این خبر که از قول استاندار سمنان در اولین روز ماه جاری در همین صفحه منعکس شد از یک سو با استقبال طرفداران محیط‌زیست مواجه شد و از سوی دیگر، واکنش تند برخی مسئولان حامی این جاده را برانگیخت.
«آنان که جلوی این جاده را گرفتند، جهالت کردند.» این اظهارنظر، یکی از صریح‌ترین واکنش‌های حامیان جاده نسبت به تلاش‌های پیگیر مسئولان منابع طبیعی و دستور بالاترین مقام استان بود که مدیر اداره راه سمنان بی‌پروا درشبکه سیمای استان بر زبان آورد.
نکته جالب آنکه طی 10 روزی که از این دستور منطقی و معقول می‌گذرد برخی مقامات دیگر استان ساخت جاده را محکوم کردند. از جمله رئیس اداره میراث فرهنگی و گردشگری سمنان با اشاره به اهمیت جنگل ابر، تاکید کرد:«درصورت اجرای این طرح(احداث جاده) باید این موضوع در محاکم قضایی مطرح و پیگیری شود.»
اما با وجود قاطعیت مسئولان محیط‌زیست و سازمان جنگل‌ها و مراتع در جلوگیری از ساخت این جاده، هنوز برخی از صاحب‌نظران نسبت به اجرای احداث جاده در این زیستبوم بی‌نظیر نگرانند.
دکتر اسماعیل کهرم، مدرس محیط‌زیست در این باره به همشهری گفت: درحال حاضر 6 راه اصلی و 4 راه شوسه، دسترسی استان سمنان را به مناطق همجوار تامین می‌کند. 4 جاده از این جاده‌ها از شاهرود می‌گذرد.
مسئله‌ای که وجود دارد، احداث این جاده، از قول‌های انتخاباتی است که به ساخت میانگذر درتالاب بین‌المللی انزلی منجر شد و حیات این تالاب را با خطر جدی مواجه ساخت. به همین دلیل است که مسئولان محیط‌زیست، منابع طبیعی و میراث فرهنگی آن را محکوم کرده‌اند؛ چرا که می‌دانند با احداث این جاده دیگر چیزی از جنگل ابر باقی نخواهد ماند.
وی افزود: مردم علی‌آباد کتول و ده ابر بدانند. اگر ابری وجود دارد، اگر چراگاهی وجود دارد، اگر آبی وجود دارد، مدیون و مرهون همین جنگل است اما آنان‌که جلوی دماغشان را فقط می‌بینند به‌خاطر یک نفع زودگذر اقتصادی حاضرند این جنگل را قربانی کنند.
زمین‌خواران کمین کرده‌اند
این استاد دانشگاه درباره فاجعه ناشی از احداث جاده گفت: مدت‌هاست دستورالعملی برای راه‌سازی تدوین شده که 27 کشور عضو جامعه اقتصادی اروپا که مهم‌ترین و صنعتی‌ترین کشورهای جهان هستند خود را ملزم به رعایت این دستورالعمل می‌دانند؛ این در حالی است که بخش عمده‌ای از این دستورالعمل 600 صفحه‌ای به جاده سازی در جنگل اختصاص دارد.
این نشان می‌دهد که تا چه اندازه جنگل اهمیت دارد.کهرم تاکید کرد: جاده، نقطه الف (علی‌آباد کتول) را به ب (روستای ابر) وصل می‌کند این ارتباط به قیمت قطع یک بخش جنگل از بخش دیگر تمام می‌شود و سبب می‌شود هیچ حیوانی از این طرف جاده به آن طرف نرود. افزون براین، مانع رویش گیاهی و قطع پوشش یکدست گیاهی در منطقه می‌شود؛
به‌عبارت دیگر یک اکوسیستم بزرگ به چند اکوسیستم کوچک تبدیل و جنگل شکننده‌تر می‌شود؛ نتیجه آنکه پایداری جنگل از دست می رود و در پی آن شمارش معکوس برای نابودی جنگل آغاز می‌شود.
وی در ادامه خاطرنشان کرد: خطر دیگری که با احداث این جاده متوجه جنگل ابر می‌شود این است که با بهره‌برداری از این جاده، تمام جاده‌های فرعی و روستایی که در مسیر وجود دارد به این جاده وصل خواهد شد و در پی آن، شبکه‌ای ایجاد می‌شود که یکی از پیامدهای نامطلوب آن تقسیم زیستگاه‌ها به مناطق کوچک است.
از همه مهم‌تر، با ساخت این جاده زمین‌خواران به این منطقه هجوم خواهند آورد؛ نتیجه آنکه در کمتر از یکسال این زیستبوم ارزشمند به جنگلی از ویلا و آپارتمان تبدیل خواهد شد.
همچنان‌که در کلاردشت و نمک آبرود، کمتر نشانی از جنگل به‌جای مانده و هرچه هست ویلا و آپارتمان است. کهرم در پایان افزود: این تجربه تلخی است که در هر منطقه جنگلی که جاده‌ای احداث شده بلافاصله ویلا و آپارتمان مثل قارچ از دل جنگل سر برمی‌آورد.
بنابراین، انتظار آن است که مسئولان ارشد اجازه ندهند جنگلی که متعلق به همه مردم ایران و نسل‌های آینده و تمام جهانیان است، اینگونه قربانی شود. این نه به صلاح کشور است و نه به صلاح مردم منطقه.
