به گزارش همشهری‌آنلاین به نقل از مهر، گردشگران زیادی در رویای دیدن آب زلال دریا و شنا در پهنه آبی خزر و خلیج گرگان رهسپار این سواحل می‌شوند اما فقط چند دقیقه پس از رسیدن به آن، رویای ساحل ماسه‌ای و شنا در دریا نقش بر آب می‌شود. شنا و آب‌بازی پیشکش شاید همان تماشای آب و خیس کردن دست‌ها در آب دریا هم دیگر ممکن نباشد زیرا پهنه آبی صدها متر از ساحل فاصله گرفته است. این توصیف شرایط چند سال اخیر سواحل گلستان است، این اتفاق در حالی رخ می‌دهد که تا کمتر از ۱۰ سال قبل شاهد پهلو گرفتن انواع قایق‌های تندرو و البته در روزگاری اتوبوس دریایی در اسکله و سواحل استان بودیم.
همین عقب‌نشینی آب کافی بود تا حال و هوای شهرهای ساحلی استان هم تغییر کند، زمانی برای قایق‌سواری در خلیج گرگان باید مدت‌ها در صف انتظار می‌ایستادی و یا برای استفاده از بازارچه‌های ساحلی بندرترکمن و بندرگز مشکل کمبود پارک خودرو و ازدحام وجود داشت و طعم و بوی انواع غذاهای محلی در ساحل، هر مسافری را وسوسه می‌کرد اما امروز نه‌تنها خبری از این جذابیت‌ها نیست بلکه حضور در سواحل استان هم موضوعی بغرنج و آزاردهنده است. پس‌روی آب به حدی است که در صورت استمرار بی‌توجهی مدیران و متولیان، شرایط زندگی برای اهالی و جوامع پیرامونی خلیج گرگان بسیار سخت خواهد شد.
فارغ از مشکلاتی که عقب‌نشینی آب برای پروژه‌های گردشگری خرد بازارچه ساحلی و مشاغل وابسته بر جای می‌گذارد، این چالش اجرای طرح‌های کلان گردشگری مانند طرح گردشگری جزیره آشوراده را هم در هاله‌ای از ابهام قرار داده و شاید اگر بخواهیم واقع‌بینانه‌تر بنگریم این طرح به خاطرات خواهد پیوست. همچنین در صورت استمرار پس‌روی‌ها در آینده نزدیک، شاهد تشدید کانون‌های ریزگرد در اراضی مستحدثه خواهیم شد و این امر بر روی شرایط زندگی جوامع انسانی ساکن در طول بیش از ۱۰۰ کیلومتر از نوار ساحلی از گمیش تپه تا نوکنده تأثیر خواهد گذاشت.
جامعه صیادی کوچک‌تر شده است
عبدالحکیم ادریسی یکی از صیادان بندرترکمن گفت: هراندازه آب خشک‌شده و عقب‌نشینی کند مسلماً بر روی میزان ذخایر ماهیان دریا و معیشت ساحل‌نشینان تأثیر می‌گذارد. سطح آب خلیج کاهش‌یافته بنابراین برخی از مردم در طلب معاش به نقاط دوردست در مرز ترکمنستان رفته و جان خود را برای تأمین هزینه‌های زندگی به خطر می‌اندازند. اینجا شغل صیادی کمرنگ شده و رونقی ندارد و بیشتر صیادان از سر ناچاری برای کار به شهرهای دیگر مانند چابهار و تهران رفته‌اند. قبل از خشک‌سالی اوضاع بهتر بود، هم‌اکنون افرادی که اوضاع مالی خوبی دارند پرورش ماهی راه‌اندازی کرده و کسی که وضع مالی خوبی ندارد مهاجرت می‌کند. جوانان زیادی در این منطقه بیکار هستند و می‌توان این مشکل را با ایجاد صنعت، راه‌اندازی پرورش ماهی در قفس و استفاده از نیروهای بومی منطقه حل کرد. هم‌اکنون عده زیادی به زباله‌گردی روی آورده‌اند که زیبنده آنها نیست و اگر اوضاع به این منوال باشد احتمال آسیب‌های اجتماعی بالا می‌رود.
کم‌رونقی غرفه‌ها
عبدالسعید ایری توماج یکی از غرفه‌داران بازارچه ساحلی بندر ترکمن هم گفت: پس‌روی آب خلیج به‌صورت غیرمستقیم بر رونق غرفه‌های بازارچه تأثیر گذاشته است و این امر را می‌توان از کاهش تعداد شاگردان غرفه‌ها دریافت. تعداد مشتریان و کسب‌وکار در سنوات اخیر نسبت به گذشته کمتر شده و بسیاری به مشاغل دیگر روی آورده‌اند. روزگاری در بازارچه حداقل ۶ نفر مأمور ساماندهی پارک خودرو مشتریان بودند که هم‌اکنون با کاهش میزان مشتریان، شغل‌های جانبی کنار بازارچه هم ازدست‌رفته است. روزی در کنار بازارچه ده‌ها زن و دختر قزاق ترکمن به پخت شیرینی‌جات محلی مانند بورک و پیشمه مشغول و کمک‌خرج خانواده خود بودند ولی حالا پس‌روی آب دریا و کاهش میزان مشتریان بر روی این امر هم تأثیر گذاشته و تعداد این افراد کمتر شده است. در تعطیلات تابستان و نوروز همه‌ساله چندین نفر مشغول ساخت صنایع‌دستی و بومی بوده و غرفه‌داران با فروش آن علاوه بر ترویج فرهنگ بومی سبب اشتغال و درآمدزایی می‌شدند اما در حال حاضر اسکله جاذبه چندانی برای گردشگران ندارد. طبق گفته وی بوی نامطبوع در بعضی از روزها و ساعات سبب ناخشنودی گردشگران می‌شود.
کاهش ۸۰ درصدی میزان گردشگر دریایی
ابراهیم میرزایی یکی از فعالان قایقرانی در بندر ترکمن گفت: پس‌روی آب خلیج بر تعداد گردشگر تأثیر گذاشته و این امر معیشت ما را در معرض خطر قرار داده است. فعالیت ما قایقرانی و بردن گردشگر به دریاست و اگر آبی نباشد این فعالیت هم از بین می‌رود. به دلیل کاهش میزان آب، موتور و قایق‌ها آسیب می‌بینند، تعداد مسافران نسبت به سنوات گذشته حدود ۸۰ درصد کاهش‌یافته و دو سال است درگیر این معضل هستیم. آشوراده امکانات زیرساختی و گردشگری قابل‌ملاحظه‌ای ندارد و فقط کسانی که طبیعت‌گرد هستند می‌توانند از آن لذت ببرند.
دلسردی سرمایه‌گذاران در ورود به پروژه‌های گردشگری
حسین احمدی، فرماندار بندرگز هم گفت: بخشی از ارتزاق مردم ساحل‌نشین از طریق قایقرانی و گردشگری دریایی انجام می‌شود که تحت تأثیر عقب‌نشینی خلیج قرار گرفته است. پس‌روی خلیج مطمئناً بر پروژه‌های گردشگری منطقه تأثیر گذاشته و سرمایه‌گذاران را برای ورود ناامید و دلسرد می‌کند. بسیاری از پروژه‌های شیلاتی مانند پرورش ماهی در قفس که می‌تواند در خلیج شکل بگیرد به علت پس‌روی و کاهش کیفیت آب ممکن است دچار مشکل شود. مطمئناً بخشی از تأثیر پس‌روی آب بر روی اقتصاد بومیان و صیادان محلی است که معیشت آنها را در معرض خطر قرار می‌دهد. بوی بد سواحل که ناشی از جلبک‌ها و خزه‌هاست در نتیجه خشکی خلیج ایجاد شده و مطمئناً به‌طور غیرمستقیم اثر خود را بر روی گردشگری هم خواهد گذاشت. از اقدامات مهمی که به توسعه شهرهای ساحلی استان کمک می‌کنند احیای خلیج بوده که می‌تواند پروژه‌های شیلاتی و گردشگری را هم متحول کرده و آینده و اقتصاد و معیشت مردم را رونق دهد.
سید صادق شیرنگی، فرماندار بندر ترکمن نیز تصریح کرد: دیدن دریا باعث طرب و شادی هر بیننده و گردشگری است و این امر موهبت الهی بوده و مسلماً اگر آب پس‌روی داشته باشد بر روی میزان مسافر هم تأثیرگذار خواهد بود. اگر پس‌روی به همین صورت ادامه‌دار باشد ممکن است در آینده‌ای نزدیک شاهد وقوع ریزگردها باشیم که بر روی کشاورزی استان و منطقه هم تأثیر خواهد گذاشت. مسلماً اگر خلیج خشک شود بر روی گونه‌های دریایی و تخم‌ریزی ماهی‌ها و صیادی و همچنین میزان گردشگر تأثیر می‌گذارد.
معیشت ساحل‌نشینان گلستانی تحت تأثیر پس‌روی آب خلیج گرگان قرارگرفته و بسیاری از مشاغل را با چالش روبرو کرده است. مطمئناً احیای خلیج می‌تواند رونق و امید را به منطقه برگردانده و پای سرمایه‌گذاران بسیاری را برای راه‌اندازی پروژه‌های گردشگری به این مناطق باز کند.
نظر شما