چهارشنبه ۵ تیر ۱۳۹۲ - ۱۷:۵۰
۰ نفر

تیری بباوی (شاعر مصری)، ترجمه‌ی مناف یحیی‌پور:

امیدى که طلوع مى‌کند

خمیازه

اندوه کاشته شده در درونم

      خمیازه می‌کشد گاهی

ولی هرگز

         امید

             هرگز

               نه خمیازه می‌کشد

                      و نه رهایم می‌کند

 

مسافر

آن‌که به سفر رفت

                   شاید بازنگردد

آن‌که کوچ کرد

                   شاید بازنگردد

ولی هرگز

            نشنیده‌ایم

خورشید

      از طلوع

         کناره‌گیری کرده باشد

 

وجدان

احساس می‌کنم

     وجدانم

        چشم خداست

               در درون من!

کد خبر 220481
منبع: همشهری آنلاین

دیدگاه خوانندگان امروز

پر بیننده‌ترین خبر امروز