دکتر یونس شکرخواه با حضور در نشستی در ایسنا، اظهار کرد: نگرانی و دغدغه غرق نشدن به‌دلیل اتفاق‌هایی است که در سپهر اطلاعات رخ داده است. برای مثال در دهه 60، فرانس‌پرس و آسوشیدپرس اقتدار خبری خاصی داشتند، اما در حال حاضر فرانس‌پرس، آسوشیدپرس و رویترز دیگر نمی‌توانند به این اتفاق‌ها دوباره دامن بزنند.
او با بیان این‌که خبرگزاری‌ها در این شرایط باید چه کار کنند، ادامه داد: به نظر می‌رسد وضعیت بلومبرگ و رویترز کمی متفاوت‌تر باشد. از نظر من رویترز یک نوع ایسناست، چرا که بنیاد تامسون را پشت سر خود دارد که به آن پول تزریق می‌کند، وگرنه رویترز سقوط می‌کرد؛ اما رویترز و بلومبرگ از خط اشتراک‌شان درآمد زیادی دارند. ضمن این‌که خبری که رویترز تولید می‌کند، روزنامه‌نگاری عمومی و تحقیقاتی نیست و برای یکسری جریانات خاص است که قدرت خرید دارند.
شکرخواه با اشاره به این‌که بلومبرگ از نشریه مخصوص به خود نیز درآمد دارد، بیان کرد: شاید یکی از رویاهای من به‌عنوان یک معلم در ایران این باشد که یک خبرگزاری اشتراک و مجله پرقدرت داشته باشد.
خلاصه صحبت‌های دکتر یونس شکرخواه به نقل از ایسنا از این قرار است:
- اصلی‌ترین بحثی که درباره‌ی «دیجیتال دیتا» در خبرگزاری‌ها شکل گرفته، بحث یک محتوا و چند فرمت است. کسانی برنده هستند که بتوانند از یک محتوا، چند فرمت تولید کنند. برای مثال در حال حاضر که من صحبت می‌کنم یک رکوردر صدای من را ضبط می‌کند و بخشی هم مکتوب می‌شود، اما ویدیویی وجود ندارد و این به معنی ضرر است، چراکه ویدیو می‌تواند کاربردهای بسیاری داشته باشد.
- یک محتوا، چند فرمت به معنی بستن سوراخ در یک کشتی در حال غرق شدن است.
- بسیاری از این استراتژی‌ها باید از طریق ارکان مدیریتی اجرا شود: شرایط و امکانات باید در اختیار نیروها قرار گیرد و در عین حال، میزان بازدهی آن‌ها سنجیده شود و بدنه نیز باید آموزش ببیند. اجرای بسیاری از این استراتژی‌ها نشدنی است، مگر این‌که انگیزه‌ی آموزش در بدنه‌ی نیروی انسانی به‌وجود آید.
- در روزنامه‌نگاری امروز، به این حالت که نیروها به تحریریه برنمی‌گردند، می‌گویند روزنامه‌نگاری کوله‌پشتی‌دار که تحریریه‌اش درون کوله‌پشتی‌اش است. بنابراین تحریریه‌ها مدام در حال کوچک‌تر شدن هستند و ارتباط نیرو با تحریریه با وجود این‌که ممکن است حضور فیزیکی کمتری داشته باشد، بیشتر و فشرده‌تر می‌شود.
- چگونه می‌شود یک محتوا با چند فرمت داشته باشیم؟ باید ببینیم چه نمونه‌هایی را در این حوزه کم داریم؟ امکان این وجود ندارد که یک جنس تولید کنیم و با یک جنس بمانیم، برای ماندگاری باید به فرمت‌های مختلف تسلیم شد.
- من ایسنا را دوست دارم و زمانی که به ایسنا مراجعه می‌کنم، به‌جز صحت خبر چیز دیگری در آن مطرح نیست. در واقع، شایعه در ایسنا وجود ندارد. من به این دلیل ایسنا را دنبال می‌کنم که تولیدکننده‌ی محتواست.
- فکر می‌کنم خبرگزاری‌ها ضربه‌های مرگ‌باری را به فتوژورنالیسم در ایران زده‌اند، چون به روزنامه‌ها یاد دادند که سرویس عکس‌شان را تعطیل کنند و خودشان عکس مجانی در اختیار روزنامه‌ها قرار دادند. از این نظر، صنعت عکس به‌شدت از عملکرد خبرگزاری‌ها آسیب دید. متأسفانه خبرگزاری‌ها برای خودشان هم از طریق عکس درآمد ایجاد نکردند.
