به گزارش همشهری آنلاین، تا پیش از پیدا شدن بیماری کووید-۱۹ ساکنان نوار مرزی میان آلمان و سوئیس ۲۴ ساعت در شبانهروز و هفت روز هفته در ۳۶۵ روز سال ساده و بدون نگرانی از مرز میگذشتند و همدیگر را میدیدند. حالا که کرونا آمده و مرزها بسته شده، این دیدارهای همیشگی شکلی تازه و فراواقعی پیدا کرده است.
این روزهای زوجهای عاشق تا یک قدمی مرز میآیند و عشق خود را در فاصلهای به اندازه یک نوار مرزی و جداکننده میبینند. لزوم رعایت کردن دوریگزینی اجتماعی باعث شده فاصلهها گاهی تا دو قدم هم برسد. در برخی نقاط مرزی میان سوئیس و آلمان برای محکمکاری فنسهای جداکننده کشیده شده و عشاق ناچارند از چند متری و پشت توریهای فلزی، یکدیگر را ملاقات کنند.
کرونا که برود، از این شکلهای تازه تجدید دیدار و ابراز عشق در مرز ناپدید و ناپیدا میتوان قصهها نوشت و فیلمها ساخت. زمانی نهجندان دور دیوار برلین و جنگ سرد بلوکهای شرق و غرب میان عشقها فاصله میانداختند و روایت هجران و وصل آنها در دهها و صدها داستان و فیلم آمده است.
حالا در هزاره سوم یک ویروس دارد کار آن دیوارها و جنگها را میکند و برای خلق یک روایت سوررئال چه دستاویزی بهتر از این! در این روزها و زمانه کرونازده گرچه شاید بشود مرزها را بست اما عشق محدودشدنی نیست.
نظر شما