حقیقت این است که مقام زن این نیست که دوشادوش مردان در هر موقعیت و شرایطی قرار بگیرد تا به ظاهر استقلال مالی و اجتماعی داشته باشد، زیرا که اسلام جایگاه اجتماعی و مالی زن را واضح تصویر نموده است و اگر اسلام واقعی با الگوهای کارآمدش چون حضرت زهرا(س) در جامعه پیاده شود، این وضعیت رو به انحطاط برای زن به معنای حقیقی‌اش دیده نخواهد شد.
اسلام زن را مربی و معلم آفرینش قرار داده، زیرا که نام او را به عنوان معلم در اولین مدرسه هستی (خانواده) بر جریده عالم ثبت نموده است. اسلام زن را مظهر رحمت و رأفت و پایه‌گذار کانون آرامش در مهم‌ترین نهاد اجتماعی(خانواده) قرار داده و بر‌اساس همین تفاوت در خلقت و کارکرد است که تناسب میان زن و مرد را بنیان ادامه حیات در زمین گردانیده است.
والا اعطای امتیاز مشاغلی چون راننده اتوبوس شدن، در کارخانه کار کردن، بنایی و کارگری و... که بالا بردن مقام زن نیست، بلکه وی را تبدیل به یک موجود مردگونه بدون لحاظ نمودن ویژگی‌های خلقتش، نموده است بلکه در مواردی به نیروی کاری ارزان برای سود‌آوری برخی دیگر تبدیل شده است.
شما ببینید حضرت زهرا(س) چقدر در عیان ظاهر می‌شدند، فاطمیت فاطمه(س) به همین رفتارها و الگوهای رفتاریشان بود نه اینکه چون دختر پیامبر(ص) باشد خداوند به او عنایت داشته باشد، زیرا که پیامبر(ص) دختران دیگری هم داشتند، اما هیچ کدام فاطمه(س) نبودند. پس در رفتار و اعمال آن بانو باید ریز شویم تا بتوانیم از وجود ایشان برای خود فایده ای کسب کنیم.
آن حضرت تنها در چند مورد انگشت‌شمار پس از رحلت پیامبر اکرم(ص) آن هم برای احقاق حق در انظار جامعه ظاهر شده‌اند. آیا در موضوع فدک و موضوع غصب خلافت، گواهی تاریخی دیگری بر حضور حضرت(س) در عرصه‌های مشاغل بیرون از خانه را می‌توان مشاهده کرد؟ آیا حضرت زهرا(س) الگویی برای امروز ما نیست؟
بسیاری از زنان جامعه امروز ما هر روز ساعت 8 صبح از خانه بیرون می‌روند و تا ساعت 4 بعدازظهر، خسته و هلاک به خانه بر می‌گردند، آیا این زن دیگر توانی برای خانه و فرزندان و همسر دارد؟ آیا در تقسیم کاری که پیامبر(ص) میان حضرت زهرا(س) و امیرالمومنین(ع) کردند، وظیفه کارهای دورن خانه را بر دوش آن بانو گذاشتند یا وظیفه کارهای بیرون؟ آیا حضرت زهرا(س) به پدر عرضه نداشتند که خدا را شکر می‌کنم که با این تقسیم کار، مجبور نیستم با نامحرمان در ارتباط باشم؟
آیا ما در جامعه خود که سعی کرده‌ایم نمونه اسلامی اداره جامعه را داشته باشیم بر همین تقسیم کار پیامبر(ص) همت گماردیم یا با شعار زدگی به دنبال واژه‌ای به نام «توجه به زن» مقام او را در حد یک کارگر و... پایین آورده‌ایم.
پس لازم است نگرشی نو به مقام زن و حتی مقام مرد از دیدگاه اسلام داشته باشیم و ساز و کارهای اجتماعی و اداره جامعه را بر‌اساس آن برنامه‌ریزی کنیم، چرا که این وضعیت امروز که همینطور به بدتر شدن وضعیت زنان می‌انجامد، نه در شأن زنان است و نه در شأن یک جامعه اسلامی.
البته شاید بتوان گفت که در درجه اول تبیین این موضوع بر عهده منابر و رسانه‌ها و رادیو و تلویزیون ماست که باید بیشتر به موضوعات از این دست دقت و توجه کنند تا زمینه آگاهی بخشی و فرهنگ عمومی مستعد درک این مقام و مرتبه برای زنان شوند.
همشهری جمعه
