میدان «الغدیر» تا دو دهه پیش پاتوق کارگران ساختمانی و کسانی بود که به دلیل نوسازی ساختمان‌های شرق تهران گذرشان به این محله می‌افتاد و دست زن و بچه هایشان را می‌گرفتند و راهی جگرکی یا کبابی‌های سنتی اطراف میدان کوچک الغدیر می‌شدند تا عصری دلنشین و به یادماندنی در کنار خانواده‌شان داشته و با صرف هزینه‌ای اندک لحظات خوشی را ثبت و ضبط کنند.

میدان الغدیر

اکنون این میدان به یکی از شلوغ‌ترین میدان‌های شرق تهران تبدیل شده و جای آن جگرکی‌ها و کبابی‌ها را بریانی‌پزی‌هایی گرفته که در این راسته مثل قارچ سبز شده‌اند. در ضلع جنوب غربی این میدان، اکنون بوستان غدیر چشم‌انداز متفاوتی به این محدوده داده است. گزارش ما را درباره راه‌حل بازگشت خاطرات گذشته به این میدان بخوانید.  

  • میدان الغدیر در یک نگاه 

«وحید دهستانی» شهردار ناحیه ۷ منطقه ۴ در یک ارزیابی کلی میدان الغدیر امروز را با دیروز این‌گونه مقایسه می‌کند: «میدان الغدیر در حقیقت به معنای واقعی کلمه میدان نیست. این میدان در واقع یک «فلکه» است و فلکه هم ‌محل گذر است و جایی برای توقف و ایستادن ندارد. میدان الغدیر این روزها به یکی از شلوغ‌ترین میدان‌های شرق تهران تبدیل شده و به‌ویژه عصرها گره ترافیکی دارد. میدان الغدیر یک بیمارستان هم به همین نام در خود جای داده که باعث کندی‌ تردد در این میدان شده است. وجود فست‌فودهای سمت چپ میدان و مغازه‌های بریانی‌ در اطراف میدان هم شلوغی میدان الغدیر را مضاعف می‌کند و چهره نازیبایی به این فلکه کوچک داده است. میدان الغدیر این روزها به هیچ‌وجه خاطرات دهه‌های گذشته را در اذهان زنده نمی‌کند. »

  • بوستان غدیر را دریابیم 

در حاشیه میدان الغدیر، بوستان غدیر قرار دارد که این روزها حال‌وهوای تازه‌ای به محله داده است. «ابراهیم‌رفیعی» رئیس اداره شهرسازی شهرداری ناحیه ۷ منطقه ۴ می‌گوید: «بوستان غدیر فضای بزرگ و وسیعی دارد و بخشی از این بوستان می‌تواند به پارکینگ تبدیل شود و شهروندان می‌توانند مانند پارک پلیس در گوشه این بوستان بخشی از صنایع‌دستی یا اغذیه مورد نیاز خودشان را بخرند. اگر چنین اتفاقی بیفتد که محتمل هم است و به‌عنوان یکی از پیشنهادهای شهرداری ناحیه می‌توان رویش حساب باز کرد، بخشی از چهره گذشته و خاطره‌انگیز بودن میدان الغدیر در ذهن شهروندان و اهالی محله زنده خواهد شد. » 

  • بوستان غدیر از دیروز تا امروز 

ابراهیم رفیعی در ادامه می‌گوید: «زمین بوستان غدیر تا مدت‌ها متعلق به شرکت واحد اتوبوسرانی تهران و حومه بود و این توقفگاه برای شهروندان مزاحمت ایجاد می‌کرد. ساخت این بوستان هزینه زیادی برای شهرداری تهران داشت ولی اگر دقیق به موضوع بنگریم در همان زمان ساخت، همه اهداف اهالی منطقه را محقق نکرد. » به سخنان ابراهیم رفیعی دقیق می‌شویم. در واقع شهروندانی که از این بوستان استفاده می‌کنند نگاه ما را به این موضوع به اصطلاح ریزتر و دقیق‌تر می‌کنند. جایی که در میان خیل عابران بوستان می‌توان چهره اتباع خارجی را به راحتی تشخیص داد. این بوستان می‌توانست به محلی برای گذران اوقات فراغت و تفریح اهالی تبدیل شود. رفیعی می‌افزاید: «بخشی از بوستان می‌تواند به غرفه‌های صنایع دستی شهرهای مختلف به شکلی که در بوستان پلیس در فلکه چهارم تهرانپارس می‌بینیم، اختصاص یابد. بخش دیگری از بوستان هم به فروش فست‌فود و بخش دیگرش چند باب مغازه جگرکی و کبابی سنتی اختصاص یابد و به این ترتیب این بوستان می‌تواند خاطرات گذشته را برای اهالی تداعی کند. مساحت بوستان غدیر بسیار زیاد است و به همین دلیل می‌توان پارکینگی برای آسایش شهروندان ایجاد کرد تا با خیال راحت و آسوده خودروهای شخصی‌شان را در آنجا پارک کنند. در غیراین صورت میدان الغدیر جایی برای ایستادن و سوزن انداختن ندارد و با این تدبیر ساده می‌توان خاطرات را به محله «کارگرنشین» و البته «قدیمی» الغدیر برگرداند.  

کد خبر 443695

برچسب‌ها

دیدگاه خوانندگان امروز

پر بیننده‌ترین خبر امروز

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
captcha