الفباى فکرهاى سبز

بعضی از این اختراعات جدید هستند، بعضی دیگر هم در واقع بازتولید وسیله‎هایی هستند که ما از آن‎ها زیاد استفاده می‎کنیم، منتها به شکلی جدید.

حرف زدن و شنیدن از این اختراعات خیلی راحت است. اما موضوع این است که چه‎طور کارشناسان دست به دست هم می‎دهند تا در نهایت کم‎ترین آسیب به محیط‎زیست وارد شود. مثلاً یک مهندس شاید به ظاهر حرفه‎اش به محیط‎زیست ربطی نداشته باشد، اما در نهایت چیزی که می‎سازد باید تا حد امکان مطابق با استانداردهای پایدار و زیست محیطی باشد و تازه فقط موضوع خود آن محصول نیست، بلکه تمامی روندی که منجر به تولید و استفاده‎ از آن محصول می‎شود لازم است با این استانداردها مطابقت داشته باشد.

برای این کار باید از ابتدا درست فکر کردن را پرورش داد و تقویت کرد. یعنی در تمامی حرفه‎ها و شغل‎ها باید به همه‌ی موجودات و طبیعت احترام گذاشت و این موضوع دکتر و مهندس و بنا و آهنگر و نویسنده سرش نمی‎شود! همه باید به فکر زمین باشند.

برای مثال یک تولیدکننده باید از لحظه‎ی شکل‎گیری یک ایده و طرح در ذهنش به فکر زمین باشد و مدام از خودش بپرسد که آیا این طرح به دیگر جانداران و طبیعت ضربه‎ای می‎زند؟ آیا محیط‎زیست را آلوده می‎کند؟ مواد مورد استفاده برای این کار چیست؟ کدام‎ها برای محیط‎زیست ضرر دارند؟ نحوه‎ی تولید چگونه است؟ چه طور می‎توان از انرژی‎های پاک برای تولید استفاده کرد؟ حمل و نقل محصول تا رسیدن به مصرف کننده چگونه است؟ میزان آلودگی تولید شده چه‎قدر است؟ هنگام مصرف آیا خطری متوجه آدم‎ها و دیگر جانداران می‌شود؟ زمان انقضای محصول چه‎قدر است؟ چه‎طور باید آن را از رده خارج کرد؟ بازیافت می‎شود یا نه؟! بازیافت آن چه‎قدر هزینه دارد؟ و...