کرونا، نانوایان ده‌زیاری را به نان شب محتاج کرد

به گزارش همشهری آنلاین به نقل از تسنیم، امروزه با شیوع  کرونا در کرمان ماموران مراکز بهداشت در شهرستان‌ها به جمع‌آوری این نان‌ها از موادغذایی و فروشگاه‌های استان اقدام کردند و عملا نانوایان ده‌زیاری تنها شغل و راه امرار معاش زندگی خود را به‌طور کاملا از دست دادند.

چرخه تولید نان خانگی در روستای ده‌زیار از جمع‌آوری هیزم در زمین‌های کشاورزی توسط آقایان آغاز می‌شود، هیزم جمع‌آوری شده توسط رانندگان وانت به روستا حمل شده و سپس توسط زنان روستا نان هیزمی باکیفیت و مرغوب که به نان هیزمی ده‌زیار معروف است، پخته می‌شود.

یکی از نانوایان روستا که زن سرپرست خانوار است، گفت: تنها راه درآمد خانه ما پخت نان و فروش آن به عده‌ای از آقایان روستا بود که نان را برای فروش به شهر می‌بردند و حالا دستمان خالی است.

وی بیان کرد: ماموران بهداشت نان را از فروشگاه‌ها جمع می‌کنند و می‌گویند این نان بهداشتی نیست. خدا می‌داند که برای پخت نان وضو می‌گیریم و مسائل بهداشتی را کاملا رعایت می‌کنیم.

این زن سرپرست خانوار گفت: کاری از دستمان بر نمی‌آید و برای تامین خرج زندگی به نان‌پزی روی آورده‌ بودیم. اگر این کار را انجام ندهیم دیگر چکار می‌توانیم بکنیم، جواب بچه‌هایمان را چه بدهیم، زندگی خرج دارد.

یکی از جوانان روستای ده‌زیار نیز بیان کرد: کارم خرید نان از نانواها و عرضه در سطح فروشگاه‌های شهر کرمان است. با شیوع کرونا با مشکلات زیادی روبه‌رو شده‌ایم.  از بیکاری این کار را انجام می‌دهیم، هر چه دنبال شغل گشتیم، خبری نبود و اگر قرار باشد این کار را از دست بدهیم، عادلانه نیست.

جواد افضلی تصریح کرد: نان‌ها را در بسته‌های دوتایی، سه‌تایی و پنج‌تایی بسته‌بندی و پلمب می‌کنیم اما باز هم ماموران بهداشت نان‌ها را جمع می‌کنند. نه تنها پولی دستمان را نمی‌گیرد بلکه سرمایه خود را هم از دست داده‌ایم.

یکی دیگر از زنان نانوای ده‌زیاری اظهار کرد: نان برکت است، نمک خدا در آن است.  ما بیشتر از هر مامور بهداشتی بر رعایت بهداشت تاکید داریم، این نان را اول خودمان می‌خوریم و برای سفره خودمان می‌پزیم، مگر می‌شود غیربهداشتی پخت شود.

 عضو شورای اسلامی روستای ده‌زیار هم گفت: حدود ۷۰ درصد مردم روستا امرار معاش خود را از محل پخت نان خانگی و عرضه آن در سطح شهرها تامین می‌کنند. تعداد زیادی از نانوایان زنان سرپرست خانوار یا مردانی هستند که هیچ شغل دیگری ندارند و تنها راه درآمدشان همین پخت نان است.

ثارالله انکوتی بیان کرد: زنان این روستا تقریبا از سحر به خمیر کردن آرد و پخت آن در اول صبح اقدام می‌کنند و در نهایت نان ده‌زیار پس از بسته‌بندی ساعت ۱۰ صبح از روستا خارج و در فروشگاه‌های شهرهای مختلف عرضه می‌شود.

انکوتی افزود: استاندار کرمان بلافاصله اداره کل بازرسی استان را مامور بازدید از نانوایی‌های روستا و بررسی مشکل کرده است. بازرس استانداری از تعدادی از نانوایی‌ها بازدید کرده اما از نتیجه کار خبری نداریم و همچنان نان‌ها را جمع‌آوری می‌کنند.

وی ادامه داد: بهداشت در وهله اول جمع کردن هیزم و گازی شدن تنورها را خواستار است که این مساله از کیفیت نان می‌کاهد درحالی‌که شهرت نان ده‌زیار و کیفیت آن از هیزمی پخت شدن آن در تنور گلی است، وگرنه نان تنور گازی که در همه جا وجود دارد.

عضو شورای اسلامی روستای ده‌زیار ادامه داد: در مرحله دوم بحث کاشی و سرامیک کردن محل پخت نان است. از آنجا که این نان با هیزم پخت می‌شود در هر حال محل پخت نان سیاه و پر از دوده خواهد شد، به‌همین دلیل محل خمیر کردن نان را از تنور جدا کرده‌ایم.

انکوتی بیان کرد: بهداشت استانداردهایی دارد که یکی هم ابعاد نانوایی است. هزینه احداث یک نانوایی مطابق استانداردهای بهداشت بسیار زیاد است که از عهده یک زن سرپرست خانوار بر نمی‌آید.

عضو شورای اسلامی روستای ده‌زیار افزود: چند سال پیش هم برای پرداخت تسهیلات به این نانوایان کارهایی انجام و جلساتی برگزار شد. هم کارمزد تسهیلات در نظر گرفته شده زیاد بود و هم مردم ضمانت بانکی برای دریافت تسهیلات نداشتند.

وی گفت: حدود سه سال پیش به تاسیس شرکت تعاونی نانوایان ده‌زیار اقدام کردیم تا با برندسازی و دریافت کد بهداشتی این مشکل را حل کنیم. آن شرکت هم با مشکل روبه‌رو شد.

عضو شورای اسلامی روستای ده‌زیار بیان کرد: عاجزانه از مسئولان محلی و استانی درخواست دارم تا جلسه‌ای برای حل مشکل این نانوایان برگزار کنند. از دست رفتن شغل مردم این روستا و قطع درآمد آنها قطعا آسیب‌های اجتماعی زیادی به‌دنبال دارد و زحمات چندساله بر باد خواهد رفت.

در سال جهش تولید قرار داریم و بهتر است مسئولان باری از دوش تولیدکنندگان و اصناف بردارند تا شاهد اتفاقات خوبی در سطح جامعه باشیم وگرنه زنان سرپرست خانوار و اقشار کم درآمد و ضعیفی که با درآمد اندک خود از پخت نان تنها قادر به تامین هزینه‌های روزمره خود هستند توان تجهیز و ساخت نانوایی در ابعاد و استاندارهای لازم را ندارند. دولت می‌تواند با پرداخت تسهیلات کم‌بهره و دیربازده با ضمانت زنجیره‌ای به این نانوایان مشکل را برای سال‌های آینده برطرف کند اما در این مقطع با نظارت بیشتر از نانوایی‌های روستا و کنترل بهداشت و همچنین تعیین پروتکل‌های بهداشتی در شرایط خاص باعث تعطیلی این مشاغل خانگی نشود.