در بخش سینمای ایران این شماره مجله سینما و ادبیات موضوع «تجربه‌های فرمی در سینمای ایران» در میزگردی میان صفی یزدانیان، بهرام توکلی و بهنام بهزادی مورد بحث قرار گرفته است.
«خاطره و زمان» محور بخش ادبی این شماره است که در صحبت‌های مهدی افشارنیک، کیهان خانجانی، محسن ملکی، احسان نوروزی در میزگرد و مقالات نویسندگانی دیگر بررسی شده اس.
در بخش «فیلم‌ها و احساس‌ها» فیلمساز جریان‌ساز مکریکی کارلوس ریگاداس زیر ذره‌بین قرار گرفته است؛ فیلمسازی که عمیقاً متاثر از فلسفه و هنر اگزیستانسیالیستی است و مرگ، رنج، تنهایی و عشق بن‌مایه‌های اصلی آثار او هستند. برداشت‌های بلند و بی‌وقفه، تصاویر اکسپرسیونیستی که اغلب در قاب‌های عریض گسترده شده‌اند و دوربین ثابت با حرکت‌های کُند و عدم دخالت فیلمساز در روند رویدادهای فیلم از مولفه‌های زیبایی‌شناختی آثار او به شمار می‌آیند.
از دیگر پرونده‌ها در این شماره مبحثی است در مورد کتاب کلیدی ریچارد کورلیس، سردبیر وقت مجله‌ی «فیلم کامنت» که در برابر انگاره‌ی آشنا و تثبیت‌شده‌ی کارگردان در مقام مولف، نقش فیلمنامه‌نویس را در فرآیند خلق فیلم‌ها پررنگ می‌کند.
پرونده‌ی هنر و سیاست در این شماره میراث فکری-روشنفکری ادوارد سعید اندیشمند برجسته‌ی فلسطینی-امریکایی را مورد بحث قرار داده است. درهم‌تنیدگی نظریه و عمل در اندیشه‌ی سعید و پرداخت‌های جسورانه و آوانگارد او از کنش روشنفکری در کنار تعهد و رسالت خدشه‌ناپذیرش در نقد و طرد سلطه‌طلبی امپریالیستی، از او متفکری یگانه ساخته. متفکری که درس‌هایش برای روشنفکری، نظریه‌ی ادبی، و مطالعات فرهنگی در جهان نئولیبرال کنونی بسیار قابل تامل است.
همچنین در این شماره به مناسبت سالمرگ عباس کیارستمی، هنرمند فقید کشورمان دو مقاله با ترجمه صالح نجفی و به قلم پویا رفویی درباره «منطق حذف» در ۲۴ قاب (آخرین کارِ ناتمامِ کیارستمی) و کپی برابر اصلِ را می‌توانید بخوانید.
نظر شما