ابتدا قرار بود همه ورودی‌های شهر در قالب این طرح دارای کمربند سبز شوند، اما متاسفانه طی این سال‌ها تنها بخشی از ورودی از سمت بروجرد اجرا شده و دیگر هیچ‌گونه اقدامی برای ادامه روند این پروژه صورت نگرفته است. ایجاد کمربند سبز در حاشیه شهرها، علاوه بر مهار گرد و غبار و بهبود وضعیت ریه‌های شهر، در تلطیف و تعدیل دمای هوا نیز تاثیرگذار است.
شهر خرم‌آباد، به علت توپوگرافی خاصش و محصور شدن در یک دره، طی سال‌های اخیر شاهد پدیده ریزگردها بوده و خروج از این بحران زیست‌محیطی به‌راحتی امکان‌پذیر نیست. در این میان ایجاد کمربند سبز می‌تواند بخشی از آلودگی‌های این شهر را کاهش دهد. این در حالی است که طرح کمربند سبز خرم‌آباد معطل اعتبار است و تاکنون پیشرفت فیزیکی قابل‌توجهی نداشته است.
- طرح در کمربندی شهر مسکوت ماند
رئیس اداره جنگلداری اداره کل منابع طبیعی و آبخیزداری لرستان درباره این پروژه به خبرنگار همشهری می‌گوید: طرح کمربند سبز خرم‌آباد با وسعت ۴۷ هکتار در قالب پروژه «راه سبز» در دستور کار قرار گرفت و عملیات اجرایی آن سال ۹۳ آغاز شد. «علی نیازی» می‌افزاید: اجرای این پروژه با کاشت درخت از خروجی خرم‌آباد به سمت بروجرد (از سمت سکوهای منطقه کهریز) به سمت پلیس‌راه خرم‌آباد در دستور کار قرار گرفت.
وی اظهار می‌کند: در بخش‌هایی از کمربندی شهر نیز درختکاری صورت گرفت، اما به دلیل اجازه ندادن مردم دیگر ادامه پیدا نکرد. درخت‌هایی هم که در مسیر کمربندی کاشته شده بودند، یا خشک شدند یا توسط برخی اهالی منطقه از بین رفتند. نیازی می‌گوید: حریم جاده متعلق به اداره راه است و مردم می‌توانند در حریم راه زراعت کنند. اما با این‌که حریم راه متعلق به اداره راه بود و باید طبق مصوبه قانونی، آن را برای اجرای کمربند سبز در اختیار قرار می‌داد، عملا نتوانست هیچ اقدامی انجام دهد و طرح در قسمت کمربندی شهر خرم‌آباد مسکوت ماند.
- پول نیست
نیازی در بخش دیگری از صحبتش به موضوع اعتبار برای این پروژه اشاره می‌کند و می‌گوید: به این پروژه تنها در سال ۹۳ از محل اعتبار ریزگردها مبلغی تعلق گرفت و بعد از آن، دیگر استانداری هیچ‌گونه اعتباری برای اجرای پروژه در نظر نگرفته است. وی اضافه می‌کند: منابع طبیعی به‌تنهایی توان و اعتبار لازم را برای اجرای این پروژه سنگین ندارد و نمی‌تواند هزینه‌ها را تامین کند. رئیس اداره جنگلداری اداره کل منابع طبیعی و آبخیزداری لرستان می‌گوید: با وجود این، از محل کم کردن اعتبار از سایر پروژه‌ها، توانسته‌ایم سالانه ۵۰ میلیون تومان را صرف نگهبانی و آبیاری این درختان کنیم. هیچ اعتباری برای توسعه طرح وجود ندارد و تا استانداری نتواند اعتبار لازم را تامین کند، پروژه در همین حد باقی خواهد ماند.
- هزینه توسعه طرح بالاست
این مسئول بیان می‌کند: هزینه توسعه این‌گونه طرح‌ها بسیار بالا و از توان منابع طبیعی خارج است. در حال حاضر برای اجرای هر هکتار جنگل بیش از ۶ میلیون تومان در هر سال نیاز است و مسئولان ارشد استان باید تدابیر ویژه‌ای برای اجرای این طرح بیندیشند. نیازی ادامه می‌دهد: در حال حاضر تنها بحث نگهداری کمربند سبز مطرح است. اجرای کمربند سبز در دیگر ورودی‌ها هم جزو برنامه بوده، اما واقعیت این است که جزو وظایف منابع طبیعی نیست و شهرداری و دهیاری‌ها باید به آن ورود کنند.
- کاهش آلودگی هوا با توسعه کمربند سبز
یک کارشناس محیط زیست در این زمینه می‌گوید: یکی از معضلات این روزهای استان، آلودگی هواست. بیشتر کارشناسان و فعالان بر این باورند که کاشت درخت و افزایش پوشش گیاهی می‌تواند در کاهش آلودگی هوا تاثیر بسزایی داشته باشد. «سینا همتی» می‌افزاید: این اقدام، علاوه بر کاهش آثار مخرب زیست‌محیطی، می‌تواند در توسعه پایدار و بهبود کمیت و کیفیت هوا نیز موثر باشد. وی بیان می‌کند: ایجاد کمربند سبز در اطراف شهرها می‌تواند در فروکش کردن گرد و غبار منطقه موثر باشد و تا حدی مشکل گرد و غبار را در شهرها کاهش دهد.
همتی ادامه می‌دهد: طرح کمربند سبز نیز به منظور توسعه فضای سبز و پوشش گیاهی در استان کلید خورد تا باعث کاهش آلودگی هوا شود و از نابودی درختان بلوط نیز جلوگیری کند. این کارشناس می‌گوید: متاسفانه طی ۶ سال اخیر اقدام موثری برای توسعه کمربند سبز در ورودی‌ها و خروجی‌های شهر انجام نشده است. همتی می‌افزاید: خوشبختانه طی سال‌های اخیر شهرداری با استفاده از توان مردمی و انجمن‌ها توانسته است قسمت‌های زیادی از فضای شهری را با کاشت نهال پر کند و در حیطه کار خود در توسعه کمربند سبز کارگشا باشد. اما باز هم لازم است مسئولان برای توسعه این طرح در مبادی ورودی و خروجی شهر پای کار باشند.
- ایجاد پویش‌های مرتبط با محیط زیست
این کارشناس محیط زیست اظهار می‌کند: این‌گونه طرح‌ها در استان باید به دغدغه اصلی مدیران تبدیل شود تا بتوان در زمان مناسب و با اعتبار معقول و قابل تامین آنها را به سرانجام رساند. همتی می‌گوید: استفاده از رسانه‌های جمعی برای فرهنگ‌سازی، مشارکت و هم‌اندیشی مدیران و مسئولان شهری و استانی برای تدوین برنامه‌های کاهش آلودگی هوا و همسو بودن برنامه‌ها و طرح‌های شهری با برنامه‌ها و طرح‌هایی که برای کاهش آلودگی هواست، می‌تواند نتایج مطلوبی به دنبال داشته باشد. وی می‌افزاید: از همه مهم‌تر این‌که ایجاد پویش‌هایی برای اتمام این‌گونه پروژه‌ها که با سلامت و حفظ محیط زیست انسانی و حیوانی در ارتباط است، می‌تواند در پیشبرد کار و ایجاد دغدغه برای مدیران کارساز باشد تا بتوان با اعتبارات استانی و حتی کشوری آنها را به سرانجام رساند.
نظر شما