به گزارش همشهری آنلاین به نقل از ایرنا، دکتر حسن روحانی صبح روز چهارشنبه در بیست و ششمین همایش ملی بیمه و توسعه در برج میلاد تهران ضمن تبریک روز بیمه درباره ماجرای گفتگو با رئیس‌جمهوری وقت آمریکا گفت: سال ۹۲ زمانی که در نیویورک بودم، با رئیس‌جمهوری سابق آمریکا درباره مذاکرات گفتگوی تلفنی انجام دادم.
وی در ادامه افزود: مشاوران و همراهان من در سفر نیویورک مرا قانع کردند که برای پیشرفت در مذاکرات، جواب تلفن رئیس‌جمهوری آمریکا را بدهم. انجام این کار مورد تردید من بود اما همه مشاورین من به اتفاق این نظر را دادند و پذیرفتم. در نتیجه در آخرین لحظاتی که در حال ترک نیویورک بودم، رئیس‌جمهوری آمریکا به من زنگ زد و من جواب او را دادم.
روحانی تاکید کرد: این صحبت کوتاه یک ربع تا ۲۰ دقیقه‌ای یک لوکوموتیو بسیار قوی برای حرکت قطار مذاکره بود و ما چارچوب را با وی مطرح کردیم. او در این گفتگوی تلفنی سه موضوع را مطرح کرد که به او گفتم راجع به سه موضوع آمادگی برای مذاکره نداریم اما اگر موضوع اول که هسته‌ای است، انجام شد و شما آن را درست اجرا کردید، موضوع دوم و سپس موضوع سوم در دستور کار مذاکره قرار خواهد گرفت.
رئیس‌جمهوری خاطرنشان کرد: این حرکت باعث شد ما در کمتر از ۱۰۰ روز به توافق موقت ژنو رسیدیم که به طور موقت تحریم‌ها در بسیاری از زمینه‌ها برداشته شد و از پول‌هایی که در بانک‌ها بلوکه شده بود، ماهانه ۷۰۰ میلیون دلار در اختیار ایران قرار گرفت. مهم‌ترین دستاورد این توافق موقت پذیرش حق غنی‌سازی ایران در آن مذاکره بود. هیچ‌کس باور نمی‌کرد در مذاکرات ما می‌توانیم از شش قدرت بزرگ دنیا این نکته را بگیریم که ایران حق غنی‌سازی در کشور خود دارد، برخلاف آن چیزی که در قطعنامه‌های سازمان ملل آمده بود.
روحانی با اشاره به ادامه مذاکرات افزود: در مرحله بعدی مذاکرات هدفی که ما داشتیم و باز هم بسیاری از کارشناسان می‌گفتند امکان تحقق آن نیست این بود که در پایان مذاکرات تمام قطعنامه‌های فصل هفت سازمان ملل باید یک‌جا لغو شود. متخصصین حقوق بین‌الملل می‌گفتند امکان ندارد شش قطعنامه‌ای که ما یک روز هم آنها را اجرا نکرده بودیم، توسط خود سازمان ملل یک‌جا قطع شود اما این کار شد و قطعنامه‌های تحریمی ما لغو شد.
وی با اشاره به تاثیر برجام در اقتصاد کشور گفت: بعد برجام شرایط متفاوت شد و دیدید که کار شما در حوزه بیمه آسان شد و صنعت بیمه تغییر و تولید حرکت کرد. شرکت‌های خارجی به ایران آمدند و فقط یک کشور در آن شرایط ۵۰ میلیارد دلار به ما اعتبار داد. تحول بسیار بزرگ و عظیمی در ایران آغاز شد و سرمایه‌گذاری گسترش یافت تا جایی که یکی می‌گفت ما می دیدیم هر چه سرمایه‌گذار و بانک هست سمت ایران سرازیر شدند و ما می‌گفتیم مگر ایران چه بهشت برینی است که همه سمت آن می‌روند.
نظر شما