به گزارش مهر، اغلب روبات‌ها از مواد سخت ساخته و به شیوه‌ای مهندسی می‌شوند که امکان برخورد در آنها وجود نداشته باشد از این رو دایره حرکات‌شان محدود می‌شود.
اما یک روبات نرم که نه تنها پوشش بیرونی آن از مواد نرم ساخته شده بلکه بخش درونی آن نیز به دلیل تعبیه لوله‌های مایع، از نرمی برخوردار باشد، امکان حرکات نرم بیشتری را مانند ماهی واقعی دارد.
دانیلا راس، مدیر آزمایشگاه هوش مصنوعی و علوم رایانه (MIT) و مجری این تحقیقات گفت: ما از ساخت ماهی‌های روباتیک نرم بنا به دلایل متعدد هیجان زده‌ایم.
وی افزود: همانطور که روبات‌ها به دنیای طبیعی نفوذ می‌کنند و تعامل بیشتر را با انسان آغاز کرده‌اند، ساخت روبات‌های بی خطری که بدن‌شان به طور شگفت انگیزی نرم باشد و در صورت برخورد با انسان خطری متوجه انسان نشود ، بسیار آسان‌تر خواهد بود.
این روبات‌های خودکار که از سیلیکون ساخته شده و می‌توانند به آرامی در آب هدایت شوند توان حرکتی خود را از دم‌شان می‌گیرند. این دم یک مخزن گاز دی اکسید کربن است که هوا به لوله‌های درون بدن ماهی می‌دمد تا زوایه مسیر را تعیین و حرکات این ساختار نرم را امکان پذیر کند.
با این حال یکی از نقاط ضعف این ماهی نرم، عمر باتری آن است.
راس می‌گوید این ماهی برای اکتشاف توانایی‌های عملکرد طراحی شده نه عملیات طولانی مدت. گام بعدی برای تحقیقات آینده به کار گیری این سیستم و ساخت چیزی است که از نظر عملکرد اندکی بهبود داشته باشد اما عمر آن طولانی‌تر شود.
