مسگرآباد، شکارگاه ناصرالدین شاه بود

همشهری آنلاین_ مژگان مهرابی: مسگرآباد از 3 طرف میان کوه‌های بلند و کوتاه محصور شده و تنها راه ارتباطی آن غرب محله است. این‌طور که در کتاب تاریخ تهران درباره اینجا آمده، نخستین ساکنان این محله، از اهالی کرمانشاه بودند که در دوره کریمخان زند به اینجا تبعید شدند. چرایی آن هم به حمایت سران طایفه کلهر از سلسله زندیه برمی‌گردد. همین دلیلی می‌شود تا آقامحمدخان قاجار دستور تبعید این طایفه را صادر کند. با حکم تبعید این طایفه عده‌ای در آمل‌، گروهی در خراسان شمالی و باقیمانده این طایفه در جنوب شرق تهران مستقر شدند. طایفه کلهر با مستقر شدن در روستای مسگرآباد قلعه‌ای بنا می‌کنند که در حصار آن ایمن بمانند. این‌طور که اهالی روایت می‌کنند، خانه‌هایشان کاهگلی و گنبدی بوده‌است. با گذشت زمان روز به روز به جمعیت مسگرآباد اضافه می‌شود و چون قلعه جوابگوی آدم‌ها نبوده، فردی به نام ابوالقاسم خارج از قلعه خانه‌ای می‌سازد و محله قاسم‌آباد شکل می‌گیرد. از زندگی خوش مسگرآبادی‌ها در روستایی سرسبز خیلی نمی‌گذرد که گذر ناصرالدین شاه به اینجا می‌افتد و از طراوت و قنات پرآب روستا خوشش می‌آید. برای همین دست به کار شده و همه زمین‌های کشاورزی را از مالکانشان می‌خرد و مسگرآباد را به شکارگاه تبدیل می‌کند. بعد از گذشت چند سال که قنات مسگرآباد خشک می‌شود و باغ‌ها از تک و تاافتاده و زمین‌ها یکی یکی خشک می‌شود، ناصرالدین شاه هم زمین‌ها را به صاحبانشان برمی‌گرداند. حالا مسگرآباد به محله‌ای صنعتی تبدیل و قدم‌به‌قدم در آن کارگاه چوب‌بری و ساخت لوازم چوبی ایجاد شده ‌است.