اما در حقیقت این رفتار صدریها در اعتراض به رفتار نیروهای نظامی و امنیتی در بازداشت صدها تن از طرفداران این جریان بویژه در شهرک صدر در چارچوب طرح امنیتی بغداد است.
با این تصمیم شش وزیر این جریان استعفا داده و دولت مالکی ناگزیر است در جهت ترمیم کابینه اقداماتی انجام دهد اما مالکی در اولین واکنش نسبت به این تصمیم اعلام کرد که قائم مقام‌های این وزارتخانه‌ها سرپرستی این نهادها را در دست خواهند گرفت و دولت با گفت‌وگو با جریان صدر سعی خواهد کرد آنان را متقاعد کند به دولت برگردند.
جریان صدر نیز اعلام کرده خروج از کابینه به معنای خروج از پارلمان نیست اما حتی چنانچه سی نماینده صدریها در پارلمان در برابر دولت قرار گیرند، دولت همچنان از اکثریت پارلمانی برخوردار خواهد بود.
پارلمان عراق از 275 نماینده تشکیل می‌شود که کابینه مالکی براساس ائتلاف گسترده پارلمانی تشکیل شده است و بیش از 240 کرسی پارلمان را در اختیار دارد. برخی از تحلیلگران سیاسی بر این باور هستند که خروج صدریها از حاکمیت به تنهایی ائتلاف حکومتی را دچار مشکل نمی‌سازد اما اگر این اقدام سرآغاز خروج دیگر همپیمانان از این ائتلاف باشد، می‌تواند برای دولت مالکی مشکل‌سازی کند.
از چند هفته پیش زمزمه‌هایی در عراق شنیده می‌شود که ایاد علاوی، یکی دیگر از اعضای ائتلاف حاکم قصد دارد از این ائتلاف خارج شود و یک ائتلاف لائیک ملی تشکیل دهد.
جریان صدریها در کنار مجلس اعلای انقلاب اسلامی، حزب‌الدعوه الاسلامیه و گروههای افراد مستقل، یکی از مهمترین گروههای ائتلاف متحد عراق است.
این ائتلاف در انتخابات دو سال پیش 138 کرسی از مجموع 275 کرسی پارلمان عراق را بدست آورد و بزرگترین فراکسیون پارلمانی را تشکیل داد. این گروه با همپیمانی با لیست متحد عراق و لیست عراقی و کردها، ائتلاف گسترده حاکم را تشکیل داده و دولت مالکی براساس این هپیمانی سیاسی تشکیل شد و رأی اعتماد گرفت.
گروه صدریها بر این باورند که برای برون‌رفت از بحران امنیتی و سیاسی عراق باید جدول زمان‌بندی خروج نیروهای اشغالگر اعلام شود و نیروهای امنیتی و نظامی عراقی جایگزین آنها شوند و نوع مدیریت بحران همه‌جانبه عراق تا حد زیادی تغییر کند.
این جریان بر این باور است که آمریکا در اجرای طرح امنیتی بغداد در کنار مبارزه با عناصر تروریستی و بعثی باید در جهت ایجاد آشتی ملی و سیاسی گروههای داخلی حرکت کند درحالی‌که آمریکا در حال حاضر با رفتارهای غلط، طرح امنیتی را در جهت مغایر با ضرورت آشتی سیاسی داخلی مدیریت می‌کند و عملا با رفتارهای مشکوک و تنش‌زا، گروه‌هایی را که از طرح امنیتی به‌رغم ملاحظات خود حمایت کرده بودند را دلزده کرده و در جهت مقابل سوق می‌دهد.
جریان صدر به رغم ملاحظات مختلف خود درباره طرح امنیتی و حضور اشغالگران، از اجرای این طرح حمایت کرده بود اما اشغالگران نه‌تنها این موضعگیری را به نفع مردم عراق محترم نشمردند که با بازداشت افراد وابسته به جریان‌های حامی دولت از جمله صدریها، آنها را ناراضی کرده و عملا امور را به سمت درگیری در استان دیوانیه کشاندند که این رفتار اشغالگران برای صدریها قابل قبول نیست و به همین علت خروج اشغالگر را در اولویت خواست‌های سیاسی خود قرار دادند.
