شهرک ولی‌عصر(عج)، قدیمی اما کم برخوردار

همشهری آنلاین- میترا تیموری: در گذشته زمین‌های آن کاربری کشاورزی داشت و در آنها محصولاتی مانند گندم و صیفی‌جات کشت می‌شد. از مهم‌ترین زمین‌داران این محله می‌توان به خانواده دکتر غیاثی اشاره کرد که بیمارستانی هم به نام او در این محله وجود دارد. پس از وی نام‌های دیگری همچون آقایان مؤسسی، رفیعی، مجتهدی (بنگاه‌دار) و شیدایی به چشم می‌خورد. از اماکن قدیمی و اولیه این محله، مسجد امام هادی(ع) واقع در خیابان بهرامی است که در سال۱۳۴۴ ساخته شده است. مهم‌ترین اتفاق که منجر به گسترش این شهرک همانند محله‌های اطراف شد، فرمان محمدرضا پهلوی در سال۱۳۵۶ مبنی بر ارائه فرصت یک ماهه به ساکنان و صاحبان املاک خارج از طرح محدوده ۲۵ساله شهر تهران برای دریافت جواز ساخت بود که این فرمان نه تنها صاحبان املاک را تشویق به ساخت‌وساز در این محدوده کرد، بلکه باعث ایجاد موج جدید مهاجرت به شهر تهران و این نوع محله‌ها شد و حاشیه‌نشینی در پایتخت رواج گرفت. متأسفانه عدم کنترل در ساخت بناها در اواخر سال۱۳۵۶ و ابتدای سال۱۳۵۷ منجر به ساخت بیش از اندازه املاک در محله‌هایی همچون شهرک ولی‌عصر(عج) شد که زیرساخت‌های آن مهیا نبود و با گذشت سال‌ها از آن ایام، هنوز هم می‌توان کمبودهای آن را احساس کرد. اکنون محله ولی‌عصر(عج) به شدت تحت تأثیر بازار مبل یافت‌آباد قرار گرفته، چراکه بسیاری از اماکن تجاری و کارگاهی آن به عرضه و تولید مبل، میز و صندلی تبدیل شده است، این تأثیر را می‌توان در خیابان‌های شهید میرزایی (سپیده جنوبی)، سیدالشهدا(ع) و حیدری مشاهده کرد. وقتی از شهرک یا محله ولی‌عصر(عج) صحبت به میان می‌آید، نمی‌توان از امامزاده زید بن نوح(ع) و نقش اجتماعی آن صحبتی به میان نیاورد. این مکان مذهبی در کنار جنبه‌های فرهنگی و اجتماعی، در مقطعی نقش سیاسی خود را هم در محله به خوبی ایفا کرده و محل تجمع انقلابی‌ها بوده است. این امامزاده در حاشیه جاده ساوه (بزرگراه شهید آیت‌الله ‌سعیدی فعلی) نرسیده به خط آهن تهران‌ـ اهواز قرار دارد. نسب این امامزاده به امام زین‌العابدین(ع) می‌رسد و همه روزه به‌خصوص روزهای آخر هفته صدها زائر به این مکان مقدس می‌آیند.