به گزارش مهر، این تحقیق بخشی از یک مسیر بین‌المللی در مهندسی زیست پزشکی برای ایجاد تکنیک‌های آزمایشی برای پرورش بافت‌هایی که شبیه اجزا داخل بدن انسان است.
در این تحقیق جدید، محققان چهار نوع سلول را برای تولید بافت از دیواره نایژک در اعماق ریه استفاده کرده‌اند.
این تحقیق قرار است در شماره آینده مجله مهندسی بافت منتشر شود.
تام کیلیان استاد و رئیس دپارتمان فیزیک و نجوم در دانشگاه رایس اظهار داشت: یکی از موضوعات منحصر به فرد درباره فناوری شناوری مغناطیسی این است که به ما این امکان را می دهد تا سلولها را حرکت داده و آنها را به نحو دلخواه خود برای ایجاد یک نوع خاص بافتی سازماندهی کنیم.
این نخستین باری است که چهار نوع سلول را به نوعی که در بافت ریه مشاهده می شود کنار هم قرار داده است.
آزمایش‌هایی که تاکنون در محیط مصنوعی انجام شده روی کشت‌های یاخته‌ای دو بعدی در ظروف آزمایشگاهی مسطح انجام شده بود، اما دانشمندان کاملا به این مسئله واقف شده اند که این نوع کشتها رفتار و فعل و انفعالی متفاوت با سلول‌های سه بعدی دارند.
کیلیان و دانشمندان همکار وی از دانشگاه رایس و مرکز سرطان دانشگاه تگزاس اقدام به ارائه فناوری کردند که از شناوری مغناطیسی برای رشد کشت‌های یاخته‌ای سه بعدی استفاده می کند. این فناوری به نانوذرات مغناطیسی غیرسمی استفاده می کند که وارد سلول‌های زنده می شوند.
محققان می‌توانند از مغناطیس‌ها برای جابه جایی و تعلیق سلولها درحال رشد و تقسیم استفاده کنند.
جین گرند - آلن استاد مهندسی زیستی در دانشگاه رایس اظهار داشت: پرورش بافتهای واقع گرایانه ریه در محیط مصنوعی یک چالش خاص است. در این راه موانع تکنیکی قرار دارد و نتایج علمی تأکید بسیاری روی بافت ریه قرار داده اند و موفقیت آمیز بودن این مسئله می تواند هزینه‌های آزمایش‌های داروشناسی و سم شناسی را کاهش دهند.
