاره اين تيم بود.
تيم بولز در سال هاي ۱۹۹۶، ۱۹۹۷ و ۱۹۹۸ قهرمان NBA شد. مايكل جردن شش جايزه قهرماني NBA را برده بود، او در هر يك از اتاق هاي خانه اش جوايز بسكتبال داشت.
اما مشكلاتي در زندگي به وجود آمد. دفتر باشگاه شيكاگو بولز به دنبال مربي جديد بود. ولي مايكل جردن دوست داشت براي فيل جكسون بازي كند.
بازيكنان NBA نيز از حقوق دريافتي خود ناراضي بودند، آنها بازي هاي خود را در اواخر سال ۱۹۹۸ شروع كردند در اين زمان مايكل جردن يك برنامه تلويزيوني داشت. مايكل در سيزدهم ژانويه سال ۱۹۹۹ از بسكتبال كناره گيري كرد. او در سي وشش سال اول زندگي خود، خاطرات تلخ و شيريني داشت. اما ما هيچ گاه مايكل جردن را فراموش نمي كنيم. چرا كه او مي توانست پرواز كند!
مايكل پول زيادي از زندگي خود در بسكتبال بدست آورد. او در سال ۲۰۰۰، يك تيم NBA با نام واشنگتن را خريد. آنها تيم خوبي نيستند. اين تيم مايكل است واكنون زمان جذابي براي بسكتبال است. آيا تيم مايكل جردن مي تواند پرواز كند؟
عنايت الله آتشي