همشهری آنلاین - راحله عبدالحسینی: البته کارنامه بازیگری در فیلم‌های سینمایی، تلویزیونی و تئاتر او بالابلندتر از این است و نقش‌های او در سریال‌های دیگری از جمله ماه و مهر، مریم مقدس، چشمان آبی زهرا و صنوبر ماندگار شده‌است. سعیدی که در دوران جنگ تحمیلی از زادگاهش آبادان به شیراز مهاجرت کرد، چند سال پیش کتاب «بی‌دل هوا» را براساس قصه‌های زندگی زنان در روزگار جنگ تحمیلی منتشر کرد.
- مادری، معلمی و بازیگری! این ۳ مسئولیت مهم چطور در کنار هم جمع می‌شوند؟
معلمی و بازیگری را به تناوب انجام داده‌ام وگرنه نظم و ترتیب آموزش و پرورش با برنامه متغیر بازیگری نمی توانستند کنار هم قرار بگیرند. اما مادری برای من چیز دیگری است. یک زن از لحظه‌ای که حس می‌کند کودکی در بطن خود دارد مادری می کند تا لحظه‌ای که جان به جان آفرین تسلیم کند.
- خودتان فکر می‌کنید در ایفای کدام یک از این ۳ نقش تأثیرگذارتر هستید؟
خدا را شکر مادر موفقی بوده‌ام. ایمان، پسر بزرگم در رشته کارگردانی فعالیت می‌کند. احسان، صدابردار سینما و تلویزیون است. الهام، طراح و الناز، دختر کوچکم دانشجوی رشته موسیقی. آئین، مسیح و متین هم نوه‌هایم هستند. در معلمی و بازیگری هم چیزی کم نگذاشته‌ام. اگر در هر دو زمینه به ایده آل‌هایم نرسیده‌ام بر خودم خرده نمی گیرم. زیرا شرایط بر وفق مراد نبوده‌است.
- اصلاَ برای شما ممکن است که بین این ۳ اولویت‌بندی کنید؟ نگاهی به کارنامه شما نشان می‌دهد که در هر ۳زمینه توانمند و موفق بوده‌اید.
مادر بودن را همیشه بر هر کار دیگرم ترجیح داده‌ام.
- چهره معصوم و مهربان شما باعث شده ایفای نقش مادری از سوی شما برای مخاطب باورپذیر باشد. چقدر با این موضوع موافقید؟
از دوران دبستان با حضور در تئاترهای مدرسه با هنر بازیگری آشنا شدم و در ۱۹ سالگی وارد تئاتر حرفه‌ای شیراز شدم. از ۴۰ سالگی هم که به جرگه بازیگری تلویزیون و سینما پیوستم از پذیرفتن نقش مادر هیچ ابایی نداشتم. این شد که مرا بیشتر به عنوان مادر می شناسند. بد هم نیست. البته به شرطی که نقش مادر پررنگ باشد.
- همراهی فرزندان شما برای اینکه به بازیگری ادامه دهید چگونه است؟
فرزندانم مشوق من برای ادامه کارم بوده‌اند.
- در انتخاب نقش با فرزندانتان مشورت می‌کنید؟
بله. نظر فرزندانم را بسیار قبول دارم.
- چقدر مشوق فرزندانتان و سوق آنان به دنیای هنر بوده اید؟
حقیقت این است که فرزندانم هنرمند و هنردوست به دنیا آمده‌اند. تشویق من باعث تعیین رشته‌های کاری آنها نشده‌است. خودشان این کاره به دنیا آمده‌اند. توصیه‌ای هم به مادران دارم و این است که بگذارند فرزندانشان روی پای خود بایستند. بچه‌ها فقط درصورتی که مستقل باشند شخصیت واقعی خود را پیدا می کنند.
- بعد از انتشار کتاب «بی‌دل هوا» چه بازخوردی از مخاطبان گرفتید؟
«بی‌دل هوا» داستان زندگی ۲ زن در سال‌های جنگ تحمیلی است. برای آنها که آن روزها را گذرانده‌اند، تجدید خاطرات و برای جوان‌ترها لمس نوع زندگی آن دوران است. خیلی مورد تشویق قرار گرفتم که کار نویسندگی را ادامه بدهم.
- این روزها مشغول چه کاری در حوزه بازیگری یا نویسندگی هستید؟
در حوزه بازیگری حدود یک سال می‌شود که کار نکرده‌ام. در حوزه نویسندگی هم تلاش‌هایی کرده‌ام اما هنوز به نتیجه نرسیده‌ام.
- زهرا سعیدی چقدر با همسایه‌ها تعامل دارد؟
من خصوصیات پیشاهنگی دوران مدرسه ام را هنوز حفظ کرده‌ام و برای هر کاری که به نفع مردم انجام می‌پذیرد حاضر به خدمتم.
- جای چه برنامه‌هایی را در فرهنگسراها برای مادران خالی می‌بینید؟
اگر فرصت داشته باشم حتماَ در مراکز فرهنگی محله حضور پیدا می‌کنم. چه خوب است که برنامه‌های جامع‌تری تدارک دیده‌شود تا مخاطبان این مراکز که بیشتر بانوان هستند با ادبیات کهن و معاصر ایران آشنایی بیشتری پیدا کنند. هنرمندان ساکن در هر محله می‌توانند به مناسبت‌های مختلف آئینی در همین مراکز فرهنگی دور هم جمع شوند و برنامه‌های مختلف فرهنگی و هنری برپا کنند.
- اگر فرصتی برای اوقات فراغت داشته باشید ترجیح‌تان انجام چه کاری است؟
به سفر می‌روم. فیلم می‌بینم. کتاب می‌خوانم و در مورد موضوعات مورد علاقه‌ام تحقیق می کنم.
نظر شما