ققنوس و خاکستر
وقتی در نیمه‌های شب ۱۶ اکتبر ۱۸۳۴ قصر قدیمی خیابان وست مینیستر لندن در آتش می‌سوخت، هیچ‌کس فکرش را هم نمی‌کرد که جای خاکسترهای این قصر، برجی 100 متری سبز شود.
اما یک بهانه مثل برگزاری مسابقه بین معماران شهر، چارلز باری معمار را به فکر ساختن برجی با یک ساعت به یاد ماندنی انداخت و وقتی نیامین لوئیس ولیامی - ساعت ساز معروف آن زمان - به یاری باری آمد، همه‌چیز برای احداث یک ساختمان بی‌سابقه فراهم بود؛ جز مرگ که بی‌خبر سر می‌رسد!
باری و ولیامی مشغول طراحی و ساخت بزرگ‌ترین ساعت جهان بودند که عمر ولیامی کفاف نداد و در سال 1853 در حالی که هنوز ساعت نیمه‌تمام بود از دنیا رفت.
در ادامه کار، باری از ادوارد جان دنت دعوت به همکاری کرد. در سال ۱۸۵۳ ادوارد دنت با دریافت ۱۸۰۰ پوند (حدودا ۳۴۰۰ دلار) مامور ساخت ساعت برای این برج شد اما این بار هم مرگ دست به کار شد تا دنت نتواند نام خود را با این ساعت سر زبان‌ها بیندازد؛ در نهایت این فردریک دنت - برادرزاده جان دنت- بود که جای او را گرفت.
خشت اول و ثریا
ساعت بالاخره ساخته شد اما باتوجه به اینکه حین ساخت به چگونگی جایگذاری آن فکر نکرده بودند، مجبور شدند دوباره ساعت را قطعه قطعه کنند و از نو روی برج سر هم کنند.
در سال ۱۸۵۶ جان وارنر و پسرانش ناقوس ساعت را ساختند. وزن این ناقوس حدود ۱۶تن بود که یک چکش به وزن ۶ تن از آن آویزان می‌شد اما یک سال بعد در سال ۱۸۵۷ ناقوس بزرگ، ترک خورد و شکست. یک سال بعد ناقوس دیگــری بـه وزن 5/13تن ساخته شد که تا امروز همچنان باقی مانده است. اسم بیگ بن را هم خود وارنر پیشنهاد کرد.
هر چند دقیقا مشخص نیست چرا او چنین نامی را پیشنهاد کرده است اما چون معنای لغوی بیگ بن، چیزی می‌شود شبیه درون بزرگ، عده‌ای معتقدند دلیل این نامگذاری، ناقوس‌های بزرگ و سنگین وزن این ساعت هستند.
دردسرهایی که تمامی ندارد
در گذر زمان، ۴ ناقوس دیگر ساخته شد و روی 4پایه چوبی به صورت آویزان و معلق قرار گرفت ولی هنوز چیزی نگذشته بود که مشکل تازه‌ای پیدا شد؛ عقربه‌های ساعت آن‌قدر سنگین بود که نمی‌شد به‌راحتی آنها را روی صفحه ساعت سوار کرد و انتظار نشان‌دادن زمان دقیق را از آنها داشت؛ بنابراین پروژه جدید، ساخت عقربه‌های سبک‌تر بود.
یک ماه گذشت تا دردسر تازه به وجود بیاید؛ دوباره یکی از ناقوس‌هایی که ۶ تن وزن داشت، ترک خورد. باز هم چکش سبب خرابی ناقوس شده بود.
این بار تصمیم گرفتند جنس ناقوس‌ها را تغییر دهند تا در برابر ضربات چکش‌ها آسیب نبینند و بنابراین در سال ۱۸۶۲ ناقوس‌های ساعت سر جای خود قرار گرفت و شروع به کار کرد.
چند سال بعد، اولین ایستگاه رادیویی توسط بی بی سی در بیگ بن مستقر شد و در شب ۳۱ دسامبر ۱۹۲۳ از این ایستگاه آغاز سال نو را به مردم انگلیس اعلام کرد. در طول جنگ جهانی دوم هم تمام اخبار جنگ توسط بی‌بی‌سی از این ایستگاه مخابره می‌شد.
پایان هپی اند
بیگ بن تبدیل شده است به نماد فرهنگی و تاریخی لندن؛ جایی که مردم جشن‌های خود را کنار آن برگزار می‌کنند.
در آغاز سال۲۰۰۰ بسیاری از مردم در اطراف این ساعت جمع شدند و اعلام آغاز سال نو را از این ساعت شنیدند. بیگ بن با ارتفاع 100 متری برج پایه‌اش - که برای رسیدن به بالای آن باید از ۳۳۴ پله بالا رفت - یک نمونه ۴۵ متری در بوینس‌آیرس -پــایتخت آرژانتیــن- دارد؛ بــرادر خوانده‌ای برای یک ساعت پر دردسر.
