عابدی در دوره قبلی جشنواره بینالمللی فیلمهای کودک البرز یکی از داوران کودک بود و قصد دارد پلههای ترقی را یکی پس از دیگری در کنار فیلمسازان انجمن سینمای جوان به طور غیررسمی طی کند. در اصل او چون هنوز به شرایط سنی انجمن نرسیده عضو رسمی نیست، اما از تجربیات و آموزشها با توجه به ظرفیت خوب و علاقه بسیارش بهره میبرد. لحظاتی را پای صحبتهای وی مینشینیم.
- از چه سالی فیلمسازی را آغاز کردید؟
فعالیتم را از سال ۹۶ آغاز کردم. اولین فیلمی که ساختم «زندگی خصوصی سارا» بود. این فیلم در جشنوارهای که در شبکه مستند، برنامه نردبان (که بیشتر فیلمسازهای حرفهای این برنامه را دنبال میکنند) با حمایت رایهای مردمی و نظر هیات داوران، رتبه نخست را به خود اختصاص داد. «زندگی خصوصی سارا» مستند داستانی بود که موضوعش در مورد اطرافیانم که هر روز با آنها در ارتباط بودم شکل گرفت. من شادیها و غمهای زندگی خصوصیام را فیلم کردم.
- هدف اصلی شما از ساخت فیلمها چیست؟
دراصل بالا بردن توجه و رفع یک مشکل، هدف من برای ساخت فیلمهاست. به نظرم یک کارگردان با ساخت یک فیلم علاوه بر ثبت آن لحظه، هدفهای دیگری را هم دنبال میکند. این کار برای من لذت بسیاری دارد. وقتی روی انتخاب یک ایده و سوژه فکر میکنم، باعث میشود تا با دقت بیشتری به دنیا نگاه کنم و موضوعات زیادی در ذهنم خلق کنم.
- چند فیلم ساختهاید؟
فیلم «خروپف» را تازه تمام کردهام. «من یک کارگردانم» هم فیلم داستانی درباره بچههای اطرافم بود. ۲ فیلم «من یک کارگردانم» و «زندگی خصوصی سارا» در المپیاد فیلمسازی به بخش مسابقه راه پیدا کرد. من کوچکترین عضو راهیافته به جشنواره بودم. فیلم خروپف در مورد پدرم بود که مدام خروپف میکرد و من با این کار که گاهوبیگاه از او فیلم میگرفتم، او را متوجه این مشکل کردم و با این کار در رفع این مورد کمک کردم.
- از زندگی خصوصی سارا برایمان بگویید؛ چطور این ایده به ذهنتان رسید؟
«زندگی خصوصی سارا» که در سال ۹۷ با گوشی موبایل آن را ساختم، از شبکه مستند در برنامه نردبان پخش شد. جایزه دوم بهترین فیلم از هیات داوران و برگزیده اول رای مردمی را به خود اختصاص داد. چون اولین تجربه من بود خیلی خوشحال شدم و همین مرا برای ادامه این مسیر دلگرم کرد.
- در آخرین جشنواره فیلمهای کودکان و نوجوانان البرز داور کودک جشنواره بودید. این تجربه چگونه بود؟
در آخرین جشنواره فیلمهای کودکان و نوجوانان که شهریور امسال در پردیس سینمایی اکومال برگزار شد، داور کودک بودم. تجربه خیلی خوبی برایم بود و توانستم فیلمهای بسیاری را که در این جشنواره حضور داشتند با دقت ببینم و داوری کنم. تمام فیلمها عالی بودند. من انیمیشنها را میپسندم، چون داستانهایی در مورد شاهنامه و ادبیات داستانی سرزمین خودمان بود و این حس لذت و غرور را دوست داشتم. البته که من در داوری روی تصویر و صدا هم تمرکز میکردم تا فیلم لرزشی نداشته باشد یا دیالوگهای اضافه نداشته باشد و نور و صدا در حد قابل قبولی باشد. توجه و تفکیک فیلمهایی که در قالب کودک برای کودکان ساخته میشوند، اما برای بزرگترها پیام دارند، از موارد مورد توجه من در داوری بود.
- با این سن و سال کم چطور با حوزه فیلم و سینما آشنا شدید؟
در این حوزه پدرم مشوقم است. کنار او همه مراحل ساخت و تدوین فیلم را میدیدم و در همین حوزه حدود ۱۰ فیلم بازی کردم که به همین واسطه علاقهمندتر شدم تا فیلم بسازم و بهجز اینکه کارگردانی میکنم، فیلمهای خودم را هم تدوین میکنم. در اصل اینها آزمون و خطاهایی است که باید بگذرانم و کسب تجربه داشته باشم.
- فیلمسازی را چگونه حرفهای میبینید؟
ابتدا فکر میکردم که فیلمسازی خیلی کار راحت و بیدردسری است و بهراحتی میتوانم یک فیلمساز شوم. اما وقتی وارد این حوزه شدم و تدوین انجام دادم، سختی کار را درک کردم. این کار نیاز به مطالعه زیاد و تجربههای بسیاری دارد. کتابهای رمان و داستان و اطلاعات عمومی بسیار لازم است تا بتوان از آنها در ساخت فیلم استفاده کرد. خیلی مهم است که ایدههای خوبی را انتخاب کرد تا بتوان فیلم عالی برای مخاطب ساخت. کار بسیار سختی است، اما اگر بخواهیم حتما با تلاش و پشتکار و اطلاعات و آگاهی به انجام میرسد
- توصیهای برای هم سن و سالان خود دارید؟
به بچههای علاقهمند به فیلمسازی توصیه میکنم مطالعه کنند و کتاب زیاد بخوانند. به اطراف و فیلمهای کوتاه توجه کنند و فیلم زیاد ببینند. میتوان سوژهها را زندگی شخصی انتخاب کرد. باید نگاه را به گونهای تغییر داد که بتوان سوژههای ناب را پیدا کرد. برای یافتن سوژه حتما نیاز نیست که تا دوردستها برویم. همین نزدیکیها همین اطراف کلی سوژه وجود دارد که منتظر خوب دیدن ماست. من ایدههایی از اطراف خودم مییابم. به دور و برم خیلی خوب نگاه میکنم تا بتوانم سوژه و ایده را پیدا کنم. شغل اطرافیان یا دوستان و مدرسه همه و همه میتوانند برای ما ایدهآفرین باشند. امیدوارم کودکانی که مثل من علاقهمند به فیلمسازی هستند، با تصمیم درست و انتخاب مسیر صحیح زودتر به نتیجه برسند و ما شاهد کار فیلمسازانی باشیم که با اینکه کودکند، اما برای رفع مسائل و دغدغههای کودکان فیلم بسازند و حرفهای خوبی برای گفتن داشته باشند.
نظر شما