به گزارش همشهری آنلاین به نقل از دنیای اقتصاد، در علوم اقتصادی اصطلاحی وجود دارد با نام نقطه چرخش که منظور از آن نقطهای است در یک دور تجاری که در آن جهت فعالیتهای اقتصادی عوض میشود(از رونق به رکود یا بر عکس).
- شاخص کل امروز شارژ میشود؟
شاخص کل بورس دیروز توانست با ۱.۷ درصد افزایش در کانال یک میلیون و ۵۰۰ هزار واحد بالا بیاید. شاخص امروز برای تغییر کانال به کمتر از ۲۰ هزار واحد شارژ نیاز دارد تا علاوه بر تغییر کانال، سقف مقاومتی یک میلیون و ۶۰۰ هزار واحد را هم بشکند.
گروه خوشبین این اتفاق را دور از دسترس نمی ببیند؛ مجموعه اتفاقات حمایتی در بازار، کنار گذاشتن نمادهای آزاردهنده روند بورس، به کارگیری ابزارهایی که گارانتی قیمت سهام حساب میشود مثل سهام خزانه و اوراق تبعی از جمله دلایل چنین خوشبینی است.
- سیگنال قیمت دلار به بازار سهام
قیمت دلار هم سیگنالی برای کمک به بازار سهام محسوب میشود و گفته میشود اگر دلار در بازار نیما به سوی کانال ۲۵ هزار تومان حرکت کند بورس روزهای رونق را بازیابی میکند.
افزایش سرمایه ۳ هزار میلیارد تومانی شرکتهای تابعه شستا، انتشار اوراق تبعی برای حمایت از سهام بانک ملت و... دیگر دلایلی است که از سوی خوشبینان به عنوان نشانههای نقطه چرخش در بورس بیان میشود.
البته طیف بدبین هم کماکان با اشاره به اینکه تمامی حمایتها متوجه گروه خاصی است و نیمی از بازار به حال خود رها شده است با اتفاقات دیروز برای شاخص هم وزن تاکید دارند شاخص رمق زیادی برای بالا رفتن ندارد و روزهای مثبت خیلی سریع با روزهای منفی جایگزین میشود. بسته بودن نماد پالایشیها، ایران خودرو، سایپا بخشی از بازار را متوقف کرده و بازگشایی این نمادها فشار فروش بیشتر میشود.
البته خوشبینها میگویند اگر این نمادها به گروههای مختلف تقسیم شوند و بازگشایی نماد شستا و پالایشیها به روز آخر موکول شود شاید بورس از این گردنه به سلامت عبور کند.
- رمزخوانی آینده بورس از نمادهای پرطرفدار
بورس این روزها صحنه جدال انتظارات با واقعیتهای روی زمین است، برخی فعالان بورسی با تکیه بر متغیرهایی مانند ارز و قیمتهای جهانی، حقیقیها را تشویق میکنند در منازعه جریانهای صعودی و ریزشی مقاومت بیشتری کنند. شمشیر بزنند، خسته نشوند تا با مقاومت آنان شاخص آهسته و پیوسته به جلو برود. وعده آینده و برجسته کردن برخی احتمالات برای سرمایهگذاران حقیقی اما یک طرف ماجرا است.
اما بازار درحال حاضر بر روی زمین و واقعیت چه وضعیتی دارد؟ سادهترین و دم دستترین ابزار تحلیل نسبت میان قیمت و درآمد است که به P/E معروف است. اگر نسبت P/E یک شرکت بیشتر از شرکت دیگر باشد، نشاندهنده این است که بازار نسبت به درآمد سهام شرکت در آینده خوشبین است.
در واقع این نسبت انتظارات سرمایهگذاران را نشان میدهد و مشخص میکند به ازای هر ریال سود سرمایهگذار چقدر حاضر بپردازد. طبیعتا اگر این نسبت ۵ باشد بیانگر آن است که سرمایهگذاران به ازای هر یک ریال سود حاضر هستند ۵ ریال بپردازند.
کارگزاری مفید در اواخر سال ۹۰ برآورد کرده بود که به لحاظ تاریخی در بورس اوراق بهادار تهران متوسط این نسبت بین ۲.۳ تا ۲.۱۳ باشد. در آن مقطع متوسط این نسبت برای شرکتهای پذیرفته شده در بورس تهران ۷.۷ عنوان شده بود.
حال تحلیلگران سئوال میکنند با وجود همه اتفاقات در این دهه چه اتفاقی افتاده است که این نسبت برای بسیاری از شرکتها به بالای ۲۰ برسد.
افزایش بالای ۲۰ یعنی صورت کسر که بیانگر قیمت است رشد بیشتری از مخرج که درآمد را نمایندگی میکند داشته است.
بسیاری بر افزایش نرخ ارز و تورم به عنوان نمونهای از احتمال افزایش درآمدها تاکید دارند اما واقعیت این است که در دو سال گذشته تغییرات نرخ تورمی کم نبوده و بخش زیادی از تغییرات نرخ ارز نیز در درآمدها منعکس شده است. بنابراین انتظار افزایش درآمد بیش از این رقم جا پای محکمی در واقعیت ندارد.
برای اثبات این نکته فقط به نمادهایی که روز گذشته بیشترین سرمایه حقیقیها را به خود جذب کردهاند توجه شود. از پنج نماد اول سه نماد نسبت قیمت به درآمدشان بالای ۲۶، یک نماد بالای ۳۰ و نماد دیگر بالای ۲۰۰ است.
سرمایهگذاران چه انتظاری از نرخ تورم و نرخ ارز در آینده دارند که حاضر هستند چنین ریسکی را متحمل شوند یا در اقتصاد ایران قرار است چه اتفاقی رخ دهد که بتوان از محل آن مخرج این کسر را به گونهای منبسط کرد که نسبت تعدیل شود. بسیاری از تحلیلگران میگویند راهی نیست و چاره در تعدیل قیمت است.
در این حالت خبری از نقطه چرخش در بورس نیست بلکه همانند چند ماه قبل در حرکت تند شاخص نزول به عنوان اصلاح شناخته میشد امروز هم در روزهای ریزش شاخص برگشتهای آن باید به عنوان اصلاح موقت شناخته شود.
نظر شما