چلسی تنها یک ضربه با قهرمانی فاصله داشت، ولی تنها چند دقیقه بعد، این بازیکنان منچستریونایتد بودند که قهرمانی اروپا را جشن می‌گرفتند و آنچه در تاریخ ثبت می‌شود، نه بدشانسی چلسی، بلکه سومین قهرمانی منچستریونایتد در اروپا است.
فینال لیگ قهرمانان، چکیده‌ای ۱۲۰ دقیقه‌ای از رقابت نزدیک منچستریونایتد و چلسی بر سر قهرمانی لیگ‌برتر بود که هرکدام بخشی از بازی را در اختیار داشتند و سرانجام منچستریونایتد با برتری ناچیزی توانست به جام برسد.
نیمه‌اول بازی کاملاً متعلق به یونایتد بود که در دقیقه ۲۶ با گل رونالدو پیش افتاد و پس از آن هم می‌توانست توسط توز و کریک به گل‌های بعدی برسد. چلسی اما با درخشش پیتر چک به خوبی مقاومت کرد تا اینکه در دقیقه ۴۵ و برخلاف جهت بازی توسط لمپارد به گل تساوی برسد. در نیمه دوم چلسی حاکم زمین بود و با ضربه دروگبا که به تیر عمودی خورد، می‌توانست جام را به خانه ببرد.
مهمترین حادثه وقت اضافه هم اخراج این مهاجم ساحل‌عاجی به دلیل سیلی زدن به ویدیچ بود، ولی چلسی در ۴ دقیقه باقی مانده به خوبی مقاومت کرد تا بازی به ضربات پنالتی کشیده شود.
هنگامی که پیتر چک پنالتی سوم منچستر یونایتد را مهار کرد، همه چیز برای قهرمانی چلسی آماده شد. کسی که این پنالتی را از دست داد، کسی جز رونالدو، ستاره یونایتد نبود. مکث طولانی او پیش از ضربه، ریسک جسورانه‌ای بود که می‌توانست او را به یک نابخشوده تبدیل کند، ولی ابتدا جان تری و سپس آنلکا ضربات‌شان را از دست دادند تا ورق به نفع یونایتد برگردد.
سرالکس فرگوسن که در سال‌های اخیر، ۶ بازی مهم را در ضربات پنالتی باخته بود، از اینکه شانس به او لبخند زده خوشحال است: «این پایانی فوق‌العاده است. این اولین باری است که در یک بازی بزرگ با ضربات پنالتی برنده می‌شوم. وقتی رونالدو پنالتی‌اش را از دست داد، همه فکر می‌کردیم که به دردسر افتاده‌ایم، ولی ما شایسته این پیروزی بودیم.
ما فرصت‌های بیشتری داشتیم. در نیمه دوم آنها تسلط بیشتری داشتند، ولی در وقت اضافه ما بهتر بودیم.» فرگوسن در تحلیل دقیقی از بازی اضافه می‌کند: «فکر می‌کنم در نیمه اول فوق‌العاده بودیم و می‌توانستیم با ۳ یا ۴ گل پیش بیفتیم و آنها با خوش شانسی قبل از پایان نیمه اول به گل رسیدند.
این گل به آنها انگیزه داد و آنها در نیمه دوم تیم برتر بودند. در این وضعیت، از اینکه بازی به وقت اضافه کشیده شد، خوشحال شدم. توانستم در آرایش تیم تغییرات کوچکی به وجود بیاورم و در وقت اضافه بهتر بودیم.»
رونالدو که پنالتی تیمش را هدر داد، می‌گوید: «فکر کردم که می‌بازیم. من خوب بازی کرده بودم و گل زده بودم، ولی پنالتی‌ام را از دست دادم و احساس می‌کردم این بدترین روز زندگی من است. ولی بچه‌ها کارشان را عالی انجام دادند و به آنها افتخار می‌کنم. این قهرمانی برایم بسیار ارزشمند است و این بهترین روز زندگی من است.»
آینده مبهم گرانت
مرد سرنوشت‌ساز یونایتد در این بازی فان‌درسار بود که با مهار پنالتی آنلکا، کار را تمام کرد. فرگوسن معتقد است که این تصادفی نبود: «ما دقیقاً می‌دانستیم که بعضی از بازیکنان توپ را کجا می‌زنند.»
فان درسار هم که پس از قهرمانی با آژاکس در سال ۹۵، دومین قهرمانی‌اش در لیگ قهرمانان را تجربه کرد، می‌گوید: «کمی خوش‌شانس بودیم که ضربه تری به خطا رفت، وگرنه همه چیز تمام شده بود، ولی این در مورد گل چلسی هم صدق می‌کند، چراکه توپ تغییر مسیر داد. احساس مهار آخرین پنالتی، بسیار عظیم است.»
این بازی برای رایان گیگز هم به یادماندنی خواهد بود. او با ورود به زمین به جای اسکولز، ۷۹۵امین بازی‌اش را برای یونایتد انجام داد تا رکورد بابی چارلتون را بشکند.
گیگز با زدن ششمین پنالتی تیمش، در این قهرمانی سهیم شد. ولی او در ۳۵ سالگی علاقه‌ای به خداحافظی ندارد: «می‌خواهم دوباره چنین شب‌هایی را تجربه کنم.این رکورد دستاوردی غرورانگیز برای من و خانواده‌ام است، ولی در نهایت مهمترین مسئله فتح جام است.»
فرگوسن تأکید کرد که گیگز و اسکولز فصل بعد هم در تیم خواهند بود، ولی بازی‌های کمتری به آنها می‌رسد: «آنها فصل بعد هم نقش تعیین‌کننده‌ای خواهند داشت، ولی به اندازه امسال بازی نخواهند کرد. آنها در فصل ۲۵ تا ۳۰ بازی انجام خواهند داد، چراکه جوانان خوبی داریم.»
با این نتیجه، آینده نامعلومی در انتظار آورام گرانت است. هرچند چلسی در این فصل به فینال جام اتحادیه و لیگ قهرمانان رسید، ولی برای اولین بار در دوران آبراموویچ فصل را بدون جام به پایان برد.
مالک روسی باشگاه که برای دلداری دادن به بازیکنان به ویژه جان‌تری به رختکن تیم رفته بود، از صحبت درباره مربی فصل آینده تیم امتناع کرد.
با این حال گرانت امیدوار است که در استمفوردبریج بماند: «به آنچه پشت‌سر گذاشتیم، افتخار می‌کنم. در اولین مصاحبه مطبوعاتی‌ام، گفتم که می‌خواهم بازی تیم جذاب‌تر شود و به فینال لیگ قهرمانان برسیم. فکر می‌کنم همه فکر کردند که من کاملاً دیوانه‌ام، ولی ما توانستیم به این هدف برسیم. برای سال اول، این نتیجه خوبی است. سرالکس فرگوسن تنها ۲ بار به فینال لیگ قهرمانان رسیده، پس من می‌توانم به آینده امیدوار باشم.»
شاید این فینال، شروع تغییرات گسترده‌ای در چلسی باشد و احتمالاً بازیکنانی مانند دروگبا، شوچنکو، پیزارو، مالودا و رایت فیلیپس از این تیم جدا می‌شوند. در این میان تنها خبر خوب تمایل لمپارد برای مذاکره با چلسی بر سر تمدید قرارداد است.
