دلیل این معضل گرانی چند برابری مواد اولیه و لوازم کار وارداتی است، یعنی از یک سو قیمت مواد اولیه پوشاک حتی تا ۳ برابر افزایش یافته، اما هزینه‌های تولید پوشاک بسیار زیاد و تا صددرصد افزایش یافته است. در حال حاضر، تمام تولیدکنندگان پوشاک با مشکلات مختلفی دست به گریبان هستند. تمام مشکلات با خریداری مواد اولیه و نرخ گران شروع شد، تا جایی که مواد اولیه وارداتی پوشاک زنانه صددرصد و پوشاک مردانه و کودک ۵۰ درصد افزایش داشت و این مساله نشان می‌دهد تولیدکنندگان برای تأمین مواد اولیه با مشکلات بسیاری روبه‌رو هستند. اگر مواد اولیه با قیمت مناسب وارد شود، ممکن است از این وضعیت بغرنج نجات پیدا کنیم و دولت باید در این زمینه مشارکت بیشتری داشته باشد.
پارچه نیز از تاثیرات نوسانات ارزی در امان نبوده است. هر بار که نرخ دلار افزایش می‌یابد، قیمت انواع پارچه گران‌تر می‌شود و پارچه‌هایی که وارداتی است به طور مستقیم افزایش قیمت پیدا می‌کند. پارچه‌هایی که تولید داخل است نیز به صورت غیرمستقیم بر اثر افزایش نرخ دلار افزایش قیمت داشته؛ به این صورت که مواد اولیه تولید پارچه‌های داخلی از خارج کشور وارد می‌شود و نوسانات ارزی موجب افزایش قیمت آنها و در نهایت، افزایش قیمت تمام‌شده پارچه می‌شود.
از سوی دیگر، توان خرید مردم آن‌قدر نیست که بتوانند هزینه پارچه و هزینه خیاط را به صورت جداگانه متقبل شوند و در نتیجه، کاهش توان خرید مردم موجب کاهش تقاضا در همه بازارها به‌خصوص بازار پارچه شده است. بازار تقریبا راکد است و خرید و فروشی نمی‌شود. صاحبان واحدهای صنفی فروش پارچه فروشی چندانی ندارند و با مراجعه به پارچه‌فروشی‌ها در شهر می‌توانید ببینید که فروشندگان همگی بیکار نشسته‌اند.
نظر شما