یکی از مواردی که همواره مورد سوال ایثارگران است موضوع مزایای مستمر است. در ماده واحده قانون حالت اشتغال به پرداخت حقوق، فوق‌العاده شغل، مزایای مستمر، افزایش سنواتی، ارتقای گروه و سایر عناوین مشابه همانند مستخدمین شاغل با دو گروه بالاتر یا عناوین مشابه توسط دستگاه‌های ذی‌ربط اشاره شده است.
آیین‌نامه اجرایی قانون حالت اشتغال در73.7.2 به تصویب هیأت وزیران رسید. ماده 5 اصلاحی این آیین‌نامه حقوق مشمولان حالت اشتغال را همانند مستخدمان شاغل همطراز با رعایت طرح طبقه‌‌بندی مشاغل، با انتصاب در پست‌ها یا مشاغل با نام و همواره برخوردار از امتیاز دو گروه یا درجه بالاتر از گروه یا درجه استحقاقی می‌داند.
مشمولین حالت انتقال از حقوق، افزایش فوق‌العاده شغل، تفاوت تطبیق حسب مورد، کمک هزینه عائله‌مندی و اولاد و کمک هزینه مسکن در خصوص نیروهای مسلح تا رسیدن به شرایط عمومی بازنشستگی بهره‌مند باشند. در حالی که تا قبل از اصلاح ماده5 آیین‌نامه اجرایی از لفظ فقط در این آیین‌نامه استفاده شده بود، این انحصار در پرداخت حقوق حالت اشتغال علاوه بر آنکه مغایر قانون حالت اشتغال بود، با شکایت جانبازان به دیوان عدالت اداری نسبت به اصلاح آن اقدام و این قید انحصاری از آیین‌نامه حذف و محدودیتی که عده‌ای برای پرداخت حقوق حالت اشتغال ایجاد کرده بودند حذف شد.
این اشتباه فقط توسط افراد غیرکارشناس تکرار نمی‌شد بلکه دفتر نظام‌های استخدامی و دبیرخانه شورای سازمان مدیریت و برنامه‌ریزی کشور که به عنوان یک نهاد تخصصی باید به این مسئله توجه کند در پاسخ به استعلام سازمان‌ها این قید انحصار را تکرار می‌کرد و باعث تضییع حقوق ایثارگران می‌شد. علاوه بر آن فوق‌العاده جذب نیز در مزایای برقراری حقوق حالت اشتغال توسط هیات وزیران به پرداخت‌ها اضافه شد.
وزیر نفت در گلایه‌نامه‌ای که به ریاست بنیاد شهید و امور ایثارگران در تاریخ 88.5.28 می‌نویسد، اعلام می‌کند براساس مفاد دادنامه‌های شماره 55 مورخ 85.1.21 و شماره 57 مورخ 85.1.22 شعبه 11 و شماره 583 مورخ 88.4.8 شعبه 12 دیوان عدالت اداری موضوع حقوق و مزایای قابل پرداخت به جانبازان حالت اشتغال، حکم به الزام پرداخت فوق‌العاده‌هایی شده است که به لحاظ حصول شرایط خاص و برای مدت زمان محدود و یا در منطقه جغرافیایی معین از جمله بدی آب و هوا، محرومیت از تسهیلات زندگی، سختی شرایط کار، مخصوص منطقه، جذب دوری از خانواده به کارکنان شاغل با شرایط و ضوابط خاص مربوط پرداخت می‌شود و فاقد ویژگی‌های استمرار از نظر مقررات شرکت ملی نفت و مقررات و قوانین استخدامی کشور است.
این برداشت غلط از قانون توسط شعب دیوان عدالت اداری مورد اعتنا واقع نمی‌شود و حکم به الزام وزارت نفت به پرداخت حقوق و مزایا می‌کنند. سایت ارتباطات مردمی قوه قضائیه در بخشی از پاسخ درباره حقوق مستمر و غیرمستمر بیان می‌دارد: موضوعی تحت عنوان حقوق مستمر و غیرمستمر نداریم. آنچه هست مزایای مستمر(عائله‌مندی) و مزایای غیرمستمر(بهره‌وری) است.
مزایای مستمر و غیرمستمر از مفاهیمی است که در معنای آن اختلاف نظر وجود دارد تا آنجا که هر مرجع ذی‌صلاحی برداشت خود از قوانین را به عنوان نظریه به دستگاه‌های اجرایی ابلاغ می‌کند. اما آنچه مورد اتفاق است تعیین مصادیق مزایای غیرمستمر است. با تصویب قانون مدیریت خدمات کشوری و براساس ماده116 این قانون، شورایی به نام شورای توسعه مدیریت و سرمایه انسانی که یکی از وظایف آن رسیدگی به همین استعلامات و ابهامات اداری و استخدامی است، تشکیل شد. این شورا در جلسه مورخ88.9.9 منظور از حقوق و مزایای مستمر در قانون مدیریت خدمات کشوری را حقوق ثابت، فوق‌العاده‌های شغل، ایثارگری، سختی کار و کار در محیط‌های غیرمتعارف و ویژه تعریف کرده است.
