حالا انگار رفته‌رفته به یک سنت در دولت احمدی‌نژاد تبدیل می‌شود این هر ششماه یک‌بار سؤال پرسیدن از رئیس‌جمهور در مجلس؛ نه به آن باراولش که از تیرماه سال 90آغاز شد و مثل یک تابو با آن برخورد شد تا بالاخره در اسفند همان سال آن تابو شکست، نه‌به این بارش که رئیس‌جمهور هم از طرح استقبال کرده و در قالب یکی از همین دیدارهای اصولگرایان مجلس با او، جلسه سؤال از رئیس‌جمهور را فرصتی برای بیان حرف‌های نگفته دانسته است.
شاید به همین دلیل برخی اصولگرایان مجلس و در راس آنها غلامعلی حداد عادل، غلامرضا مصباحی‌مقدم و احمد توکلی تمایلی به حضور رئیس‌جمهور در مجلس نداشته باشند.محمود احمدی‌نژاد وقتی سال گذشته برای پاسخ به 12سؤال مجلس در صحن علنی حضور یافته بود در ادبیاتی با بیت الغزل «شب عید است، داریم شوخی می‌کنیم» از نمایندگان خواست که به او نمره 20بدهند و اگر غیراز این کنند بی‌انصافی کرده‌اند.
برخی اصولگرایان مجلس، همان طیفی که بار اول هم نامه نوشتند که این غائله را به مشورتی با رئیس‌جمهور ختم کنید وگرنه حضور رئیس‌جمهور در مجلس به «اغراض متعارف سیاسی»، آلوده خواهد شد، مارگزیده‌ای را می‌مانند که دیروز تا آخرین ثانیه‌ها تلاش کردند که امضای طرح سؤال از رئیس‌جمهور بلکه به زیر 74برسد و از دستور خارج شود که نشد این اتفاق بیفتد.
طیف موسوم به پایداری‌های مجلس نهم که از دل همان فراکسیون انقلاب اسلامی‌ها (اصلی‌ترین فراکسیون حامی دولت در مجلس هشتم) برآمده‌اند این بار خود را به اصولگرایان سنتی مجلس نزدیک کرده بودند بلکه از قبل مقبولیت آنها فقط چهار نماینده را قانع به بازگشت از امضای خود کنند که اگر تهدید و خط و نشان‌های آنان برای هیأت رئیسه و احتمالا لج و لجبازی هیأت رئیسه برای اعلام وصول طرح در ساعات ابتدایی جلسه نبود،
حکمیت سنتی‌ها می‌توانست کاری از پیش ببرد و طرح تا ساعات پایانی جلسه اعلام وصول نمی‌شد و فرصتی برای رایزنی با چهار نماینده باقی می‌ماند اما وقتی مهدی کوچک‌زاده و علی اصغر زارعی از جمع اصولگرایان جدا شده به سمت هیأت رئیسه رفتند و فریاد زدند که 40امضا از این طرح را پس گرفته‌اند و در ادامه از همکارانشان در فراکسیون اصولگرایان خواستند آبستراکسیون کرده و جلسه را ترک کنند، علی لاریجانی مجال چنین کاری را به آنها نداد و از علیرضا منادی عضو هیأت رئیسه مجلس خواست تا برای خاتمه دادن به بحث‌ها، طرح را اعلام وصول کند و طرح سؤال از رئیس‌جمهور با 77امضا- چهار امضا بالاتر از نصاب- اعلام وصول شد؛ بعد هم 21 نماینده جلسه علنی را ترک کردند.
دلیل مخالفان اعلام وصول طرح سؤال از رئیس‌جمهور توصیه‌های اخیر رهبر معظم انقلاب به پرهیز از کشاندن اختلافات قوا بین مردم بود. چنان هم بود که علیرضا زاکانی، عضو شورای مرکزی فراکسیون اصولگرایان دیروز به سخن برآمد که اعلام وصول طرح سؤال از رئیس‌جمهور پاسخ مناسبی به فرمایشات رهبری نبود و برخلاف لبیک ابتدایی آقای لاریجانی به رهبر معظم انقلاب درخصوص حفظ وحدت بود.
لاریجانی در پاسخ به استدلال‌های مخالفان اعلام وصول طرح سؤال از رئیس‌جمهور تأکید داشت که هیچ دستوری از رهبری معظم انقلاب در این زمینه‌ها به مجلس داده نشده است.طراحان سؤال از رئیس‌جمهور اصرار داشتند طرح در ساعات ابتدایی مجلس اعلام وصول شود تا مجال بازپس‌گیری امضا برای کسی نباشد. آنها سؤال از رئیس‌جمهور را حق خود می‌دانند و می‌گویند که اوضاع آشفته بازار این را ایجاب می‌کند که رئیس‌جمهور به مجلس بیاید و اسامی خائنان را اعلام و قوه قضاییه با آنها برخورد کند. ما می‌خواهیم حقایق روشن شود. طرحی که دیروز اعلام وصول شد معطوف به نوسانات ارزی است. طراحان سؤال از توضیحات نمایندگان دولت در کمیسیون برنامه و بودجه قانع نشده‌اند. حالا طبق آیین‌نامه رئیس‌جمهور فرصت یک ماهه‌ای دارد تا برای پاسخ به سؤال نمایندگان در صحن علنی حضور پیدا کند و سؤال از رئیس جمهور دیگر قابل برگشت نیست.
براساس ماده 197آیین‌نامه داخلی مجلس شورای اسلامی، رئیس‌جمهور موظف است ظرف مدت یک‌ماه از تاریخ دریافت سؤال در جلسه علنی مجلس حضور یابد و به سؤالات پاسخ گوید مگر با عذر موجه و با تشخیص مجلس. مدت طرح سؤال از طرف نماینده منتخب سؤال‌کنندگان حداکثر 15دقیقه و مدت پاسخ رئیس‌جمهور حداکثر یک ساعت خواهد بود.
اگر 16آذر روز دانشجو، در تقویم به آخر هفته و روز پنجشنبه نمی‌افتاد، بعید نبود محمود احمدی‌نژاد روزی چنین پرهیاهو را برای حضور در صحن علنی انتخاب کند. حالا احتمالا باید منتظر باشیم یک روز قبل از روز دانشجو، در فاصله تقریبا ششماه مانده به پایان دولت دهم، محمود احمدی‌نژاد برای بار دوم در صحن علنی حضور یابد و پاسخگوی سؤالات نمایندگان باشد و یک رکورد به نام خود ثبت کند؛ مثل تمام رکوردهایی که در این هشت سال ثبت کرده است.
