به گزارش همشهری آنلاین به نقل از رویترز، ۲۵۰۰۰ نفر تا به حال در مراسم جمعی «ترحیم زندگان» در مرکز شفایابی هایوون در سئول پایتخت کره جنوبی که در سال ۲۰۱۲ گشایش یافت، شرکت کردهاند با این امید که شبیهسازی مرگهایشان زندگیهایشان را بهبود بخشند.
خانم چو جائه-هی ۷۵ ساله که اخیرا در یکی از این مراسم ترحیم زندگان به عنوان بخشی از برنامه «خوب مردن» شرکت کرد که مرکز رفاه سالمندان در اختیار او گذاشته بود. او میگوید: «هنگامی که نسبت به مرگ خودآگاه شوید و آن را تجربه کنید، بینش جدیدی به زندگی پیدا میکنید.»
چندین نفر در سنین متفاوت از نوجوانان تا بازنشستگان که در این مراسم شرکت داشتند، کفن پوشیده بودند، عکس پرتره برای تحریم میگرفتند و اخرین وصیتهایشان را مینوشتند و برای ۱۰ دقیقه در تابوت میخوابیدند.
-
آشنایی با راههای آمادگی برای زمانی که مرگ میآید
- پیدا کردن امید دوباره
چویی جین- کیو دانشجوی دانشگاه میگوید خوابیدن در تابوت به او کمک کرد که دریابد چقدر بیش از حد دیگران را رقیب خود فرض میکند.
این پسر جوان ۲۸ ساله میگوید: «هنگامی که تابوت بودم، فهمیدم چقدر این کار بیهوده است». او اکنون قصد ارد پس از فارغالتحصیلی به جای وارد شدن به بازار شغلی پررقابت کسب و کار خودش را شروع کند.
کره جنوبی از لحاظ «شاخص زندگی بهتر» سازمان توسعه و همکاری اقتصادی در میان ۴۰ کشور ثروتمند مورد بررسی در رده ۳۳ قرار دارد. بسیاری از جوانهای کره جنوبی که امیدهای زیادی برای تحصیل و اشتغال دارند، در مواجهه با کاهش رشد اقتصادی و افزایش میزان بیکاری دلسرد میشوند.
پروفسور یو ائون- سیل، پزشک بخش آسیبشناسی مرکز پزشکی آسان که کتابی درباره مرگ نوشته است، میگوید: «مهم است که حتی در سن جوانی مرگ را بشناسیم و برای آن آماده باشیم.»
-
چگونه با مرگ کنار بیاییم؟
- میزان بالای خودکشی در کره جنوبی
بر اساس آمار سازمان جهانی بهداشت، میزان خودکشی در سال ۲۰۱۶ در کره جنوبی به حد ۲۰.۲ در هر ۱۰۰ هزار نفر رسید که دو برابر میانگین جهانی ۱۰.۵۲ در ۱۰۰ هزار است.
یئونگ یونگ- مون که رئیس این مرکز شفایابی است، میگوید شرکت تشییع و ترحیم هایوون برای کمک به افراد برای شناخت و تایید زندگیهایشان و به مصالحه رسیدن با اعضای خانواده و دوستان و بخشایش آنها این مراسم رایگان ترحیم زندگان را در اختیار افراد قرار میدهد.
جئونگ میگوید هنگامی که میبیند افراد در مراسم ترحیم بستگانشان اختلافاتشان را کنار میگذارند، متاثر میشود، اما غمگین است که این به مصالحه رسیدن چرا این قدر طول کشیده است.
او میگوید: «ما همیشه چنین فرصتی را در اختیار نداریم. برای همین است که به نظر من این تجربه بسیار مهم است- ما میتوانیم زودتر از یکدیگر معذرت بخواهیم و به سازش برسیم و بقیه زندگیهایمان را با شادی بگذرانیم.»
نظر شما