خرده‌فرهنگ گوتیک در سال‌های پایانی دهه 1970 و شروع 1980 پا به عرصه وجود گذاشت.
طرفداران این خرده فرهنگ به نمایش دادن جنبه‌های تاریک و سیاه زندگی علاقمند هستند و در کارهایشان بر مفهوم مرگ، درد و رنج تمرکز بیشتری دارند. در عین حال جدا سعی می‌کنند همه جوانب زندگی را به صورتی متفاوت در معرض عموم قرار دهند.
عکس از : جو کیت
عکس از: آنا سیفا
عکس از: تورج خامنه‌زاده
رنگ‌های سیاه، سفید، قرمز و بنفش نقش زیادی در هنرهای گوتیک دارد. هر چند عکس‌های گوتیک به نظر تاریک، مرموز و خوفناک می‌آید اما بعضی معتقدند هنرمندان سبک گوتیک سعی می‌کنند جنبه‌های به ظاهر زشت زندگی را زیبا به نمایش در آوردند.
سوژه‌های عکاسی گوتیک ممکن است یک پرتره و یا منظره باشد. قبرستان‌ها، بناهای عجیب سنگی، عمارت‌های ویران از جمله مکان‌های متعارف در میان عکاسان سبک گوتیک است.
به طور کلی اکثر عکس‌های گوتیک سیاه و سفید و یا قهوه‌ای (Sepia) هستند چرا که در این رنگ‌ها حسی مرموز و نوستالوژیک نهفته است که به عکاسان در انتقال مفموم مورد نظرشان کمک می‌کند.
مترجم: نفیسه مطلق
