* وقتی شیرینی دلش را زد، به کلانتری شکایت کرد!
* چون شعرهایش بی‌وزن بود، باد آنها را با خودش برد!
*آن قدر شعرهایش شیرین بود که زنبورها روی آن ها می‌نشستند!
*وقتی آن روی سگش بالا آمد، واق واق کرد!
*برای این که زودتر برسد، زیر آفتاب دراز کشید!
*آن قدر چپقش را چاق کرد که ترکید!
* برای این که رنگش نپرد، آن را در قفس گذاشت!
*با آن که فصل بهار بود، عقلش هنوز نرسیده بود!
*چنان زد زیر خنده که خنده از درد گریه اش گرفت!
