کوله‌هایی پر از بال پرواز

به گزارش همشهری آنلاین به نقل از ایرنا، در این آمد و شدها فقر آموزشی نیز گروه را بر آن داشت که فعالیت فرهنگی را نیز به این کمک‌های مادی اضافه کنند.

وحید فرحی، رییس اداره کتابخانه‌های تالش که دانش‌آموخته دکترای تاریخ از دانشگاه خوارزمی تهران است، همراه جمعی از دوستان فرهیخته و دغدغه مند خود پویشی را با نام "نگاه" آغاز کردند تا شرمسار کودکانی نباشند که چشم به راه یک کف دست محبتند.

 وی می‌گوید: پویش نگاه را با کمک خیرین نیک‌اندیش برای ارائه کمک‌های مادی از سال ۹۵ آغاز کردیم تا برای بچه‌ها کفش و پوشاک و لوازم بهداشتی و نوشت افزار ببریم.

در همین اثنا تصمیم بر آن شد که جدا از کمک‌های مادی، به تربیت و آموزش این کودکان نیز توجه شود.

به همین خاطر طرح " کوله کتاب" نیز به پویش " نگاه" پیوست و از اردیبهشت ۹۸ با بردن کتاب به روستای ییلاقی شاه میلرزان خطبه‌سرا در تالش آغاز شد.

از همان نخستین کوله کتاب و دیدن علاقمندی بی‌حد و حصر این کودکان، انگیزه گردانندگان این طرح افزون و عاملی شد برای ادامه این پویش در دوردست‌ترین نقاط تالش.

او که خود ادیب و اهل قلم نیز هست چنین روایت می‌کند که صبح زود با دلی سرشار از عشق به کودکان دیارمان در مناطق دور افتاده و ییلاقی بار سفرمان را می‌بندیم. خوب می‌دانیم که سمیه و محسن و نسرین چشم‌به‌راه ما هستند. وسایل جمع‌آوری شده را با شور و شعف بسیار پشت وانت جا می‌دهیم مسیرمان جاده‌ای خاکی و سنگلاخ است اما سراپا شوق دیدن لبخند شادی و رضایت کودکان روستایی به راه می‌افتیم. ‌

محسن را از آن دوردست‌ها چشم‌به‌راهمان می‌بینیم، آمدنمان را به دیگران اطلاع می‌دهد، انگار تنها خبر مهم این روستا در این سال‌ها آمدن ما چند نفر بوده.

کودکان چون پروانه‌هایی رنگین به دور ما می‌چرخند گویا تمام دنیای این بچه‌ها در وانت کوچک ما خلاصه شده است.

کتاب را که به دستشان می‌دهیم انگار خورشید در چشم‌های زلالشان طلوع می‌کند.

روسری گل گلی آبی رنگی را که به دخترکانمان وعده داده بودیم و کفش‌هایی برای حفظ پاهای کوچکشان از سرما به آنها می‌دهیم و چه ملکه‌های کوچک شادمانه‌ای می‌شوند با این هدیه ناچیز.

برایشان کتابی خواندیم به نام صلح. گفتیم که صلح و عشق و دوستی را از همین روستای کوچکتان آغاز کنید. حتی اگر یک قلب با عشق و صلح درآمیخته شود برای کل بشریت کافیست.

و هنگامی که نگاهشان کردیم دریافتیم که چشمان زیبا و پاک آنها خود دریای صلح و عشق است و فلسفه زندگی را می‌شود از آنها آموخت.

پروانه خواهند شد روزی، از پیله محرومیت به در می‌آیند و پر می‌کشند به لطف دانشی که از معلمان فداکار و دلسوز فرا می‌گیرند.

و کتاب‌هایی که با کوله‌ها به مناطق سخت‌گذر و عشایری برده می‌شود بال پروازشان خواهد شد روزی.