به گزارش همشهری آنلاین به نقل از نیواطلس، هدف اصلی این وب سایت مشخص کردن این موضوع است که چگونه مدت زمان دوره اول تعطیلی اجتماعی و اقداماتی که انجام شده، بر میزان بازگشت مجدد نوع جدید ویروس کرونا در اواخر سال جاری میلادی تأثیر میگذارد.
ارین موردخای، بیولوژیستی که در این پروژه فعالیت میکند، می‌گوید: مدل های ما در جست‌وجوی مداخلاتی است که با گذشت زمان تغییر میکند. به عنوان مثال، چه اتفاقی می‌افتد اگر قبل از بیرون آمدن از مکان قرنطینه، یک هفته دیگر صبر کنیم؟ پس از کاهش تماس های اجتماعی، چه مدت زمانی را انتظار داریم تا موارد ابتلا به بیماری کاهش یابد؟ چگونه می‌توانیم از طریق ردیابی تعداد موارد بستری در بیمارستان، از راهبردهای تطبیقی و مداخلات استفاده کنیم؟
این مدل تعاملی برای ارائه پیش‌بینی های مبتنی بر یک مکان خاص طراحی نشده است، اما در عوض، نتایج کلی را بر اساس یک راهبرد مداخله‌ای مرحله ای ارائه می‌دهد. کاربران می‌توانند داده های مربوط به خود را وارد کنند و تاریخ های شروع مداخلات و مدت کلی دوره های زمانی فاصله‌گذاری اجتماعی را برنامه‌ریزی کنند. این مدل خروجی های مقیاس خطی و لگاریتمی را ارائه می‌دهد و همه چیز را از تعداد کل افراد مبتلا و بستری گرفته تا بهبود کامل یا تلفات ترسیم میکند.
هر کسی می‌تواند در این سایت مدل و سناریوی خود را مورد تحلیل قرار دهد. یکی از کارهای مهم این مدل این است که اگر طرح فاصله‌گذاری اجتماعی اول، بدون انجام کارهای اساسی، متوقف شود، موج دوم بیماری تا چه حد می‌تواند خطرناک باشد. موردخای برای توصیف این وضعیت از مقایسه خاموش و روشن کردن یک کلید برق برای اقدامات مربوط به فاصله‌گذاری اجتماعی استفاده میکند. او می‌گوید که با خاموش شدن کلید این اقدامات در سطح محلی می تواند منجر به گسترش بیماری کووید-۱۹ شود و بیمارستان‌های محلی را به شدت تحت تاثیر قرار دهد.
موردخای در ادامه می گوید: لازم نیست که به مدت یک سال یا بیشتر و به طور کامل تعطیل شویم. زیرا استراتژی های تطبیقی که مانند یک کلید برق، مداخلات را روشن و خاموش می‌کنند، می‌توانند در بعضی از دوره های زمانی امکان تحرک و فعالیت را فراهم کنند و این در حالی است که هنوز با وجود این اپیدمی، سیستم بهداشت و درمان در سطحی است که می‌تواند آن را مدیریت کند. همچنین افزایش ظرفیت تست افراد جامعه، به ما امکان می‌دهد تا از روش های هدفمندتری برای شناسایی و جداسازی افراد آلوده و ردیابی تماس‌های اجتماعی آنها استفاده کنیم.
تصویر بالا مدلی است که نشان می دهد چگونه یک دوره کوتاه اما موثر فاصله‌گذاری اجتماعی، تا زمانی که همه در وضعیت جداسازی قرار دارند، منحنی را به طور مؤثر صاف میکند. با این حال، به محض کند شدن این اقدامات، گسترش بیماری بیشتر از سطح قابل کنترل از سوی نظام سلامت خواهد بود. فقط یک فاصله‌گذاری اجتماعی سفت و سخت ۱۰ ماهه که به نظر غیرواقعی هم می‌رسد، می تواند از اوج‌گیری دوم این بیماری جلوگیری کند.
مدل روش کلید برق (تصویر پایین) نشان می‌دهد که چگونه در پی اولین موج فاصله‌گذاری اجتماعی، گسترش کووید-۱۹ ممکن است کنترل شود. ظرفیت تخت ها برای بستری افراد مبتلا در بیمارستان های محلی می تواند به عنوان یک محرک برای شروع مجدد فاصله‌گذاری اجتماعی در نظر گرفته شود. موردخای می‌گوید که این وب سایت تعاملی به مرور زمان به‌روز می‌شود، زیرا داده های جدید، مدل‌سازی های بیشتری را به دنبال خواهد داشت.
او می‌گوید: ما قصد داریم با دستیابی به اطلاعات بیشتر، پارامترها را به‌روز کنیم تا سایر دانشمندان بتوانند پیش‌بینی های بهتری داشته باشند. ما سناریوهای مداخله اولیه را به‌روز خواهیم کرد تا منعکس کننده مواردی باشد که در واقع اجرا شده اند. همچنین ممکن است مداخلات مورد نظر را در صورت ارائه برنامه های جدید گسترش دهیم. در بهترین حالت، ما درنهایت می‌توانیم الگوی خود را با دینامیک عفونت در مکان‌های خاص متناسب کنیم تا سناریوهای منتخب کاربران، به شکل بهتری منعکس کننده آینده بیماری کووید-۱۹ در آن مناطق باشد.
نظر شما