پرویز اسماعیلی در صفحه شخصي خود در يك شبكه اجتماعي آورده است:
«برخی رسانهها طی هفتههای اخیر علاقه زیادی برای انتقال دکتر نهاوندیان از ریاست دفتر رئیس جمهور به مقر سازمان ملل متحد در نیویورک نشان دادهاند. مصاحبههایی هم انجام شد و حتی افرادی، فراتر از اینکه ایشان را «شایستهترین فرد برای اعزام به آمریکا» دانستند، پیشاپیش به ارزیابی کارنامهشان در نمایندگی ایران در سازمان ملل نیز پرداختند!
قبلاً نماینده مورد نظر جمهوری اسلامی ایران معرفی شده و تا کنون تصمیم تازهای در این خصوص گرفته نشده است. اصل این خبر را بنده، دکتر نهاوندیان و سخنگوی وزارت خارجه در مصاحبههایی تکذیب کردیم اما علاقه برخی دوستان به انتقال رئیس دفتر رئیس جمهوری به نیویورک کماکان ادامه دارد. از روی دلسوزی است دیگر!
این اشتیاق البته به رسانههای آن طرف آب مثل بلومبرگ هم نشت کرده، دو دیپلمات شورای امنیت و یک دیپلمات اروپایی هم که خواستار افشای نام خود نشدهاند (!)، معلوم نیست از کجا فهمیدهاند که «روحانی در حال بررسی معرفی محمد نهاوندیان برای سفیری ایران در سازمان ملل است».
ظاهراً تب برخی رفتارهای رسانهای و البته غیرحرفهای در ایران، به فراتر از مرزها هم سرایت کرده است. در سایتها و نشریاتِ کمتر حرفهای خودمان زیاد دیدهایم که علم غیب هم دارند و از جلسات برگزار نشده خبر میدهند و جالبتر اینکه متن مکالمات انجام نشده بین دو نفر را هم میدانند (مثل جلسه آقای ناطق نوری با دکتر نهاوندیان و انتقاد شدید از عملکرد دولت و تهدید به عدم حمایت!)؛ یا از نامه هشدار مرجع عالیقدری به رئیس جمهور خبر میدهند که نه تنها دفتر معظمله و دفتر رئیس جمهور خبری از این موضوع ندارند، بلکه ایشان همین چند هفته پیش در بیاناتی از رویکرد دولت تقدیر و توصیههایی نیز به مسئولین اجرایی فرمودند. البته از این دست موارد که به برخیها «الهام» میشود و به جماعتی نمیشود، زیاد است ...
اینکه دو دیپلمات سازمان ملل و یک اروپایی، آن هم بدون ذکر نام، خبر داشته باشند که رئیسجمهور ایران در حال بررسی چه موضوعی است، نشان میدهد رسانههای دنیا هم کمکم دارند از ما چیزهایی را یاد میگیرند، بلکه حرفهای شوند!
انتشار این مطلب در بلومبرگ به نظر من قابل تأمل است. چنین مطالبی اعتبارِ رسانههای معتبر را هم فرو خواهد ریخت، چه رسد به رسانههایی که در حال توسعهاند».
نظر شما