این فیلم همچنین در مراسم اسکار موفق به دریافت اسکار بهترین فیلم انیمیشن شد، اما در داخل استرالیا نیز شرایط گیشه امیدوار کننده بود و فیلم کمدی «کنی» پیرامون یک لوله‌کش بدشانس، فروشی معادل هفت برابر بودجه‌اش داشت و در جشنواره بین‌المللی فیلم برلین نیز مورد تحسین قرار گرفت.
اما این تنها موفقیت‌های بزرگ سینمای استرالیا نبودند و فیلم «داستان‌هایی از خانه» ساخته تونی ایس در مورد زندگی دشوار عده‌ای از مهاجران با استقبال خوب منتقدان در جشنواره بین‌المللی فیلم برلین مواجه شد و استودیو وارنر حدود 4 میلیون دلار برای کسب حق پخش فیلم کلابلند پرداخت که نقش اصلی آن را برندا بلتین ایفا می‌کند. در عین حال فیلم‌هایی چون مستند جدید راسل کرو تحت عنوان «برابویز» و «رزل دزل» نیز از فروش خوبی در گیشه برخوردار بودند.
آمار امیدوارکننده فیلم‌های اخیر استرالیا سبب شده تا تهیه‌کنندگان استرالیایی نگاه جدی‌تری به گیشه داخلی این کشور داشته باشند چرا که در ظرف سه سال گذشته فروش گیشه در این کشور هر ساله دو برابر شده است و به عقیده منتقدان زمینه برای رشد بیشتر وجود دارد.
برایان راسن، مدیر شرکت فیلمسازی فینانس کورپ در این زمینه می‌گوید: با توجه به تنوع فیلم‌هایی که سالیانه در ژانرهای مختلف اکران می‌شود سال 2007 تا به پایان سال خوبی خواهد بود؛ البته اگر نخواهیم دست بالا بگیریم و به افزایش فروش کلی فیلم‌ها امیدوار باشیم.
او در این زمینه به فیلم‌هایی چون «رومولوس» و «پدرم» (به کارگردانی ریچارد راکسبرگ و با بازی اریک بانا) اشاره دارد. به عقیده راسن فروش فیلم‌های استرالیایی در عرصه جهانی پس از یک دوره رکود در اواسط دهه 1990 اکنون دیگر تعجب برانگیز نیست و این فیلم‌ها جایگاه خود را در بازار جهانی به دست آورده‌اند.
اما نکته منفی در سال جاری عدم حضور فیلمی از استرالیا در جمع فیلم‌های منتخب جشنواره کن بود. این شکست نسبی در شرایطی به دست آمد که در سال قبل، پنج فیلم استرالیایی در این جشنواره معتبر بین‌المللی حضور داشتند.
البته کریس فیچت، مدیر اجرایی کمیسیون فیلم استرالیا، دلیل این قضیه را زمان بندی بد برای این جشنواره عنوان می‌کند و معتقد است چون فیلم‌های خوبی از استرالیا در جشنواره‌های برلین و سان‌دنس شرکت کرده بودند فیلم دیگری که بتواند اکران افتتاحیه خود را در جشنواره بین‌المللی فیلم کن داشته باشد باقی نمانده بود. در عین حال فیچت وعده داد که سینمای استرالیا در ماه سپتامبر حضور قوی در جشنواره تورنتو خواهد داشت.
مشکل زمان بندی تنها یکی از مشکلات رودررو سینماگران استرالیایی محسوب می‌شود و با توجه به در پیش بودن انتخابات در اواخر سال 2007 دولت جان هاوارد نخست‌وزیر این کشور پس از 11 سال به شکل جدی در معرض سقوط و شکست در انتخابات قرار گرفته است و در چند نظرسنجی انجام شده او پس از کوین راد، رهبر اپوزیسیون قرار گرفته است. این اعداد و ارقام در نظرسنجی‌ها می‌تواند معانی بدی برای صنعت سینمای استرالیا داشته باشد چرا که آنها در انتظار اجرای طرح جدید بررسی تمامی جوانب صنعت سینما و کاهش بوروکراسی‌های دست و پاگیر هستند.
در سال گذشته سیاست‌گذاری‌های جدیدی در زمینه سینما اعلام شد که با استقبال شدید شرکت‌های فیلمسازی مواجه شد اما اکنون با در پی بودن انتخابات همه چیز تحت‌الشعاع این قضیه قرار گرفته است و سایر مسائل از جمله اصلاحات ساختار سینمای استرالیا در اولویت‌های بعدی قرار گرفته است. همچنین در شعارهای انتخاباتی اثری از سینما و کمک به شکوفایی آن دیده نمی‌شود و در عوض کاندیداها توجه خود را به مسائلی از جمله خشکسالی مرگبار در استرالیا، نگرانی‌های زیست‌محیطی، آموزش و خانه‌سازی اختصاص داده‌اند.
در چنین شرایطی فیلمسازان داخلی، مشکلات زیادی برای کسب سرمایه به منظور ساخت پروژه‌هایشان دارند و به عقیده آنها مکانیزم جذب سرمایه برای فیلم‌ها قدیمی و فاقد کارآیی لازم است و آنها در انتظار اجرای سیستم تازه‌ای به این منظور هستند. در سال‌های گذشته سرمایه‌گذاری بخش خصوصی در سینما حدود 7/6 میلیون دلار استرالیا بوده است که این مبلغ معادل 7 درصد کل سرمایه‌ای است که شرکت‌های هالیوودی صرف تولید فیلم در این کشور در سال گذشته کرده‌اند.
مارک وودرز از شرکت فیلمسازی آوس فیلم در این زمینه عنوان می‌دارد که شرایط اکنون غیر قابل تغییر است و تنها در صورت تصویب نهایی و اجرایی شدن قوانین اصلاحی جدید سینمایی می‌توان به بهبود شرایط سرمایه‌گذاری سینمایی در استرالیا امیدوار بود و نباید برای شرایط فعلی به دنبال مقصر گشت.
این قوانین تازه به احتمال فراوان شرایط را برای ایجاد سرمایه به منظور ساخت پروژه‌های پرهزینه فراهم خواهد کرد و همچنین تعداد پروژه‌هایی با بودجه متوسط هم افزایش خواهد یافت. اما این میزان دقیقاً چقدر خواهد بود؟
این سؤالی بود که اکثر چهره‌های شناخته شده سینمای استرالیا در ماه‌های اخیر در پی یافتن جوابی برای آن بودند و بدین منظور دیدارهایی را با مقامات دولتی داشتند. باز لورمن کارگردان فیلم‌های معتبری چون مولن روژ و رومئو و ژولیت اخیراً دیداری را با نخست‌وزیر کشورش داشته تا ضمن بحث در این زمینه بتواند بهترین شرایط مالی را برای شرکت فیلمسازی تازه تأسیس خود به نام استرالیا را فراهم کند.
جورج میلر، کارگردان فیلم تحسین شده پاهای خوشحال هم مذاکرات مشابهی را با پیتر کاستلو، وزیر خزانه‌داری و جورج برندیس، وزیر هنر داشته است و مسئولان اجرایی استودیوهای کوچک فیلمسازی استرالیا هم دیدارهای متعددی برای کسب امتیازات جدید با دولتمردان ترتیب داده‌اند.
فیچت همچنین به چند پروژه بزرگ و پرخرج استرالیایی اشاره دارد که برای اکران در سال آینده در نظر گرفته شده‌اند و در این میان می‌توان به فیلم‌های «روزشکنان» (به کارگردانی برادران اسپیریگ) «موسیقی آلوده» (از فیلیپ نویس) «قرمز» (از گرگ مک لین با مشارکت شرکت فیلمسازی واین‌اشتاین) و همچنین فیلمی پیرامون زندگی هودینی شعبده‌باز مشهور تحت عنوان «اقداماتی برای تحریک مرگ» از گیلیان آرمسترانگ اشاره کرد.
فیچت می‌افزاید: تعداد فیلم‌های پرخرج و همچنین فیلم‌هایی با بودجه متوسط افزایش چشمگیری داشته است ولی هنوز با ارقامی که مدنظر ماست تفاوت زیادی دارد و ما هنوز امیدوار به حل مشکلات مالی در آینده هستیم.
منبع: ورایتی 28 جولای
