به گزارش همشهری‌آنلاین به نقل از ایرنا، مهندس امیرعباس توکل با تاکید بر ضرورت پیگیری برای جلوگیری از ممنوعیت و محدودیت کشت برنج در این شهرستان، اظهار کرد: تصمیم‌هایی گرفته شده تا تعرفه آب بها برای برنج کاران این استان افزایش یابد که البته این امر برای برنج کاران، مشکل ایجاد نخواهد نکرد زیرا تولید برای آنان به صرفه است اما ممنوع کردن کشت برنج، معیشت آنان را دچار مشکل می‌کند.
وی گفت: اطلاعات و آمار درستی از میزان مصرف آب برای تولید برنج در این استان به مسئولان مرکز ارائه نشده است و آنان به خوبی توجیه نشده‌اند زیرا میزان آب مصرفی برای تولید برنج در این استان، به هیچ عنوان زیاد نیست. در استان‌های شمالی که کشت برنج در آن ممنوع نشده، میزان آب مصرفی برای تولید این محصول در هر هکتار ۳۰ تا ۴۰ هزار متر مکعب است اما مصرف در این استان، بسیار کمتر از این میزان است.
مسئول زراعت مدیریت جهاد کشاورزی مانه و سملقان بیان کرد: اکنون در خراسان شمالی میزان آب مورد نیاز برای تولید برنج به صورت کشت نشایی در هر هکتار، ۱۲ تا ۱۴ هزار مترمکعب است. همچنین برنجکاران مانه و سملقان در کشت نشایی، پیش از نشاکاری، زمین را با تجهیزات ویژه، غلتک می‌زنند و همین سبب می‌شود تا نفوذ آب به زمین کمتر و ماندگاری آب روی زمین بیشتر شود و در نهایت، آب کمتری برای کشت مصرف شود.
توکل اظهار کرد: با محدود شدن کشت برنج، کشاورزان منطقه مانه در این شهرستان، به کشت پیاز و گوجه فرنگی روی آورده‌اند در حالی که میزان آب، برای تولید این محصولات جالیزی بیشتر از برنج و در مقابل درآمد حاصل از آن بسیار کمتر از این محصول است.
این مسئول بیان کرد: میزان آب مورد نیاز برای تولید پیاز و گوجه فرنگی، ۱۴ تا ۱۵ هزار مترمکعب در هر هکتار است که بیشتر از برنج نشایی است. کشاورزان از کشت و تولید محصولات جالیزی، درآمد چندانی برداشت نمی‌کنند و در این سال‌ها اقتصاد و معیشت آنان تحت‌الشعاع این امر قرار گرفته است.
توکل گفت: زمین‌هایی که در این منطقه زیر کشت برنج می‌رود، نمی‌تواند برای کشت محصول دیگری به کار برود، در این زمین‌ها به واسطه نزدیک بودن به رودخانه اترک، زه آب، بالا است و بالا بودن سطح آب سبب شده تا محصول دیگری جز برنج، قابل کشت و تولید نباشد.
وی ادامه داد: این زمین‌ها با زه‌کشی هم نمی‌تواند برای کشت محصولی جز برنج مناسب باشد. بالا بودن زه آب در این زمین‌ها سبب شده تا نیاز به آبیاری محصول برنج، کم باشد. همچنین با توجه به شرایط و استعداد اقلیم این منطقه، باید در برابر ممنوعیت و حتی محدودیت کشت برنج مقاومت کرد و نباید اجازه داد که کشت برنج در مانه و سملقان بیش از این محدود شود.
نظر شما