همچنان که با وجود محاسبات دقیق و اعلام زمان افتتاح، باز هم تاخیر، آن هم نه
یک بار؛ بلکه چندین و چند بار امری است عادی. یک بار بودجه و منابع مالی تامین نمی شود، بار دیگر قیر و سیمان دیر می‌رسد، گاهی هم هر دو هست و هوا یاری نمی‌کند.
خط و نشان‌های مجلس هم بی‌فایده است؛ حتی اگر تهدید کرده باشند که وزیر را به صحن یا کمیسیون تخصصی فرا می‌خوانند. چنانچه در طرح آزادراه قزوین- رشت- آستارا، نمایندگان مجلس پس از آنکه افتتاح طرح از زمستان سال 87 به تیرماه سال جاری موکول شد، تاکید کردند وزیر را بابت خلف وعده‌هایش به مجلس فرا می‌خوانند.
در جلسه‌ای که در 9 تیرماه در مجلس تشکیل شده بود، آخرین وعده وزیر راه و ترابری این بود که در شهریورماه و هفته دولت طرح آماده افتتاح خواهد بود.اکنون علاوه بر تیرماه، هفته دولت هم به پایان آمد و فصل پاییز نیز به نیمه رسیده است و وعده پایان سال جاری یا ابتدای سال آینده داده شده است. وزیر وعده‌ها را داده بی‌آنکه مجلس به او عتابی داشته باشد.
مهندس جمشید رسایی، مجری طرح آزادراه قزوین- رشت- آستارا، با اعلام اینکه افتتاح اولیه که قرار بود در سال 85 باشد به دلیل چند لغزش در محورهای تحت عملیات به تاخیر افتاد، می‌گوید: این لغزش‌ها در سال 84 حادث شد و پس از بازبینی در طرح، زمان اجرای طرح با دو سال تاخیر، در سال 87 تعیین شد.
این رانش و لغزش زمین علاوه بر تاخیر در اجرای طرح، 20 میلیارد تومان هزینه اجرای طرح را افزایش داد. وی درخصوص دلایل بعدی تاخیر در اتمام آزادراه، اظهار می‌دارد: اوایل سال 87 عدم‌تامین به موقع سیمان، روند کار را مختل کرد به‌طوری که پایان تیرماه سال جاری زمان قطعی اتمام طرح تعیین شد.
مهندس رسایی با اعلام 5/97 درصد پیشرفت طرح، تاخیرهای بعدی را مشکل تامین قیر اعلام می‌کند و می‌گوید: اکنون روند تحویل قیر به‌صورت روزانه انجام می‌شود و آسفالت اکنون اصلی‌ترین مسئله‌ای است که موجب تاخیر در به پایان رسیدن طرح شده است.
با وجود آنکه مجری طرح سرعت اجرای طرح را با توجه به مشکلاتی که در زمان اجرای کار پیش آمده مناسب می‌داند، چنان که سطح استاندارد و کیفیت آن حفظ شده است؛ اما اعلام می‌کند که بخش باقی مانده در سال جاری به اتمام نمی‌رسد.
وی تاکید می‌کند که برای آسفالت مسیر نیاز به دمای محیطی 25 درجه سانتی‌گراد یا بیشتر وجود دارد، درصورتی که اقلیم سرد در بخش‌هایی میان گیلان و قزوین، امکان ادامه کار را نمی دهد. مسئولان وزارت راه در آستانه نوروز 88 اعلام کردند به‌دلیل حجم ترافیک جاده‌‌ای که شمال کشور در نوروز 87 متحمل شد، برای کمک به رفاه حال مردم یک باند از این بزرگراه را برای تعطیلات نوروزی باز خواهند کرد.
این باند با اتمام تعطیلات و کاهش سفرهای نوروزی بار دیگر بسته شد و قرار بر بازگشایی و افتتاح کل طرح در تیرماه سال‌جاری شد.اکنون نیز مجری طرح اعلام می‌کند که مسیر باید زیر سه لایه آسفالت قرار بگیرد که تاکنون دو لایه آن انجام شده؛ اما عدم‌آسفالت ریزی لایه سوم مانع بهره‌برداری نیست و درصورت موافقت مسئولان، طرح آماده برای عبور خودروها‌ست.
برخلاف مشکل تامین اعتبارات که همیشه یک پای ثابت برای تاخیر در اجرای طرح‌هاست، مهندس رسایی اعلام می‌کند با وجود نوساناتی که در قیمت زمین‌ها برای آزادسازی در برخی قطعات داشتند؛ اما هیچگاه تامین اعتبار مانعی برای اجرای طرح نبوده است.
به گفته وی، افزایش قیمت سیمان و قیر، موجب افزایش 90 میلیارد تومانی هزینه اجرای طرح شده است. همچنین لغزش زمین در سال 84، 20 میلیارد تومان هزینه‌های اجرایی را افزایش داده است.
برآورد اولیه هزینه احداث آزادراه 307 میلیارد تومان بوده که این رقم به 397 میلیارد تومان افزایش یافته است و اکنون برای اتمام طرح 50 میلیارد تومان دیگر مورد نیاز است.یکی از مواردی که اکنون مورد توجه است و اتمام قطعی طرح را به تاخیر می‌اندازد، قطعه‌ای 11 کیلومتری میان منجیل و رودبار است که در طرح اولیه شامل طرح نمی‌شده و بر روی آن نیز مطالعه و تحقیقی صورت نگرفته بود.
مهندس رسایی اعلام می‌کند که اکنون بخش‌های دو سوی این قطعه کامل شده؛ اما با توجه به ترافیکی که در آینده نزدیک با افتتاح این آزادراه ایجاد می‌شود، آماده‌سازی این بخش برای کاستن از بار ترافیکی به‌عنوان گلوگاهی مهم به شمار می‌رود، به‌طوری که در میانه کار مطالعه این بخش به طرح افزوده شد.
به گفته وی، هزینه اجرای این بخش 120 میلیارد تومان است که بانک تجارت و سازمان راهداری تامین آن را تقبل کرده‌اند.وی اجرای این بخش را برای تکمیل طرح یکی از سخت‌ترین بخش‌های کار می‌داند که در سال جاری نیز به اتمام نخواهد رسید.
