همه ما سعی می‌کنیم که از افراد بزرگ درس زندگی بگیریم و دوست داریم رمز و راز موفقیت آنها را بدانیم. اما فراموش می‌کنیم که گاهی بزرگ‌ترین درس‌های زندگی از کوچک‌ترین موجودات در زندگی گرفته می‌شوند.
مثلاً همین مورچه‌های کوچک و ریز را در نظر بگیرید. آیا باور می‌کنید که این موجودات کوچک می‌توانند به ما یاد بدهند که چطور باید زندگی فعال، پرشور، با مسئولیت و... داشته باشیم؟
با توجه به رفتار مورچه‌ها می‌توان چهار درس مهم عمر خود را برای داشتن یک زندگی ایده‌ال را یاد گرفت. قبل از هر چیز چند نکته جالب در خصوص آخرین یافته‌های محققان زیست‌شناس در باره زندگی و حیات مورچه‌ها را به آگاهی شما می‌رسانیم؛
جالب است بدانید که شیوه زندگی مورچه‌ها از هرگونه‌ی که باشند، تقریبا مشابه است. همه آنها، چه مورچه‌های سرباز یا کارگر در خدمت جامعه و بقای گروه خود هستند.
- مورچه ها از حس تعاون و همکاری برخوردار بوده و برای بقای گروه خود دست به هر گونه فداکاری می زنند.
- مورچه ها برای دفاع از لانه خود از هیچ دشمنی، هر اندازه هم که بزرگ باشد، نمی ترسند. آنها با محاصره کردن دشمن و گاز گرفتن اعضای بدن او که به مراتب بزرگتر از آنها است، او را بی حرکت می‌کنند.
- مورچه‌های بسیار کوچک گاهی قطعاتی که 50 برابر وزن خود را دارند، حمل می‌کنند. این در مقیاس انسانی با بلند کردن وزن 2.5 تنی برابری می‌کند.
- یافته‌های جدید نشان می‌دهند که مورچه‌های کارگر همزمان با افزایش سن خود، شغل خود را نیز عوض می‌کنند!
با این توصیف‌ها انسانها از مورچه‌ها چه مواردی را یاد گرفته یا چه چیز‌هایی باید یاد بگیرد؟
اول اینکه بدانید؛ مورچه‌ها هیچوقت تسلیم نمی‌شوند. آیا تا به حال به مورچه‌ها نگاه کرده‌اید؟ آیا دیده‌اید، آنها چگونه به دنبال راهی برای رد شدن از موانع هستند؟ کافی است، امتحان کنید، انگشتتان را بر سر راه یک مورچه قرار دهید یا به آرامی روی او بگذارید.
ببینید چگونه مدام به دنبال راهی برای عبور از انگشت شما خواهد بود. هیچوقت یک‌جا قرار نگرفته و گیج نمی‌شود. هیچوقت دست از تلاش بر نمی‌دارد و عقب نمی‌شیند.
انسانها باید یاد بگیریند که اینگونه رفتار کنند. چرا که همیشه موانعی در زندگی ما وجود دارند. که ما را به چالش می‌کشانند. و این ما هستیم که باید دست از تلاش برنداشته و به دنبال راه‌های جایگزین و مختلف برای رسیدن به اهدافمان باشیم.
دوم اینکه؛ مورچه‌ها همه تابستان به فکر زمستان هستند و برای زمستان خود آذوقه و وسایل رفاهی جمع می‌کنند. آنهامی‌دانند که اوقات خوش، تابستانی برای همیشه پایدار نیست و بالاخره زمستان خواهد آمد... این آموزه‌ای دیگری برای انسان است.
انسان نیز باید بداند لحظه‌های خوش زندگی او ابدی و جاودانه نیستند و لحظه‌های ناخوشی و سختی هم در راه است. او باید برای این لحظه‌ها هم خود را آماده و قوی کرده باشد.
انسان باید با دیگران مهربان و با گذشت رفتار کند. او باید برای روزهای سخت پس‌انداز کند و به فکر آینده باشد. فراموش نکنید که اوقات خوش زندگی همیشه نیستند اما انسان‌های خوب و خوبی‌های انسانها همیشه ماندگار هستند.
سوم اینکه؛ مورچه‌ها همه زمستان به فکر آمدن تابستان هستند. آنها می‌دانند که سرمای طاقت فرسای زمستان همیشیگی نیست و بالاخره تابستان فرا خواهد رسید. آنها با تابش اولین اشعه‌های خورشید تابستان، بیرون آمده و شروع به کار، تلاش و تفریح می‌کنند.
و تو ای انسان، یاد بگیر وقتی ناراحت و افسرده هستی یا وقتی فکر می‌کنی که مشکلات دنیا یا زمستانت تمامی ندارند و... به خودت بگویی این نیز بگذرد... و چون مورچه‌ها با اولین اشعه و بارقه امید از پیله "خود ساخته" خارج شوی و شروع به کار و فعالیت کنی. مثبت اندیشی یک نکته اساسی در زندگی انسان است.
چهارم اینکه؛ مورچه‌ها با تمام توانشان کار می‌کنند. یعنی هر چقدر که بتوانند برای زمستانشان آذوقه جمع می‌کنند. نه حرص می‌زنند، نه سستی و کاهلی پیشه می‌کنند.
آنها الگوی خیلی خوبی برای کار هستند. شما هم چون این موجودات ریز، همه آنچه که در توان دارید را به کار گیرید، غر نزنید، شکایت نکنید، از زیر کار در نروید، مقایسه نکنید و... به اطرافتان نگاه کنید، افراد بسیاری را می‌بینید که با تمام توانشان زحمت کشیده و می‌کشند تا موفق شوند.
و درس آخر اینکه؛ همانطور که مورچه‌ها 50 برابر وزن خود، بار حمل می‌کند، انسان نیز می‌تواند، اینگونه رفتار کند. انسان می‌تواند بار سختی‌ها و ناراحتی‌ها را هرچند بسیار با خود حمل کرده، تحمل و مدیریت کند.
حال اگر روزی، خدایی نکرده، چیزی سبب ناراحتی شما شد و تصور کردید که قادر به تحمل آن نیستید، کافی است تنها یک لحظه چشم‌های خود را بسته و به آن مورچه ریز و کوچک داستان حکیمانه ما فکر کنید.
