به گزارش همشهری آنلاین به نقل از ایرنا، رها کردن لاشه گاو و گوساله تلف شده در حاشیه راه‌های روستایی و دور از مرکز ورامین، علاوه بر تبعات زیست محیطی و بهداشتی، موجب جمع شدن تعداد زیادی سگ ولگرد در کنار لاشه حیوانات می‌شود و خطر انتقال بیماری‌های مختلف را افزایش می‌دهد.
مجتمع‌های دامداری موظف به احداث کوره امحا و یا چاه دفن لاشه در محل فعالیت خود هستند، ولی هزینه‌بر بودن امحای لاشه، برخی از دامداران را بر آن می‌دارد که حیوانات تلف شده را شبانه، در گوشه‌ای از جاده رها کنند.
طی روزهای اخیر چندین لاشه گوساله در حاشیه مسیر روستای «آب‌باریک» به شهر جوادآباد رها شده و با وجود مشهود بودن این لاشه‌ها، اقدامی از سوی متولیان برای جمع‌آوری آنها انجام نشده است.
رئیس شبکه دامپزشکی ورامین در جنوب استان تهران در این باره گفت: دام‌های رها شده درکنار جاده‌ها، اغلب به دلیل بیماری‌های مختلف تلف شده‌اند و رها شدن آنها باعث انتشار بیماری می‌شود.
محمد جعفرپور افزود: متولی جمع آوری لاشه دام‌ها شبکه دامپزشکی نیست، ولی در صورت مشخص شدن فرد خاطی، این افراد به دادگاه معرفی شده و به جرم تهدید علیه سلامت عمومی، با جرائم سنگین مواجه می‌شوند.
وی اظهار کرد: با خورده شدن لاشه این دام ها توسط حیوانات گوشت‌خوار و سگ‌های ولگرد چرخه بیماری انگلی، ویروسی و باکتری ادامه پیدا می‌کند و بیماری در منطقه بیشتر می‌شود.
جعفرپور تصریح کرد: در منطقه‌ای که لاشه این حیوانات رها شده، ده‌ها واحد دامداری مشغول به کار هستند و نمی‌توان نسبت به شناسایی عاملان این تخلف اقدامی کرد، مگر آن که افراد محلی آنان را شناسایی کنند و به مسئولان گزارش بدهند.
بخشدار جوادآباد نیز گفت: موضوع رها شدن لاشه حیوانات در معابر و جاده‌های روستایی، مشکلی است که برای رفع آن از نیروی انتظامی و دادگاه نیز کمک گرفته‌ایم.
محمد حیدری افزود: در زمان صدور مجوز دامداری، متقاضیان موظف به احداث چاه دفن لاشه هستند، ولی اغلب این واحدها از داشتن چنین چاه‌هایی بی‌بهره‌اند و لازم است تا در بازدیدهای صورت گرفته، افرادی که نسبت به احداث آن اقدام نکرده‌اند، با برخورد قانونی مواجه شوند.
وی گفت: عوامل بخشداری و دهیاران در صورت مشاهده لاشه حیوانات نسبت به جمع‌آوری و امحای آن اقدام می‌کنند، ولی رفع این مشکل، تنها با برخورد جدی با عاملان آن امکان پذیر است.
نظر شما