قطع شدن پرداخت هزینه سرویس ایاب و ذهاب دانشآموزان استثنایی موجب شده که این گروه از دانشآموزان امکان حضور در مدارس را نداشته باشند و مجبور به خانه نشینی شوند، این در حالی است که خانواده‌های دانشآموزان استثنایی با توجه به هزینه‌های توانبخشی، گفتار درمانی، کار درمانی و... از عهده تأمین مخارج ایاب و ذهاب فرزندانشان برنمی‌آیند.
پرداخت نشدن هزینه سرویس ایاب‌وذهاب دانشآموزان استثنایی با وجود اینکه تأمین هزینه سرویس بر عهده آموزش و پرورش است اعتراض دانشآموزان و خانواده‌های آنان را برانگیخته است، جمعی از پدران و مادران دانشآموزان استثنایی مدرسه نیمروز(باغچه‌بان شماره پنج) با ارسال نامه‌ای به وزیر آموزش و پرورش خواستار رسیدگی فوری به این موضوع شده‌اند.
در این نامه که نسخه‌ای از آن در اختیار همشهری قرار گرفته آمده است:
«... خواهش می‌کنیم کودکان ما را با قطع این هزینه خانه‌نشین نکنید، به علت هزینه گزاف سرویس، والدین قادر به پرداخت این هزینه نیستند و از هیچ ارگانی هم مساعدتی به این کودکان نمی‌شود، ... این کودکان به‌علت مشکلات توانبخشی(ناشنوایی، نابینایی، کم‌بینایی و حرکتی) یا باید والدین ایاب و ذهاب را بر عهده بگیرند که عملا خانواده، مخصوصا مادر ساقط می‌شود یا باید با آژانس تردد کنند که هزینه سرسام‌آوری خواهد داشت که از عهده والدین خارج است.»
پدر یکی از دانشآموزان استثنایی مدرسه نیمروز به همشهری گفت: ارائه خدمت به دانشآموزان استثنایی سخت‌تر است، این دانشآموزان مشکلات خاص مانند نابینایی، جسمی حرکتی و... دارند، مشکلات بیشتر است و خانواده دغدغه‌هایی در این‌باره دارند که دولت باید برای کم شدن این مشکلات گام بردارد و اینکه به جای همگامی، هزینه سرویس ایاب و ذهاب دانشآموزان استثنایی را قطع می‌کند جای تعجب است. او افزود: در دولت نهم اعلام شد براساس طرح بیمه آتیه (بیمه مادام‌العمر دانشآموزان معلول) افزون بر پرداخت هزینه درمانی دانشآموزان استثنایی به آنها مستمری ماهانه نیز تعلق بگیرد، همچنین اعلام شد برای اجرای این طرح مبلغ 20میلیارد تومان در بانک کشاورزی سپرده‌گذاری کرده‌اند و حتی اعلام شد برای دانشآموزان استثنایی کارت هوشمند خدمات درمانی صادر می‌شود.
به گفته پدر یکی از دانشآموزان مدرسه نیمروز چرا اکنون نه‌تنها مستمری پرداخت نمی‌شود، بلکه هزینه سرویس ایاب وذهاب نیز قطع و دانشآموزان خانه‌نشین و منزوی شده‌اند، این دانشآموزان هزینه‌های درمانی نیز دارند که بسیاری از خانواده‌ها از تأمین آنها عاجز هستند. مادر یک دانش‌آموز استثنایی نیز در تماس با همشهری این پرسش را خطاب به وزیر آموزش و پرورش مطرح کرد: آقای وزیر هوشمندسازی مدارس استثنایی مهم است یا سرویس ایاب و ذهاب این دانشآموزان؛ وقتی کلاس هوشمند شود اما دانش‌آموزی سرکلاس نباشد، این هوشمندسازی برای چه کسانی انجام می‌شود، بهتر نیست به جای هوشمندسازی هزینه سرویس پرداخت شود تا دانشآموزان بتوانند به مدرسه بیایند؟
حل بخشی از مشکل
در همین حال آذر‌ماه امسال رئیس سازمان آموزش و پرورش استثنایی در این‌باره به واحد مرکزی خبر گفت: مشکل ایاب و ذهاب یکی از معضلات دانشآموزان استثنایی است که با تأمین اعتبار، بخشی از این مشکلات برطرف شده است، بودجه آموزش و پرورش استثنایی 15میلیارد تومان است که تاکنون هفت و نیم میلیارد تومان یعنی 50درصد آن تخصیص یافته است.
به گفته نامدار عبداللهیان حدود پنج هزار دانش‌آموز استثنایی و معلول به دلایل مختلف تحصیل نمی‌کنند که علت تحصیل نکردن این دسته از دانشآموزان مشکل فرهنگی و اقتصادی خانواده‌هاست. عبداللهیان به خبرگزاری تسنیم نیز اعلام کرد: هزینه ایاب و ذهاب دانشآموزان مشغول به تحصیل در مدارس استثنایی برای ماه‌های مهر، آبان و آذر پرداخت شده است و ان‌شاءالله با گشایش اعتبار، رفع تنگناهای مالی ایاب و ذهاب دانشآموزان استثنایی را لحاظ خواهیم کرد.
سرانجام طرح آتیه
در دولت نهم اعلام شد یکی از اقدامات مهم آموزش و پرورش استثنایی که برای امنیت اقتصادی و مالی دانشآموزان پیش‌بینی شد، اجرای طرح آتیه به‌معنای پرداخت ماهانه حقوق به دانشآموزان استثنایی است. در این طرح که از سال 1381آغاز شد، قرار بود از سال 1386به دانشآموزان استثنایی ماهانه حقوق پرداخت شود. براساس طرح آتیه قرار شد افزون بر ارائه رایگان سرویس ایاب و ذهاب به دانشآموزان استثنایی، خدمات آموزشی، توانبخشی و تأمین کمک هزینه برای آینده‌شان ارائه شود.
ابتدا اعلام شد مبلغ 14میلیارد تومان برای دانشآموزان در بانک کشاورزی سرمایه‌گذاری شده و تا سال 1386این مبلغ به حدود 20میلیارد تومان می‌رسد که سود آن بر تعداد دانشآموزان تقسیم می‌شود. در ابتدای امر نیز مستمری با اولویت دانشآموزان دوره متوسطه سپس دوره راهنمایی و در نهایت دوره ابتدایی خواهد بود.
در مهرماه سال 86این مبلغ به حدود 20میلیارد تومان رسید. به گفته مسئولان قرار بود این ذخیره سال به سال افزایش یابد و سود آن به‌عنوان مستمری مادام‌العمر به دانشآموزان استثنایی پرداخت شود. پیش‌بینی می‌شد که سهم هر دانش‌آموز استثنایی از مستمری مادام‌العمر سالانه حدود یکصد هزار تومان و در ماهانه مبلغ هشت تا 10هزار تومان باشد. افزون بر دریافت مستمری در طرح آتیه قرار بود که هزینه خدمات درمانی مشمولان این طرح که در آن زمان بالغ بر 35هزار دانش‌آموز را پوشش می‌داد، از محل سود سپرده‌ها تأمین شود.
