همشهری آنلاین- مریم ورشوئی: موضوعی که همه موارد یاد شده در آن دخیل هستند. زیرا شهرداری رشت در پنجمین دوره شورای شهر ۱۱ ماه و چند روز شهردار نداشت و به صورت سرپرستی اداره می‌شد. کسی نبود تا پیگیر پروژه‌های روی زمین مانده پسماند پرجمعیت‌ترین شهرشمالی ایران باشد. از سوی دیگر نبود اعتبارات لازم هم در این رابطه سهم بالایی از جلونرفتن پروژه‌ها را به‌همراه داشت. از سوی دیگر قانون مدیریت شهری، مدیریت پسماند را برعهده شهرداری‌ها گذاشته‌است که دست مدیران شهری آن هم با بودجه‌های محدود برای پیش بردن طرح‌های دردست کار عملا بسته است. اکنون رشت سال‌هاست که با معضل پسماند دست و پنجه نرم می‌کند، اما شنیده شده است که با ورود «ارسلان زارعی» استاندار گیلان و «ناصرحاج محمدی» شهردار رشت یک‌سری اعتبارات برای مدیریت پسماند گیلان و رشت دریافت شده که نقطه امیدی را برای حل این مشکل باز و روشن کرده است. در این باره با «علیرضاحاجی‌پور» مدیرسازمان پسماند شهرداری رشت گفت و گو کرده‌ایم که درادامه می‌خوانید.
-شنیده می‌شود اعتباراتی برای اجرا و تداوم پروژه‌های نیمه کاره پسماند رشت در نظر گرفته و ارائه شده است. حالا شرایط چگونه است؟
بله. با تلاش مسئولان این اعتبارات اکنون تخصیص یافته و بخشی از آن هم تزریق و برهمین اساس کارها از سر گرفته شده است. پیشرفت کارها خوب است و امیدواریم که تا قبل از پایان سال کارنیروگاه زباله سوز رشت تا پایان سال به پایان و به مرحله بهره برداری برسد.
- ظرفیت نیروگاه زباله‌سوز رشت چه قدر است؟
اگر این نیروگاه شروع به کار کند روزانه ۶۰۰ تن از زباله رشت در این نیروگاه سوزانده خواهد شد.
-دیگر پروژه‌های حوزه پسماند رشت اکنون چه وضعیتی دارند؟
اکنون ظرفیت اسمی کارخانه کمپوست رشت روزانه ۵۰۰ تن است، اما ۳۰۰ تن زباله در این کارخانه به کود آلی تبدیل می‌شود. براساس طرحی که برای توسعه آن طراحی و اعتبار درنظر گرفته شده، بعد از اتمام پروژه ظرفیت روزانه آن به ۵۰۰ تن خواهد رسید. البته طرح دیگر در همین کارخانه برای توسعه فضای کارخانه مدنظر است که با اجرای بخش دوم طرح، ظرفیت این کارخانه به ۱۰۰۰تن خواهد رسید.
-عملکرد این کارخانه چه تاثیری در وضعیت پسماند رشت خواهد داشت؟
وقتی گفته می‌شود ظرفیت تولید کمپوست در این کارخانه ۵۰۰ تن است به این معنی که زباله بیشتری برای تولید کمپوست دریافت می‌شود. بعد از این‌که عملیات جداسازی انجام می‌شود، زباله‌های غیر قابل تبدیل از بخش قابل استفاده جدا و ریجکت و به سایت زباله سراوان منتقل می شوند. این درحالی است که اگر نیروگاه زباله‌سوز رشت راه‌اندازی شود، این بخش از زباله‌ها به آنجا منتقل خواهند شد و از این بابت باری از شانه سراوان برداشته خواهد شد.
-آیا این پروژه‌ها فقط برای مدیریت پسماند رشت هستند؟
خیر. در سایت دفن زباله سراوان فقط زباله‌های رشت منتقل نمی‌شوند. به عنوان نمونه ۱۱شهرداری سهامدار کارخانه تبدیل زباله به کمپوست رشت هستند. این زباله‌ها در ابتدا به کارخانه منتقل و جدا سازی می‌شوند. بخش غیرقابل استفاده بعد از جدا سازی به سراوان انتقال می‌یابند. برهمین اساس باید توجه داشت که حل مشکل پسماند رشت، بی‌شک مدیریت پسماند این ۱۱ شهرداری را هم ساماندهی خواهد کرد.
-باتوجه به اظهارات شما با توسعه کارخانه پسماند و راه اندازی نیروگاه زباله سوز رشت دیگر مشکل عمده ای در این رابطه وجود نخواهد داشت.
بی‌شک همینطور است. اکنون شاهدیم که روزانه ۸۰۰ تن زباله در سراوان دفن می‌شود. اگر ۶۰۰ تن آن در نیروگاه سوزانده و بخشی نیز تبدیل به کمپوست شود، شاهد آن خواهیم بود که سراوان از وضعیت فعلی نجات پیدا کند. البته ما درکارخانه زباله سوز حجمی از خاکستر را خواهیم داشت که راهی جز دفن آنها نداریم. حجم روزانه آن خاکسترها در مقایسه با زباله‌های کنونی چیزی نیست.
-اکنون سراوان چگونه مدیریت می‌شود؟
در سراوان کارها به صورت روزمره انجام و سایت مزبور هم به صورت روزانه پایش می‌شود. عملیات سمپاشی و شن‌پاشی به صورت اصولی درحال اجراست. پروژه تصفیه شیرابه‌های سراوان نیز درحال اجراست. امیدواریم که بتوانیم این پروژه را هم به سرانجام برسانیم. اعتبارات خوبی در این رابطه هم تخصیص یافته است.
-شنیده می‌شود وضعیت لندفیل سراوان چندان مناسب نیست، احتمال رانش دوباره کوه زباله و همچنین تجمیع گاز در درون کوه زباله‌ها وجود دارد.
احتمال تجمیع گاز بعید است. زیرا ما ۲۴ حلقه چاه برای خروج گازها از زباله‌ها در سراوان حفر کرده‌ایم. به همین دلیل احتمال تجمیع گاز وجود ندارد. همچنین زهکشی‌هایی برای انتقال شیرابه و آب باران هم پیرامون کوه‌های زباله صورت داده‌ایم تا براثربارش‌های شدید و سنگین، آب باران وارد زباله‌ها نشود و رانش آنها را به همراه نداشته باشد. در آبان ماه امسال شاهد بارش‌های شدیدی در رشت بوده‌ایم که موجب بروز رانش نشدند.
-آیا از گازهای متصاعد شده از زباله‌ها بهره‌برداری می شود؟
خیر. هیچ‌یک ازلندفیل‌ها وسایت‌های دفن زباله گیلان مهندسی شده نیستند. به همین دلیل از این گازها نمی‌توانیم بهره لازم را ببریم. در لندفیل‌های مهندسی شده، سلول‌های دفن زباله را براساس نقشه طراحی می‌کنند و در آنها برای خروج و بهره برداری از گازها، لوله‌گذاری می‌شود. این گازها بعد از استخراج برای تبدیل به انرژی گرمایشی قابل استفاده هستند. متاسفانه این امکان هنوزدر گیلان وجود ندارد.
اگرهمه طرح‌ها و پروژه‌های حوزه پسماند به مرحله اجرا برسند، آینده سراوان چه می‌شود؟
شاید آینده سراوان برای خیلی باورپذیر نباشد. اما اگر کارها به نحو احسن پیش بروند، سراوان کم‌کم به دامان طبیعت باز خواهدگشت، زیرا با بهره‌برداری از پروژه های مذکور، دیگر ما شاهد انتقال آن میزان و آن حجم زباله به سراوان نخواهیم بود. همچنین درنظر داریم ۱۸ هکتار از اراضی سراوان را که آلوده به زباله و پسماند هستند، تبدیل به فضای سبز کنیم. دراین طرح چاه‌هایی دیگر برای خروج گازها حفر خواهد شد وهمچنین روسازی‌هایی برای جلوگیری از نفوذ باران به داخل زباله‌های دفن شده انجام خواهد شد. بعد از این مراحل خاک‌ریزی و ایجاد فضای سبز شکل خواهد گرفت.
نظر شما