به گزارش ایرنا، ستاره شناسان می‌گویند: تعداد ستارگان ذکر شده 10 برابر بیشتر از تعداد ستارگانی است که در مطالعات قبلی تصور می‌شد و این پیشرفت بزرگی برای درک کهکشان ماست.
این تصویر به بینندگان یک دیدگاه باور نکردنی از بخش مرکزی کهکشان ما ارائه می‌دهد.
محققان می‌گویند: این قسمت آنقدر بزرگ است که اگر قرار باشد به وضوح یک کتاب معمولی چاپ شود طول آن برابر نه و عرض آن معادل هفت متر خواهد بود.
با مشاهده جزئیات هزاران ستاره‌ای که در اطراف مرکز راه شیری قرار دارند می‌توانیم اطلاعات بیشتری درباره تشکیل و تحول کهکشان و به طور کلی کهکشان‌های مارپیچی به دست آوریم.
به گفته سایتو، بیشتر کهکشان‌های مارپیچی از جمله کهکشان راه شیری ما تمرکز زیادی بر روی ستاره‌های قدیمی اطراف این مرکز دارند که ستاره شناسان به آن برآمدگی می‌گویند.
این برآمدگی راه شیری یک تمرکز بزرگ مرکزی از ستارگان قدیمی است که عمدتا از نیم کره جنوبی مشاهده می‌شوند.
در برآمدگی راه شیری می‌توان ستاره‌های بسیار کم رنگ را مشاهده کرد که به ستاره شناسان اجازه می‌دهد جمعیت ستاره‌ای را بر اساس سن و ترکیبات ستاره‌ای جدا کنند.
با این وجود، این برآمدگی در مرکز بشقاب ستاره‌ای راه شیری قرار دارد جایی که بیشتر ستارگان، گاز و گرد و غبار کهکشان ما در آنجا متمرکز شده است.
رصد برآمدگی راه شیری بسیار دشوار است زیرا با گرد و غبار پوشیده شده است.
یک نتیجه جالب که در این اطلاعات جدید مشخص شده شمار زیاد ستاره‌های کوتوله قرمز است که در اطراف آنها می‌توان به اکتشافات سیارات کوچک پرداخت.
