درد را باید گفت

«ایدز» یک «بیماری» است، «جرم» نیست. با بیماران مانند بیمار رفتار کنیم نه مانند مجرم، گرچه ایدز بنا به شرایطی که دارد بیشتر افراد فقیر را هدف قرار می‌دهد، ولی قائده کلی ایدز غنی و فقیر نمی‌شناسد.

 نگاهی به برخی از مشهورترین قربانیان ایدز همچون فردی مک‌کویین خواننده اصلی گروه موسیقی کویین، نستور آلمندوروس فیلمساز اسپانیایی، رابین کروزبی گیتاریست گروه rock bank، میشل فوکو فیلسوف فرانسوی ، تامی مورریسون بوکسور آمریکایی و قهرمان جهان، اندرو سولیوان روزنامه‌نگار آمریکایی و آرتور اش تنیس باز آمریکایی به ما می‌گوید که همین اسامی کافی است تا بقیه افراد بدانند اولین اشتباه در برابر ایدز آخرین اشتباه است.

شناخت از ایدز باید به طریقی باشد که جامعه، بیمار مبتلا به ایدز را طرد نکند.شناخت راه‌های انتقال و راه‌هایی که انتقال صورت نمی‌گیرد از مواردی است که می‌تواند هم به افراد سالم و هم به افراد بیمار کمک فراوانی بکند.

 امروزه می‌دانیم که انتقال ایدز علاوه بر راه جنسی از راه‌های مختلفی از جمله سرنگ‌آلوده، از مادر به جنین، شیر مادر، خون آلوده،‌حجامت، سوراخ کردن گوش، ختنه، خال کوبی،‌طب سوزنی، تیغ سلمانی، ابزار دندانپزشکی و تماس زخم‌های سطح پوست با اشیای آلوده منتقل می‌شود و راه جنسی تنها یکی از این موارد است.

بنا بر اظهار نظرهای رسمی در ایران استفاده از سرنگ‌ مشترک از سوی معتادان تزریقی بیشترین آمار انتقال را به خود اختصاص داده است که البته این جریان در سال‌های اخیر در حال دگردیسی است. یعنی آماررسمی انتقال از راه سرنگ مشترک در حال پایین آمدن و آمار انتقال از راه جنسی در حال افزایش است و با وجود همه تمهیداتی که برای کنترل و کاهش افراد مبتلا به عمل می‌آید ممکن است موج دوم این بیماری همه ما را غافلگیر کند و نتایج ناخوشایندی را در سال‌های آتی به دنبال داشته باشد.درد را پنهان نکنیم.