همشهری آنلاین - مهین قاسمخانی: همه چیز از دوره دانشجویی آغاز شد. از آن روزهایی که در کنار درس و دانشگاه، الفبای مدیریت و تولید را در کارگاه برادرش مشق می کرد. جوان بود اما برخلاف بسیاری از جوان های هم سن و سالش دنبال اسم و رسم و پست و مقام نبود. آن روزها یک واژه مدام در ذهنش می چرخید... تولید... می دانست راه تولید راه پرفراز و نشیبی است اما کارهای سخت را بیشتر دوست داشت.
حدود ۲سالی می شود که بار و بنه تولیدش را به مرکز مهارت آموزی کوثر واقع در خیابان شهیدقدمی شهرری منتقل کرده است. جوان است و خوش برخورد. به گرمی ما را به کارگاهش دعوت می کند. عینی ابتدا ما را به طبقه همکف که سالن برش است راهنمایی می کند. سالنی نه چندان بزرگ با یک میزبرش که تقریبا نیمی از فضای سالن را اشغال کرده و طاقه های الیاف رویهم چیده شده و پارچه های رنگی برش خورده که قرار است به دمکنی، دستگیره و... تبدیل شود. عینی می گوید:«اینجا اتاق کار من است. پارچه ها و طاقه های الیاف را اینجا خرد می کنم و به طبقه بالا می فرستم تا چرخکارها آنها را بدوزند. »
فاطمه می خواهد طبقه دوم کارگاهش را هم نشانمان دهد. از پله ها بالا می رویم قبل از ورود به سالن، دیگ بزرگی که در پاگرد دوم روی اوجاق گاز قرار داده شده توجه مان را جلب می کند. فاطمه لبخندی می زند و می گوید:«بچه ها برای ناهار امروز سور و سات آش رشته را آماده کرده اند. » وارد سالن می شویم. چرخکارها برای خوردن ناهار کار را تعطیل کرده اند. همه دختران و بانوانی که برای عینی کار می کنند یا خودسرپرستند یا سرپرست خانواده. او می گوید:«همه کارگرانی را که استخدام می کنم مبتدی هستند. هیچ کارگری را بیشتر از یک سال پیش خودم نگه نمی دارم. هر فرد مبتدی که وارد کارگاه من می شود یک سال فرصت دارد تا کار را به طور کامل یاد بگیرد و بعد باید به فکر راه اندازی کارگاه خودش باشد. من همیشه به آنها می گویم قرار نیست تا آخر عمر کارگری کنید بلکه باید به فکر راه اندازی کارگاه مستقل خودتان باشید. کار من تربیت کارآفرین است. »
می پرسم:«با این شیوه، نگران زیاد شدن دست و کسادی بازار خودت نیستی؟ » می گوید:«طی کمتر از ۲سال ۶ نفر از کارگرهای این کارگاه به صورت مستقل کارگاه ایجاد کرده اند. یک تولید کننده گذشته از مهارت باید خلاقیت داشته باشد. وقتی دیگران را به پیشرفت تشویق می کنم بی شک خودم هم قصد ندارم تا همیشه در همین نقطه ای که هستم متوقف شوم. برنامه ها و هدف های بزرگی در سر دارم. »
فاطمه عینی دانشجوی دکتری مدیریت ورزشی است ولی به جای رفتن به دنبال یک شغل بی دردسر یک کارگاه تولید سرویس آشپزخانه را مدیریت می کند. او می گوید:«تولید در خانواده ما پیشینه چندین ساله دارد. پیش از من برادرم وارد این عرصه شده بود و من از همانجا به کار تولید علاقه مند شدم. »
به ظاهر هیچ سنخیتی بین رشته تحصیلی و زمینه فعالیت فاطمه عینی وجود ندارد اما خودش می گوید:«از سال آینده کار تولید لباس ورزشی کودک را آغاز می کنم. قصد دارم در این زمینه برندسازی کنم. » او هم اکنون تولیداتش در زمینه سرویس آشپزخانه را علاوه بر عرضه به بازار داخلی به کشور عراق هم صادر می کند. هدف بعدی اش، صادرات لباس ورزشی بچگانه به ترکیه و بعدهم اروپاست. عینی می گوید:«از لباس های ورزشی بچگانه ای که در بازار می بینم راضی نیستم. دوست دارم کاری کنم تا بچه ها با علاقه و میل بیشتری به سمت ورزش بروند. »
این تولید کننده جوان معتقد است جامعه ای که به سمت تولید نرود دیر یا زود ورشکسته خواهد شد و جامعه ورشکسته کاملا مستعد بروز انواع آسیب های اجتماعی است. او که این روزها نگران اجاره بهایی است که قرار است از طرف شهرداری برای کارگاهش تعیین شود می گوید:«خوشبختانه مسئولان خوبی داریم. آنها از تولید حمایت می کنند اما ما به عنوان بانوان تولید کننده حمایت های بیشتری را انتظار داریم. به ویژه در بخش عرضه محصولات مسئولان شهرداری و فرمانداری می توانند با ایجاد نمایشگاه های دائمی و موقت یا حتی خرید تولیدات، از تولید کنندگان خرد حمایت کنند. »
نظر شما