سهرابی حوزه فرهنگ و هنر را هم متاثر از عوامل بیرونی مانند اقتصاد، جامعه و سیاست می‌داند و هم متاثر از عوامل درونی چون سنت، ارزش‌ها، الگوهای تاریخی فرهنگ و نظام نگرش‌ها و باورهای جامعه. وی فارغ‌التحصیل در رشته هنرهای تجسمی(نقاشی) و کارشناسی ارشد مدیریت و برنامه‌ریزی است. در ادامه گفت‌وگوی همشهری را با این هنرمند می‌خوانید.
- از چه زمانی احساس کردید که هنر موضوع اصلی زندگی‌تان است و چه چیزی باعث شد وارد حوزه فرهنگ و هنر شوید؟
از نوجوانی احساس می‌کردم می‌توانم به وسیله هنر خودم را بیشتر بشناسم. در آن دوره به این باور رسیدم که توانایی فعالیت‌های هنری در من وجود دارد. انگیزه و نگاه من برای ورود حرفه‌ای به عرصه‌های هنری، تلاش برای ایجاد فضای جدید و همچنین فراهم کردن شرایط برای ترویج مولفه‌های اخلاقی و انسانی همچون زیبایی، دوست‌داشتن، صلح، زندگی آرام و این قبیل مسائل بوده است. درتلاشم که از طریق کارفرهنگی دوستی، مهربانی و سازگاری را ترویج دهم. در تولید آثارم تلاش می‌کنم این مولفه‌ها را به بهترین شکل به مخاطب ارائه کنم.
- از موفقیت‌هایتان بگویید.
تا به حال در چندین نمایشگاه گروهی در تهران، کرمانشاه، سنندج، پاوه و روانسر شرکت کرده‌ام. همچنین طی این چند سال چند نمایشگاه انفرادی در شهرستان پاوه و سنندج برپا کرده‌ام و در حال حاضر هم مشغول کار برگزاری نمایشگاه انفرادی نقاشی و عکاسی در تهران هستم. مقام اول و دوم در جشنواره هنرهای تجسمی استان کرمانشاه و منطقه‌ای و مقام سوم در جشنواره هنرهای زیبا(نقاشی) را کسب کرده‌ام. در حوزه شعر هم چندین مقام در بخش‌های مختلف استانی و منطقه‌ای داشته‌ام.
- فضا برای فعالیت‌های فرهنگی و هنری چگونه است؟
در جامعه ما به‌ویژه در استان کردستان و کرمانشاه شرایط و فضا برای فعالیت‌های فرهنگی به شکل گسترده‌ای فراهم شده است، ولی باید توجه داشت که در سال‌های گذشته تا حدود زیادی این فضا به‌ویژه برای هنرمند وجود نداشت. یکی از دلایلی که باعث شده به صورت حرفه‌ای مسائل فرهنگی و هنری را دنبال‌کنم، تلاش برای ایجاد فضای بهتر به منظور حضور زنان در همه عرصه‌ها به‌ویژه حوزه فرهنگ و هنر است.
- چر ا هنوز آثار ادبی‌تان در قالب کتاب به چاپ نرسیده است؟
چند سالی است که توانسته‌ام ۲ کتاب برای چاپ آماده کنم، اما فعلا از چاپشان منصرف شده‌ام، چراکه دوست دارم زمان بیشتری بگذرد و بتوانم با توانایی و تجربه بهتری روی آنها کار کنم. یکی از کتاب‌هایم شعر است که با زبان‌های انگلیسی، کُردی، هورامی و فارسی سروده شده‌اند و کتاب دیگرم داستان و قصه‌هایی واقعی از زندگی یک شخص است که ناخواسته درگیر مشکلات و سختی‌های زیاد زندگی شده است. امیدوارم در آینده نزدیک بتوانم هر دو کتاب را منتشر کنم.
- به نظر شما مسئولان در حفظ و اعتلای فرهنگ و هنر چه نقشی دارند؟
نقش فرهنگ و هنر در جامعه انکارناپذیر است. سیاست‌گذاری فرهنگی و هنری امروزه باید با توجه به شرایط اجتماع تدوین شود تا بتواند در مهندسی و مدیریت فرایندهای فرهنگی جامعه نقش‌آفرینی کند. البته باید توجه داشته باشیم فرایندهای فرهنگی و هنری ثابت نیستند و قابلیت تغییر و جهت‌دهی دارند. لذا مسئولان و سیاست‌گذاران می‌توانند با شناخت کامل از جامعه و شرایط موجود و با برنامه‌ریزی صحیح در عرصه آموزش، ادبیات، رسانه‌ها، انجمن‌های مردمی، نهادهای فرهنگی عامه و غیره در جامعه پویایی و نوآوری فرهنگی را ایجاد کنند و باعث رشد و اعتلای فرهنگی شوند. همچنین با برنامه‌ریزی صحیح فرهنگی و هنری می‌توان خیلی از مشکلات و معضلات اجتماعی، روانی و اخلاقی جامعه را پیشگیری کرد و از بین برد. در حقیقت اعتلای فرهنگ موجب اعتلای جامعه می‌شود.
- چه مشکلاتی پیش روی هنرمند و عرضه هنرش وجود دارد؟
یکی از مشکلات بسیار ریشه‌ای، بیگانگی بخشی از مردم با هنر است. جایگاه هنر در بین مردم و این‌که اصلا هنر به‌ویژه موسیقی، نقاشی و شعر چقدر جزو اولویت‌های مردم هستند، مشخص نیست. البته در ۲ دهه اخیر وضع بهتر شده و مردم با حضور در سالن‌های تئاتر، گالری‌ها و... سعی می‌کنند هنر را بشناسند و حتی فعالیت هم داشته باشند، ولی مطالعه در این زمینه‌ها همچنان کمرنگ است. نقدهای دیگری هم در این زمینه وارد است که مجال بیشتری برای بحث و گفت‌وگو می‌طلبد.
نظر شما