مجله اشترن در تحلیلی در این باره نوشت، این انتخابی هوشمندانه و بسیار سیاسی است. این امر چنین سؤالی را پیش می‌کشد: دنیا امروز چگونه می‌بود، اگر گور رئیس‌جمهور آمریکا می‌شد؟
صبح زیباتری نمی‌تواند برای جورج بوش وجود داشته باشد! او باید لبخندزنان مقابل دوربین‌ها قرار بگیرد تا به ال گور تبریک بگوید، آن هم به دلیل برنده شدن جایزه صلح نوبل.
رییس جمهور آمریکا باید کلمات پرطمطراقی را در یک سخنرانی بسیار احترام‌آمیز درباره شان و منزلت معاون سابق رییس جمهور آمریکا مورد استفاده قرار دهد. اما غوغایی در درون رییس‌جمهور آمریکا برپاست، زیرا کمیته صلح نوبل با تصمیمی که برای گور و هیات بین‌دولتی تغییر آب و هوا (IPCC) گرفت، پیش از هر چیز یک کار انجام داد و آن اینکه از سیاست جوی دولت بوش انتقاد کرد.
پیام این‌چنین بود: در آن کاخ سفید چه می‌کنی! فیلم تکان‌دهنده ال گور با عنوان یک واقعیت ناخوشایند همانند کمیته نوبل یک پیام ناخوشایند را برای بوش فرستاد: تغییرات جوی را جدی بگیر. سیاست بهتری را دنبال کن.
اعطای چنین جایزه‌ای تاکنون به این میزان سیاسی نبوده است. بدون توجه به انتقادات به حق از فیلم و نظریه‌های گور، این اقدام خوب است.
جهان چگونه می‌بود اگر گور رییس جمهور می‌شد؟
برای گور این جایزه به هر صورت یک تلافی به ویژه در برابر بوش محسوب می‌شود. شخصی که او در مقابلش در سال 2000 میلادی رقابت انتخابات ریاست جمهوری را واگذار کرد و تا امروز همچنان اعتقاد دارد دلیل شکستش تقلب بوش در شمارش آرا بوده است.
فاجعه در عراق. فاجعه توفان کاترینا[انتقاد آسیب‌دیدگان توفان کاترینا از دولت آمریکا]. در بسیاری مواردی که آمریکا امروز گرفتار آن است و آن گونه‌ای که اتفاقات برای جهان رقم خورده است، گور، معاون کلینتون، سرش را بالا گرفته است. کمیته صلح نوبل سطح گمانه‌زنی‌ها را ارتقا داده و پیام خود را فرستاده است که دستکم در زمینه تغییرات جوی کدام سیاست بهتر است دنبال شود.
نه علیه آمریکا بلکه ضد بوش
تصمیم اعطای جایزه به گور زیرکانه بود. بدین ترتیب آمریکا عامل تغییرات جوی خوانده نشده، بلکه فقط اقلیتی سیاسی در آمریکا ملامت شده‌اند: اقلیتی که بر خلاف تلاش‌ها و اهداف سازمان ملل گام برمی‌دارد، زیرا به چندجانبه‌گرایی اعتقاد ندارد و این بهانه را مطرح می‌کند که ایالات متحده می‌تواند به تنهایی مشکلات این جهان را حل کند.
کمیته اعطای جایزه با تصمیم خود برای انتخاب گور و شورای تغییرات جوی این پیام را فرستاد: ما دشمن آمریکا نیستیم. ما مخالف اقدامات غیرمسوولانه جرگه‌ای خاص هستیم. در همین حال در آمریکا شمار فزاینده‌ای از سیاستمداران هستند که قصد دارند مشکلات جهانی را به شیوه دیگر حل کنند. این کمیته خواستار چندجانبه‌گرایی است.
یک مفهوم امنیتی گسترده‌تر
این تصمیم از منظری امنیتی نیز هوشمندانه به نظر می‌رسد زیرا این کمیته عاری از هر گونه ابهام تصریح کرده است: کسی که امروز به امنیت و صلح می‌اندیشد، باید بی‌شک در فکر محیط زیست نیز باشد. مساله اینجا درباره فعالان زیست محیطی نیست، موضوع بر سر این است که جنگ امروز دیگر فقط بر سر مسایل مربوط به تاثیرات ژئواستراتژیک، اجتماعی و اقتصادی نیست، بلکه به خاطر تاثیرات زیست محیطی است. امکان به خطر افتادن صلح به واسطه سیل، توفان، آب شدن یخ‌های قطبی یا گرم شدن زمین نیز وجود دارد. به همین خاطر است که باید سیاستی مسوولانه را تدوین کرد. این کمیته ورای این تصمیم‌گیری مفهومی – گسترده‌تر – از امنیت را مد نظر قرار داده است که باید برای قرن 21 مورد توجه قرار گیرد.
به خاطر همه این دلایل اعطای برجسته کردن ال گور و آشنایی با هیئت بین‌دولتی تغییر آب و هوا (IPCC) قابل اعتناست و انتخابی در خور توجه محسوب می‌شود.
