بین 3 تا 4 هزار نفر از افراد پلیس مسجدالاقصی را در محاصره گرفتند و تنها به مردان و زنان 50 ساله به بالا اجازه ورود به صحن مسجد را دادند. نیروهای ارتش در خارج از قدس شریف با پست‌های بازرسی ثابت و متحرک راه‌ها را بستند.
تنها در پست بازرسی قلندیا در شمال قدس، هزاران مرد و زن فلسطینی که از صبح زود از شهرهای شمالی رهسپار قدس شده بودند توسط نیروهای ارتش صهیونیستی متوقف شدند و پس از ساعت‌ها انتظار مجبور شدند نما ز را در جاده بسته به‌جا آورند.
این در حالی بود که سربازان در این پست بازرسی تفنگ‌های خود را به سوی کودکان و نوجوانان اردوگاه قلندیا که سنگ در مشت داشتند نشانه رفته بودند.
اسرائیل از نماز جمعه می‌ترسد و از تجمع نمازگزاران در روز قدس در صحن مسجدالاقصی وحشت دارد و از این رو برخلاف همه مقررات و قوانین بین‌المللی مربوط به اشغالگری، مانع نماز فلسطینی‌ها درمسجدالاقصی می‌شود.
متأسفانه در بسیاری از کشورهای عربی نیز مردم در روز جهانی قدس اجازه راهپیمایی و تظاهرات علیه اسرائیل را ندارند و به نظر می‌رسد که یک تفاهم گسترده بین این رژیم‌ها برای سرپوش نهادن بر فعالیت‌های مردمی مربوط به روز قدس وجود دارد.
این ترس در واقع ترس واقعیت تجزیه از آرمان وحدت است چرا که اندیشیدن به قدس و فعالیت برای آزادی قدس وحدت‌آفرین است که با واقعیت تجزیه حاکم بر جهان اسلام همخوانی ندارد.
مسلمانان ممکن است در بسیاری از امور با یکدیگر اختلاف‌نظر داشته باشند اما در مورد قدس و آزادی مسجدالاقصی نمی‌توان 2 مسلمان را پیدا کرد که دیدگاهشان متفاوت باشد. درست به همین دلیل بود که رهبر کبیر انقلاب حضرت امام خمینی(ره) جمعه آخر ماه رمضان را به‌عنوان روز قدس اعلام کرد.
هدف حضرت امام این بود که مسلمانان حول یک محور مشترک یعنی آزادی قدس و مسجدالاقصی جمع شوند و به اقدامی مشترک بپردازند؛ این اقدام مشترک حتی اگر در حد راهپیمایی و اعتراض کلامی هم باشد می‌تواند مفید باشد چرا که اسرائیل قدس شریف را پایتخت ابدی خود معرفی کرده و 40 سال است که طرح یهودی کردن این شهر مقدس را پیش می‌برد و متأسفانه اعتراض مؤثری هم از سوی دولت‌های عربی و اسلامی صورت نمی‌گیرد.
بنا بر این تظاهرات گسترده مردمی در این روز ثابت می‌کند که امت اسلامی از مقدسات خود دست برنمی‌دارد و نمی‌پذیرد که مسجد اقصی، نخستین قبله مسلمین و سومین حرم شریف پس از مسجدالحرام و مسجدالنبی، تا ابد در اشغال صهیونیستها بماند.
به عبارت دیگر مسلمانان باید ثابت کنند که مسجد اقصی را فراموش نکرده‌اند و مصمم به آزاد کردنش هستند.
