به گزارش ایسنا، بازگرداندن بینایی به یک نابینا، درمان بیماری‌های ژنتیک، تولید عضلات جدید قلب بخشی از کاربردهای اخیر سلول‌های بنیادی در علم پزشکی محسوب می‌شوند.
سلول‌های بنیادی علاوه بر توانایی ترمیم بافت آسیب دیده و تولید بافت جدید، به دلیل گرفته شدن از بدن خود بیمار توسط سیستم ایمنی پس زده نمی‌شوند.
روند پیری با مشکلات فراوانی از جمله تضعیف کل بدن به ویژه عدم رشد و ضعف عضلات همراه است؛ یکی از راه‌های مقابله با پیری، کمک به ترمیم و بازسازی عضلات فرسوده و بازگرداندن نیرو به آنها مشابه وضعیت عضلات جوان است.
با افزایش سن، سلول‌های بنیادی در عضلات تغییر پیدا کرده و سیگنال‌های درون عضلات با ارسال پیام، فرآیند رشد سلول‌های جدید را متوقف می‌کنند.
این مسأله در افراد سالمند باعث طولانی شدن روند درمان شکستگی لگن به عنوان یک مشکل شایع در بین این گروه سنی می‌شود.
محققان آزمایشگاه زیست‌شناسی سلول‌های بنیادی باکستر (Baxter) از قابلیت ویژه سلول‌های بنیادی برای ترمیم و تقویت عضلات فرسوده در موش‌های سالخورده استفاده کردند.
محققان اقدام به جداسازی این سلول‌های بنیادی خاص از بدن موش‌های سالخورده کردند؛ با توزیع یک دارو در ترکیب با هیدورژل بر روی سلول‌ها، فرآیند تکثیر و رشد سلول‌ها از سر گرفته شد.
با تزریق مجدد این سلول‌ها به بدن موش سالخورده، سلول‌های عضلانی موجود تحریک و قوای جوانی به حیوان بازگرانده شد.
این روش نمی‌تواند فرآیند پیری را به طور کامل در بدن متوقف کند، اما با ترمیم و تقویت عضلات، به بهبود کیفیت زندگی افراد سالخورده کمک می‌کند؛ همچنین می‌توان از این روش در طب ورزشی و برای درمان آسیب‌های عضلانی شایع در ورزشکاران نیز استفاده کرد.
