گفته است: «اگر می‌خواهیم در قم اشتغال پایدار داشته و به تدریج شاهد کاهش محسوس آمار بیکاری باشیم، باید شورای مهارت در استان و به ریاست استاندار تشکیل شود و افرادی همچون مدیر کل کار استان، رئیس سازمان برنامه و بودجه و نیز رئیس سازمان جهاد کشاورزی استان در آن عضویت داشته باشند. » آنچه «احمد عطارنیا» خواستار آن شده در واقع تقویت طرح مهارت‌آموزی در استان است که چند سالی است به اجرا در می‌آید و با وجود فراز و نشیب‌های مالی که داشته، با موفقیت‌های قابل توجهی نیز همراه بوده است.
این مقام مسئول همچنین با اشاره به این‌که هدف از تشکیل شورای مهارت در استان، توانمندسازی از طریق مهارت‌آموزی نیروی کار جامعه است و این شورا اکنون در بسیاری از استان‌های کشور تشکیل شده است اظهار کرد: «دریافت نیازهای آموزشی از دستگاه‌های اجرایی، دریافت رسته‌های دارای اولویت از معاونت اشتغال اداره کار، بررسی و اولویت‌بندی برنامه‌های آموزشی براساس نیازسنجیِ صورت گرفته، تهیه تقویم آموزش مهارتی مورد نیاز دستگاه‌های اجرایی، بررسی راه‌های توسعه فضاها و تجهیزات آموزشی و غیرآموزشی و همچنین پیگیری بحث توسعه آموزش‌های مهارتی و کاربردی از جمله وظایف این شوراست. »
در حالی که به تصریح آمار و ارقام نهادهای رسمی کشور، بخش مهمی از قشر بیکار جامعه افراد دارای تحصیلات اما بدون مهارت لازم هستند، به نظر می‌رسد که رویکرد مهارت‌افزایی و تقویت این بُعد در تصمیم‌گیری‌های منجر به توسعه اشتغال یکی از ضروری‌ترین مسائل حال حاضر کشور است که عموم نخبگان و صاحب‌نظران نیز بر آن تأکید دارند.
این یک اصل بدیهی است که چنانچه در کشور ما جوانان به آموزش‌ها و تخصص‌های فنی و ارتقای سطح مهارتی خود بهای لازم را بدهند، با سهولت بیشتری می‌توانند برای خود کسب و کار ایجاد کنند، چه آن‌که بخش صنایع، خدمات و کشاورزی ما به افراد متخصص دارای مهارت نیاز مبرمی دارد و طبعاً بازار کار نیز در صورت فراهم بودن زمینه‌های دیگر و همت مسئولان در رفع موانع موجود، به سرعت این افراد را با آغوش باز پذیرا می‌شود.
اما در خصوص استان قم ذکر این نکته بسیار لازم است که معضل بیکاری جوانان دانش‌آموخته قمی به تدریج به یک مشکل جدی تبدیل می‌شود و حال آن‌که با تشکیل شورای مهارت استان و البته جدیت غیرشعاری در به سرانجام رساندن مصوبات آن می‌توان این جوانان جویای کار را با مهارت‌های مورد نیاز آشنا کرد و به تدریج آنها را وارد چرخه کسب و کار کرد. چنانچه رویکرد مهارت‌افزایی در جامعه فراگیر نشود و از آن به معنای واقعی کلمه حمایت نشود، آثار نامطلوب و خسارات ناشی از روند مدرک‌گرایی که از سال‌ها پیش وجود داشته و همچنان متاسفانه دیده می‌شود، ادامه خواهد داشت و آمار بیکاری در استان از این‌که الان هست نیز افزون‌تر خواهد شد.
در این بین، هر چند که چند سالی است که تا حدودی اهمیت و ضرورت مهارت‌آموزی در جامعه به خصوص در دانشگاه‌ها و مراکز آموزشی کشور جا افتاده، اما همچنان در این خصوص باید ضمن اطلاع‌رسانی مناسب و کار فرهنگی شایسته، از الزامات قانونی و تشویق‌های شبه قانونی برای ترغیب نسل جوان بهره برد و از سویی خانواده‌ها را تشویق کرد که از همان دوران نوجوانی نسبت به نهادینه شدن فرهنگ کسب مهارت در فرزندان خود اهتمام داشته باشند، چراکه این رویه اگر به صورت یک فرایند اثرگذار فرهنگی در نیاید، خروجی مطلوب را در آینده نخواهد داشت.
نظر شما