به گزارش همشهری آنلاین به نقل از گاردین این رهبر دانشجویی سابق چپ‌گرای ۳۵ ساله دور دوم انتخابات ریاست‌جمهوری شیلی در روز بکشنبه ۵۶ درصد آرا را به دست آورد و بر خوزه آنتونیو کاست، رقیب راستگرای افراطی‌اش که ۴۴ درصد آرا را به دست آورد، غلبه کرد.
رئیس‌جمهور منتخب که در ۱۱ مارس (۲۰ اسفدد) سوگند یاد خواهد کرد، گفت زمان بازسازی ریشه‌ای جامعه و اقتصاد شیلی فرا رسیده است.
او روز دوشنبه خطاب به جمعیت گسترده‌ای از هوادارانش که در بلواری در شهر سانتیاگو پایتخت شیلی گردآمده بودند، گفت: «مردان و زنان شیلی، من این مقام را با فروتنی و با حس عظیمی از مسئولیت می‌پذیرم، زیرا ما بر شانه غول‌ها ایستاده‌ایم.»
«من می‌دانم که آینده کشور ما در سال آینده در معرض خطر قرار دارد. برای همین است که می‌خواهم قول دهم که رئیس‌جمهوری خواهم بود که از دموکراسی حمایت خواهد کرد و آن را به خطر نخواهد انداخت، رئیس‌جمهوری که بیش از آنکه حرف بزندِ گوش می‌دهد، کسی که به دنبال اتحاد است، کسی که به دنبال برآوردن نیازهای روزانه مردم است و کسی با دادن امتیازهای ویژه به شماری اندک مبارزه می‌کند و هر روز برای خانواده‌های شیلیایی کار می‌کند.»
بوریچ گفت نسل او می‌خواست حقوقش به رسمیت شناخته شود و افزود دیگر اجازه نخواهد داد که فقرای شیلی هزینه نابرابری‌ها را بپردازند.
او گفت که «رئیس‌جمهور همه شیلیایی‌ها خواهد بود و به همه خدمت خواهد کرد.»
او دوباره بر مواضع پیشروش در کارزار انتخاباتی از جمله قول برای مبارزه با بحران اقلیمی با جلوگیری از یک طرح پیشنهادی معدنکاری در این بزرگترین تولیدکننده مس جهان تاکید کرد.
او همچنین خواستار پایان نظام خصوصی بازنشستگی در شیلی شد که شاخص مدل اقتصادی نئولیبرال اعمال شده بوسیله ژنرال آگوستو پینوشه، دیکتاتور سابق این کشور بود.
پیروزی بوریج شاهدی دیگر در پیشرفت چپ آمریکای لاتین و بالا گرفتن گقتگو درباره «موج صورتی» جدید در این منطقه است که فقر فزاینده که پاندمی کرونا هم آن را تشدید کرده است، رای‌دهندگان را به سمت وعده دولت بزرگتر و صرف بیشتر بودجه برای امور اجتماعی سوق داده است.
این دولت جدید در شیلی که برای مدت‌ها پیشگام روندهای منطقه‌ای در آمریکای لاتین بوده است، با دقت در سراسر این منطقه زیر نظر قرار خواهد داشت.
شیلی نخستین کشور آمریکای جنوبی و مرکزی بود که در دوران جنگ سرد خود را از زیر سلطه آمریکا بیرون کشید و با انتخاب سالوادور آلنده در ۱۹۷۰ سوسیالیسم را دنبال کرد. این روند سه سال بعد با کودتای اگوستو پینوشه که حکومت دست‌راستی نظامی را را مستقر کرد، معکوس شد و تجربه اقتصاد آزاد سراسر این منطقه را فرا گرفت.
نظر شما